-
寄凤山满上人
古诗《寄凤山满上人》宋·释永颐,空生久不来,端居常掩室。缅怀旧林社,泉壑翳清密。古凤閟灵音,野竹无花实。动植皆营营,忘言消永日。
-
雪中夜吟
古诗《雪中夜吟》宋·释永颐,乱书尘席散清辉,竹院香凝宿火微。客去藓阶黏冻屐,鸟迷庭树入寒扉。重阴覆野春耕阔,列炬明山夜猎归。灯下老翁吟复听,断崖冰折碎声稀。
-
云岩寺
古诗《云岩寺》宋·释永颐,老来好古尚关心,寺里荒题几度寻。山鹊报晴窥画阁,水鸡嫌雨上高林。麦残馀冷收春候,楝落轻风滞晚阴。无限幽怀难具写,一凭阑罢一閒吟。
-
悼赵宰紫芝甫
古诗《悼赵宰紫芝甫》宋·释永颐,紫芝昔赋天台日,桐柏宫诗老更成。梦断玉楼春帐晓,蝶迷花院夕魂轻。钱郎旧体终难并,姚贾新裁近有声。有子无家须吊问,故交谁不为伤情。
-
秋馆
古诗《秋馆》宋·释永颐,林暑渐消歇,爽气浮高松。风蝉有遗响,露花结秋红。微月出东岭,碧云散遐穹。暮馆正虚寂,泉声杂鸣蛩。
-
寄行宫监门王以通·其二
古诗《寄行宫监门王以通·其二》宋·释永颐,玉钩帘外前朝柳,斗鸭阑边小艳葩。莫道君王不曾问,好收银钥护宫花。
-
山乐官寄野斋
古诗《山乐官寄野斋》宋·释永颐,山乐官,山乐官。尔为灵凤典音乐,想尔废职来考槃。莫厌山中多寂寞,山中无事忘忧乐。晓窗睡起春昼静,听尔幽情如有托。山乐官,山乐官。纵令致汝百鸟...
-
松陵答友人
古诗《松陵答友人》宋·释永颐,郁罗天上挹星躔,拾羽编衣汎碧莲。长笛乱吹明月夜,秋风濯足太湖边。
-
观小鱼
古诗《观小鱼》宋·释永颐,藻间相失复相寻,水面争浮力未禁。隔岸木兰船欲去,浪花摇动一时沈。
-
天竺秋日·其一
古诗《天竺秋日·其一》宋·释永颐,翠滴千竿湿砌苔,曲廊花木小丛开。吴僧爱觅閒吟处,偷向花边竹里来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送僧归茜径
古诗《送僧归茜径》宋·释永颐,吴渚僧归落日曛,故王宫井已无闻。水边尚有红蓝草,不染香衣染堑云。
-
溪上
古诗《溪上》宋·释永颐,休文垄上阴云起,雨涨定安桥下水。渔人莫倚满溪流,见说长蛟剑为齿。
-
送天竺僧还乡
古诗《送天竺僧还乡》宋·释永颐,月冷云深天上寺,桂花千树绕楼台。归时若对閒人说,莫道身从月里来。
-
观乌鸢山下藤树
古诗《观乌鸢山下藤树》宋·释永颐,一株老树蔽荒林,下有藤悬巨蟒身。几度日斜乌鸟散,山昏鬼哭断行人。
-
山村日暮
古诗《山村日暮》宋·释永颐,犊背斜阳暖,茅茨石树穿。行人识冈路,饥鹊噪沙田。远浦生微月,荒皋起暝烟。群乌飞散尽,寒水漾渔船。
-
宿永安潭上
古诗《宿永安潭上》宋·释永颐,子规啼在乱山中,废寺春深暮阁重。门外永安潭上水,朝昏惟送一楼钟。
-
雪中海棠
古诗《雪中海棠》宋·释永颐,蜀妃夜谒紫虚皇,玉凤差参促晓妆。宴罢瑶台魂未醒,胭脂脸上白云香。
-
雪中·其二
古诗《雪中·其二》宋·释永颐,谷寺掩高扉,松亭雪侧垂。石幢围隐兽,野殿没寒鸱。路转空林积,风惊老树危。草堂香火静,山鹿到荒墀。
-
悼周晋仙·其一
古诗《悼周晋仙·其一》宋·释永颐,萧散嵇康辈,难教缚宦情。识高浑脱略,意广惜沈婴。老面烟霞古,醉衣苔藓生。西峰难独往,茶灶对谁烹。
-
夏夜怀洞霄·其二
古诗《夏夜怀洞霄·其二》宋·释永颐,凉夜宛游清境,归时尚爱攀松。回首云烟满目,尽遮九锁寒峰。