-
探梅
古诗《探梅》宋·吴可,探春逼残岁,幽香度寒原。欲看枝横水,会待月挂村。谁怜槁木中,妙有春风根。孤芳自一丘,不受烟雾昏。饱霜分疏瘦,下笑浪蕊繁。喜无蜂蝶知,那与桃李...
-
寄李道夫
古诗《寄李道夫》宋·吴可,乱后时通问,飘流尚此身。干戈伤白发,桃李自青春。故国田畴远,殊方盗贼频。知君怀老伴,诗酒慰情亲。
-
病酒
古诗《病酒》宋·吴可,无聊病酒对残春,帘幕重重更掩门。恶雨斜风花落尽,小楼人下欲黄昏。
-
晚步
古诗《晚步》宋·吴可,野树疏疏透夕阳,归鸦零乱不成行。春风可是閒来往,时送江梅一阵香。
-
簇翠亭
古诗《簇翠亭》宋·吴可,此老作亭苍翠间,定知胸次有东山。朝阳破雾烘林影,醉袖扶花绕髻鬟。露警丹哥传妙响,云眠碧友自清閒。欲专一壑从来事,回首尘埃亦厚颜。
-
野步
古诗《野步》宋·吴可,密竹藏啼鸟,荒村起白烟。人行秋色里,家在夕阳边。
-
戏作冷语
古诗《戏作冷语》宋·吴可,□□□□□□□,□□□□□□□。□□□□思如冬,露下紫薇花影中。长哦白雪明光宫,众泉涌此万卷胸。
-
寄米元晖
古诗《寄米元晖》宋·吴可,田庐寂寂近塘坳,仕路纷纷久绝交。多病未能从五柳,避喧端欲老三茅。白云那忍閒归岫,紫燕空惭漫累巢。闻道金坛有仙隐,梦回清月堕林梢。
-
登临川城
古诗《登临川城》宋·吴可,时危伤去国,岁晚强登城。过雁书难问,穷途泪欲倾。江湖归客梦,梅柳故园情。倚杖空凝伫,行藏竟不成。
-
醉乡诗
古诗《醉乡诗》宋·吴可,饮中境界妙四海,楚屈未知风俗淳。陶然席地已忘载,夜缚瓮下初不嗔。逃禅骂坐本真率,时一中之眇万物。纵兵端欲捲愁城,乐贤未始忘欢伯。佳处风光殊可...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
夜闻警
古诗《夜闻警》宋·吴可,几年官军破郡邑,远客孤村谁脱急。卧听邻鸡三鼓鸣,流言敌骑一宵及。抱衾携幼强趋走,复岭重山且深入。为闻北人畏和暖,安得如今便惊蛰。长秋南奔苦岚...
-
赠戴彦衡
古诗《赠戴彦衡》宋·吴可,病来谩喜折钗股,老去尚怀双脊龙。他日扁舟会乘兴,摩挲圭璧小从容。
-
过巢邑
古诗《过巢邑》宋·吴可,竹杖芒鞋蹋短篷,没篙春水饱帆风。两关三寺山无数,尽在濛濛烟雨中。
-
赠连楚狂
古诗《赠连楚狂》宋·吴可,谁有画鱼癖,诗社寻楚狂。真成戏新荷,径欲穿垂杨。馀生堕辙中,恍然得濠梁。寓兴亦差乐,江湖庶相忘。
-
送李四清
古诗《送李四清》宋·吴可,连侯爱画鱼,李侯爱画山。诗情动幽怀,摹写不少閒。骚雅移丹青,妙寄云水间。翻然欲登涉,试寻芷与兰。我不一音解,早年便挂冠。养拙颓檐下,任真亦足...
-
小醉
古诗《小醉》宋·吴可,小醉初醒过竹村,数家残雪拥篱根。风前有恨梅千点,溪上无人月一痕。
-
春晚·其二
古诗《春晚·其二》宋·吴可,蜂儿撷蕊趁花心,燕子衔泥掠柳阴。处处浸秧黄乍吐,护田肥水半篙深。
-
题翘翠轩诗
古诗《题翘翠轩诗》宋·吴可,老木拔云苍翠起,新篁挟雨枝叶美。下有数峰莓苔寒,先生俯仰一笑喜。乘兴把书坐秋风,超然吐论飞长虹。客星忽去璧月上,陶陶醉卧玻璃中。
-
泰定斋诗
古诗《泰定斋诗》宋·吴可,寂然数椽下,独耀一宇内。脱落山水因,妙出仁智外。君看鉴中事,作止本无碍。年来识坐忘,唯馀照心在。
-
岩斋
古诗《岩斋》宋·吴可,谁知望云眼,犯此没马尘。故山招不归,定为猿鹤嗔。煌煌帝王州,喜有东山人。频来云雾斋,阅公碧璘珣。要偿风月债,痛吟岩壑春。贤哉万卷藏,膏馥馀八...