-
偈五十三首·其二十七
古诗《偈五十三首·其二十七》宋·释克勤,入田不拣,三千里外黑漫漫。牛头没,马头回,百亿万劫没交涉。拈一放一,节外生枝。举古举今,无风起浪。山僧今日,一时拨断。千峰势到岳边止,万派声...
-
偈五十三首·其十七
古诗《偈五十三首·其十七》宋·释克勤,一即一切,实际理地。一切即一,本来无物。拈起也,吒吒沙沙。收下也,绵绵密密。三界长时独露,十方无处容身。孤峰顶上倒行,十字街头横卧。目视云霄...
-
偈五十三首·其二十三
古诗《偈五十三首·其二十三》宋·释克勤,当阳有路,祖佛共知。觌面相呈,见闻不隔。万象不能藏覆,千圣无以等阶。活鱍鱍绝承当,净裸裸无回互。直饶棒如雨点,喝似雷奔,犹未动著向上阙棙在。...
-
偈五十三首·其三十七
古诗《偈五十三首·其三十七》宋·释克勤,门外青山泼黛,途中细雨如膏。灵云陌上桃花,处处芳菲溢目。香严岩畔翠竹,时时撼影摇风。直得一击忘所知,一见绝疑惑。不免尚留观听,未透声色。若能...
-
偈五十三首·其二十四
古诗《偈五十三首·其二十四》宋·释克勤,大庾岭头,笑却成哭。崇宁门下,哭却成笑。吃泉水,贵地脉。且要正眼流通,宗风不坠。所谓无常生死法,与我不相干。若能如是见,不用哭苍天。
-
偈五十三首·其四十四
古诗《偈五十三首·其四十四》宋·释克勤,大道无向背,至理绝言诠。迥出三乘,高超十地。万法不到处,特地光辉。生佛未分时,灵光独耀。不落闻见,不随色声。直下无一丝毫头,遍界全彰奇特事。...
-
偈五十三首·其四十一
古诗《偈五十三首·其四十一》宋·释克勤,太虚寥廓,万汇森然。正眼洞明,纤毫不立。孤峻处祖师莫近,坦夷处人天共知。击开大解脱门,识取无面目汉。芍药花开菩萨脸,棕榈叶散夜叉头。