-
雪中·其一
古诗《雪中·其一》宋·释永颐,风定片初微,移时鹊噪稀。曲塘添柳重,彤阁映花飞。鹤怪云黏石,僧疑月照扉。闭门高卧者,终岁复何依。
-
咏怀
古诗《咏怀》宋·释永颐,落日重云下,哀哀闻子规。荆玉化为土,湘泪摧空枝。彼禽复何怨,岁岁号春时。春风自无情,众芳日夜衰。冉冉无终极,哀乐徒尔为。睇彼川上流,浩荡无前...
-
看梅杂兴·其二
古诗《看梅杂兴·其二》宋·释永颐,挂头方帽与乌纱,兄自看梅弟煮茶。閒问水边行乐去,向阳浑有几株花。
-
震父与僧偕至
古诗《震父与僧偕至》宋·释永颐,王谢清游带越僧,共携山老坐吴亭。身閒不记为官日,落落吟诗读道经。
-
题壁
古诗《题壁》宋·释永颐,春来日日风兼雨,开户晴轩长翠萝。山鹊弄花飞不远,隔檐冲散落梅多。
-
庭心草
古诗《庭心草》宋·释永颐,兀坐转流光,见尔庭心草。亭亭花未开,靡靡叶先老。潜荄几化萤,芳蕤暂妍好。悁虑果徒劳,吾言非计早。
-
送王以通之官金陵·其一
古诗《送王以通之官金陵·其一》宋·释永颐,芳辰早失意兼衰,不拟君来重举杯。云暗月墙花气重,蜡残风幕鸟声催。醉乡人有江东役,乘兴船从阙下回。明日沙头相送罢,荼蘼小院独徘徊。
-
牵牛花
古诗《牵牛花》宋·释永颐,老梅枝上挂牵牛,引得青花上树头。秋圃日斜风露冷,倒垂长蔓拂鸣鸠。
-
后谷春晚
古诗《后谷春晚》宋·释永颐,烟冷云深燕不归,径多松叶少花枝。春风过尽无行客,白昼山獐饮石池。
-
葺唐栖旧庐
古诗《葺唐栖旧庐》宋·释永颐,矫时无峻节,立行亏众美。远岳惮孤征,徘徊就乡里。人情好愉悦,我老齐贤鄙。娓娓听乡言,时时容侧耳。前脩不可见,法社渐凋毁。名山半征徭,祖塔乱獐...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
天竺秋日·其二
古诗《天竺秋日·其二》宋·释永颐,行绕方池日又斜,青云小注湿秋霞。阑干几度浑敲遍,为引游鱼出浪花。
-
郜溪别周伯弜
古诗《郜溪别周伯弜》宋·释永颐,夜馆寒相对,篝灯语不眠。夕烟生水郭,风柳泊沙船。暖弃山中宅,春耕葑上田。西峰晴霭碧,归去挹飞泉。
-
夜归
古诗《夜归》宋·释永颐,昨夜溪上归,云下扣松扉。老褐启重钥,瘦厖循我衣。院静雨声大,气寒灯晕微。叨叨听林鸟,春歇诉无依。
-
雪中送僧还竹阁·其二
古诗《雪中送僧还竹阁·其二》宋·释永颐,湖练平铺肃夜涛,柳翻王母白旌旄。舞残鹭翿归何处,天上飞花散碧桃。
-
月夜游冷泉亭
古诗《月夜游冷泉亭》宋·释永颐,地灵泉上寺,松壑定深清。独听子规叫,况逢山月明。树藏春洞黑,石拥夜泉鸣。日出喧车马,终非隐者情。
-
湖上春晚
古诗《湖上春晚》宋·释永颐,水边三月芳菲晚,杨柳楼船拥万家。浩浩歌钟迷白日,不知烟寺落桐花。
-
过吴门·其一
古诗《过吴门·其一》宋·释永颐,故苑烟花百草香,五湖人去事茫茫。浮云几度春阴合,犹见西山白鹭行。
-
送别
古诗《送别》宋·释永颐,送别春湖动客心,荇花无浪飐寒金。晴山望极连江郡,沙鸟风樯度远林。
-
赠术者王髯
古诗《赠术者王髯》宋·释永颐,王君僧服而胡须,赠我手写千隶书。秦汉古法沦俗笔,钟王秘刻藏绮疏。君游市俗谁问此,我好奇古贫无馀。閒来古寺看画壁,醉去野店烹寒鱼。击竹有时谈九...
-
乾元山洪水
古诗《乾元山洪水》宋·释永颐,乾元山头洪水发,溪有长蛟潜伺察。两岸居人莫等閒,年深物怪终腾拔。往岁邻封遭水变,只道溪流净如练。倏忽人烟数里间,夜半平沈皆不见。东南地坼乾坤...