-
鹭
古诗《鹭》宋·徐集孙,素狎沙鸥水国盟,一生踪迹任飘零。漫誇霜雪精神别,难洗虾鱼气习腥。点破青山成晓画,飞来红蓼称秋汀。江湖出入风波里,比著胎仙欠典刑。
-
牧溪上人为作戏墨因赋二首·其二·猿
古诗《牧溪上人为作戏墨因赋二首·其二·猿》宋·徐集孙,峭壁悬崖隐趣深,每来洞口费呼寻。啼云啸月声难写,只写山林一片心。
-
独坐
古诗《独坐》宋·徐集孙,老屋萧条半欲斜,绳床独坐看蜂衙。经年官况浑如客,计日安书已到家。策策冷风删树叶,丝丝暮雨织檐花。梦魂不那归心切,小圃堪锄自种瓜。
-
玉岑
古诗《玉岑》宋·徐集孙,一抹斜阳挂浅林,细听山鸟说春心。千年古寺多奇迹,读了丰碑看玉岑。
-
谢林可山序诗
古诗《谢林可山序诗》宋·徐集孙,不枉西湖住两年,穷吟活计又成编。生平不得春风力,只与梅花结得缘。
-
竹阁
古诗《竹阁》宋·徐集孙,昔日孤山像,重移阁几春。骚名垂句法,遗爱稔邦民。雨剥一碑古,风摇万竹新。来游兴感慨,谁继若而人。
-
雨中用进退格
古诗《雨中用进退格》宋·徐集孙,秋来天气半晴阴,块坐山窗一欠伸。欲睡却思妨官业,怕吟惟恐动乡心。远书难准衣仍薄,清俸无多橐惯贫。个种关情畦稻熟,雨宜时降不宜霪。
-
寄怀里中诸社友
古诗《寄怀里中诸社友》宋·徐集孙,自笑初无作吏能,却因作吏远诗朋。与君交讯欠逢雁,知我怀人独是僧。客枕梦残听夜雨,乡心愁绝对秋灯。何时岁老梅花下,石鼎分茶共煮冰。
-
谢偃溪惠索淘
古诗《谢偃溪惠索淘》宋·徐集孙,与客敲诗倚古松,乱蝉声里夕阳舂。几年饭颗山头瘦,槐叶今朝得饱供。
-
跋竹间僧诗藁
古诗《跋竹间僧诗藁》宋·徐集孙,借来香墨本,相对坐孤檠。句似寒梅好,梦从春草生。逼人禅价重,唤我宦情轻。一事犹相得,此君同此盟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
江湖伟观
古诗《江湖伟观》宋·徐集孙,昔日山中一小亭,重新轮奂转峥嵘。著身梯磴千层上,到眼江湖两派明。鼎药丹成仙已去,杯泉墨冷水犹清。寿星炯炯无今古,长照东南王气生。
-
看梅
古诗《看梅》宋·徐集孙,岁寒气味少人知,一度相逢一度奇。不受阳和私点化,惯经风雪冷禁持。影横坡老数枝画,香沁逋仙两句诗。相对依依吟未得,斜阳归路不妨迟。
-
题赠命士
古诗《题赠命士》宋·徐集孙,富贵功名世竞痴,清吟往往不趋时。请君多算公卿命,莫要逢人举似诗。
-
借林可山韵饯萝屋僧
古诗《借林可山韵饯萝屋僧》宋·徐集孙,吟卷多题品,君齐贾岛才。闻风知竹瘦,载雨过湖来。交淡杯中水,儒酸叶底梅。便辞京口去,觅取近诗开。
-
此君轩
古诗《此君轩》宋·徐集孙,此君潇洒翠团栾,轩扁佳名墨已乾。欲识清风千古在,试将石刻句吟看。
-
闲赋
古诗《闲赋》宋·徐集孙,梅花白向鬓根生,岁月蹉跎事欠成。读过故书温有味,借来新絮冷无情。未霜山寺昏钟劲,欲霁湖亭夕照明。多少红尘留滞客,可曾归去力春耕。
-
冷泉亭
古诗《冷泉亭》宋·徐集孙,山远源深绝市声,许由因此隐方成。一生独喜枕流好,万事何如酌水清。野衲洗心滋味淡,骚人照影利名轻。软红尘里浑如醉,谁识斯泉可濯缨。
-
兰
古诗《兰》宋·徐集孙,淡淡九畹质,雅好住山林。幽香不求知,伯夷叔齐心。世道不复古,纫佩取骚吟。
-
挽灵隐僧珏月窗
古诗《挽灵隐僧珏月窗》宋·徐集孙,秋月只清辉,窗明人不归。呕心成宿病,蜕骨悟前非。书偈辞禅院,缄衾寄母闱。猿啼泉石冷,客泪为君挥。
-
暇日言事二首·其二
古诗《暇日言事二首·其二》宋·徐集孙,西风落叶满庭除,隐几清吟独撚须。官地莫将私地比,菊苗也种两三株。