-
颂古七首·其六·麻三斤
古诗《颂古七首·其六·麻三斤》宋·释克勤,钟在扣谷受响,池印月镜含僧。曾非展事投机,岂是预搔待痒。点铁成金,举直措枉。一箭雕一双,一掴血一掌。君不见疏而不漏兮恢恢天网。
-
为佛眼下火
古诗《为佛眼下火》宋·释克勤,如来涅槃日,娑罗双树间。放出三昧火,阇维金色身。
-
偈三首·其三
古诗《偈三首·其三》宋·释克勤,十方同聚会,本来身不昧。个个学无为,顶上用钳锤。此是选佛场,深广莫能量。心空及第归,利剑不如锥。
-
偈五十三首·其十一
古诗《偈五十三首·其十一》宋·释克勤,鹘儿未出窠,已有摩霄志。虎子未绝乳,已有食牛气。况复羽翼成,况复牙爪备。奋迅即惊群,八面清风起。一条脊梁硬似铁,一条白棒掀天地。相与建法幢,...
-
示善友
古诗《示善友》宋·释克勤,此段本来无向背,要须坚猛力行持。金刚正眼通身是,万境来侵莫管伊。
-
偈五十三首·其四十九
古诗《偈五十三首·其四十九》宋·释克勤,突出难辨,久参未免躇蹰。信手拈来,后学那知端的。金风扇物,玉露垂珠。雁过长空,蛩吟幽砌。一一七穿八穴,明明百匝千重。何必棒喝交驰,方论照用。...
-
为亡僧下火
古诗《为亡僧下火》宋·释克勤,五蕴山头涅槃路,四方八面没遮拦。通身尽是金刚眼,一粒灵丹火里燃。
-
偈五十三首·其二十二
古诗《偈五十三首·其二十二》宋·释克勤,通身是眼见不及,遍身是耳闻不彻。通身是口说不著,通身是心鉴不出。直饶尽大地明得,无丝毫透漏。犹在半途,据令全提。域中日月纵横挂,一亘晴空万古...
-
偈五十三首·其十六
古诗《偈五十三首·其十六》宋·释克勤,眨上眉毛蹉过,大似开眼尿床。现成公案放行,正是黠儿落节。恁么不恁么,总得曳尾灵龟。不是心,不是佛,不是物。虚空钉橛,离得许多閒门破户。
-
偈五十三首·其二十九
古诗《偈五十三首·其二十九》宋·释克勤,棒头取證,撒土撒沙。喝下承当,承虚接响。向上向下,转见颟顸。说妙谈玄,和泥合水。这一片田地,分付来多时也。平地欺人,尽大地撮来,如粟米粒大。...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
颂古联珠
古诗《颂古联珠》宋·释克勤,雪峰骑骏马,云门跨驴儿,一踢一踏相奔驰。长安有路非无路,夜半行时人不知。
-
偈五十三首·其五十一
古诗《偈五十三首·其五十一》宋·释克勤,一向孤峰独宿,目视云霄。虽则不埋没宗风,无乃太高生。一向十字路口,土面灰头,利物应机。虽则埋没自己,无乃太屈辱生。况明悟之士,顶门具眼,肘后...
-
偈五十三首·其三十五
古诗《偈五十三首·其三十五》宋·释克勤,高峰突兀倚天门,青嶂虚閒可垛跟。折脚铛儿幸然在,不妨携去隐深云。
-
颂古七首·其四·麻谷持锡到章敬又到南泉
古诗《颂古七首·其四·麻谷持锡到章敬又到南泉》宋·释克勤,如是不是,去却药忌。拟犯封疆,全军失利。杖头突出古菱华,举世风流出当家。
-
偈五十三首·其八
古诗《偈五十三首·其八》宋·释克勤,曹溪路上,天高地厚。少室峰前,土旷人稀。孤然独坐冷萧萧,大野横身风飒飒。眼见则瞎,耳听则聋,口说则哑。虽然不出一毫端,含吐十虚无向背。东海鲤...
-
偈五十三首·其十三
古诗《偈五十三首·其十三》宋·释克勤,有句无句,超宗越格。如藤倚树,银山铁壁。及至树倒藤枯,多少人失却鼻孔。直饶收拾得来,已是千里万里。风暖鸟声碎,日高花影重。
-
偈五十三首·其一
古诗《偈五十三首·其一》宋·释克勤,蜗牛角上三千界,云月溪山共一家。既尔业缘无避处,不如随分纳些些。
-
偈五十三首·其五十四
古诗《偈五十三首·其五十四》宋·释克勤,乾茆近火,理合先燋。滴水生冰,事不相涉。
-
偈五十三首·其十
古诗《偈五十三首·其十》宋·释克勤,一二三四五六七,眼里瞳人吹筚觱。七六五四三二一,石人木人眼泪出。七通八达,举著便知。尚在见闻,隔靴抓痒。
-
偈五十三首·其五
古诗《偈五十三首·其五》宋·释克勤,云居开大炉韝,不止烹佛烹祖。但有一切持来,烈焰堆中辨取。是则当处平和,不是切宜退步。煅出金刚眼睛,直得乾坤独露。虽然到者田地,须知向上一路。...