-
书西斋几
古诗《书西斋几》宋·陈必复,半枕午窗梦,一声啼鸟清。雨深花有恨,春老柳无情。退觉身名重,閒知世事轻。杜门非谢客,懒甚阙将迎。
-
百五节
古诗《百五节》宋·陈必复,独游苦无侣,偶步到前川。春水绿于染,山花红欲然。冷烟寒食月,小雨浴蚕天。此去嬉游少,风光又一年。
-
偶出
古诗《偶出》宋·陈必复,野店荒鸡曙,篱荆带暝开。漏声随雨尽,山色傍船来。事业归书卷,生涯付酒杯。溪翁往还惯,不怕白鸥猜。
-
读后山诗
古诗《读后山诗》宋·陈必复,百世人参杜陵句,一灯晚得后山传。天寒霜重隼孤击,木落江空花自妍。绝代文章惊此老,半生心力尽他年。后来不作嗟谁继,古意凄凉付断编。
-
东吴逆旅
古诗《东吴逆旅》宋·陈必复,他乡又寒食,牢落动归心。世事少如意,明时无赏音。江湖千里客,桑柘一春深。昨夜还家梦,西窗见绿阴。
-
归来
古诗《归来》宋·陈必复,小笠轻蓑卧短篷,晓歌楚曲和渔翁。片帆自识归来路,借得清江一钓风。
-
幽兴
古诗《幽兴》宋·陈必复,自折疏花插小瓶,醉眠明月读骚经。白云也识幽人意,分与秋山一半青。
-
东野故居
古诗《东野故居》宋·陈必复,先生高隐地,遗迹尚堪寻。出郭祇疑近,入村还觉深。秋光淡平野,暝色带遥岑。几度祠边过,诗成不敢吟。
-
山中冬至
古诗《山中冬至》宋·陈必复,读易烧香自闭门,懒于世故苦纷纷。晓来静处参生意,春到梅花有几分。
-
奉酬陈介庵明府桐江见寄
古诗《奉酬陈介庵明府桐江见寄》宋·陈必复,寒侵征袖客先知,晓角吹霜下客衣。归兴只缘松菊晚,宦情肯为稻粱肥。山村日落人收市,海浦风生浪打围。怊怅诗成无便寄,夜深暗遣梦魂归。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
积潦简友人
古诗《积潦简友人》宋·陈必复,暝锁层阴重,霾深失远峦。积流上篱落,飞影度栏干。石发梳风瘦,垣衣护雨寒。深怀裹饭去,终愧往来难。
-
郊行
古诗《郊行》宋·陈必复,夏半馀寒在,新秧绿未齐。僧归知有寺,水尽觉无溪。疏径风行箨,空庭鸟篆泥。东郊有幽致,小暇一扶藜。
-
书斋戏题
古诗《书斋戏题》宋·陈必复,数檐隙地葺幽斋,小作轩窗傍竹开。行蚁上缘风折笋,饥鸦争啄雨残梅。闭门惟有读书乐,爱客苦无佳士来。最忆西湖柳阴底,扁舟欲去尚徘徊。
-
晓步
古诗《晓步》宋·陈必复,清晓步幽径,庭芜带绿莎。篱根惟有菊,池面已无荷。高树蝉声急,远山寒色多。小窗风日转,便觉似春和。
-
春日偕游响应山观瀑泉饮漱玉亭上分复磴拥危泉赋磴韵十四
古诗《春日偕游响应山观瀑泉饮漱玉亭上分复磴拥危泉赋磴韵十四》宋·陈必复,溪山晴色妍,桃李春意剩。野服乌角巾,郊游偶乘兴。同行皆好宾,乐此境物胜。古寺临清潭,鸣泉落危磴。孤亭上云雨,木末渺难认。林深行渐迷,谷虚语相...
-
归自德清
古诗《归自德清》宋·陈必复,午阴云弄日,水涨浪侵矶。小港渔舟聚,深村酒户稀。牛闲童自睡,蚕熟客方归。隔岸人家近,缫声出翠微。
-
山中书事
古诗《山中书事》宋·陈必复,天气如春盎,连朝未有霜。数蝉嘶老木,一鸟渡寒塘。风竹写晴影,水花临晓妆。静中观物化,此意等羲黄。
-
夜轩纳凉
古诗《夜轩纳凉》宋·陈必复,银床破睡雾笼纱,翠簟湘纹捲浪斜。小院夜深凉似水,一池明月浸荷花。
-
江湖
古诗《江湖》宋·陈必复,江湖路远总风波,欲向山中制芰荷。黄叶落来秋色晚,乱鸦归处夕阳多。惯经世态知时异,拙为身谋惜岁过。有屋一区田二顷,分无清梦到鸣珂。
-
寄石泉云间明府叔·其二
古诗《寄石泉云间明府叔·其二》宋·陈必复,异政人能说,新吟客为传。一官清似水,万事信于天。养鹤分厨料,收书出俸钱。昼庭少公事,闭阁抱琴眠。