-
沁园春·用定轩雨馀有感韵写山中之趣
古诗《沁园春·用定轩雨馀有感韵写山中之趣》宋·冯取洽,一雨霈然,六合全清,空无点埃。喜秋容新沐,为谁媚妩,凉蟾留照,正尔徘徊。蜡屐清游,渔蓑淡话,富贵于予何有哉。双溪上,总旧盟鸥鹭,来往无猜。烟...
-
沁园春·用前韵谢魏菊庄
古诗《沁园春·用前韵谢魏菊庄》宋·冯取洽,举世纷纷,风靡波流,名氛利埃。有幽人嘉遁,长年修洁,寒花作伴,竟日徘徊。餐荐夕英,杯迎朝露,世味何如此味哉。扬扬蝶,尽弄芳来往,我又奚猜。双...
-
送刘篁㟳
古诗《送刘篁㟳》宋·冯取洽,来似孤云出岫闲,去如高月耿难攀。若为化作修修竹,长伴先生篁㟳山。
-
摸鱼儿·叹刘郎
古诗《摸鱼儿·叹刘郎》宋·冯取洽,叹刘郎、那回轻别,霏霏三落红雨。玄都观里应遗恨,一抹断烟残缕。愁望处。想雾暗云深,忘却来时路。新花旧主。记刻羽流商,裁红剪翠,山径日将暮。空...
-
金菊对芙蓉·宝镜缘空
古诗《金菊对芙蓉·宝镜缘空》宋·冯取洽,宝镜缘空,玉簪点水,荡摇千顷寒光。正江妃月姊,斗理明妆。扶阑一笑开诗眼,少容我、吟讽其旁。一川风露,满怀冰雪,云海弥茫。不妨倚醉乘狂。问天公...
-
贺新郎·其三·次韵江定轩咏菊
古诗《贺新郎·其三·次韵江定轩咏菊》宋·冯取洽,句里思黄九。笑王郎、不奈寒芳,腰围如柳。得似江郎饶雅趣,时揽黄花诳口。吐妙语、与之争秀。闲绕珍丛吟不尽,尽风前、露下栾栾瘦。香自足,岂劳嗅。...
-
贺新郎·其二·黄玉林为风月楼作,次韵以谢
古诗《贺新郎·其二·黄玉林为风月楼作,次韵以谢》宋·冯取洽,自顾卑栖翼。似沧洲、白鸟悠悠,静依拳石。聊寄一梯云木表,俯视霁虹千尺。乐江上、山间声色。镜样清流环样绕,笑赐湖、一曲夸唐敕。尘外趣,有谁识。...
-
水调歌头·四月四日自寿用玉林韵兼效其体
古诗《水调歌头·四月四日自寿用玉林韵兼效其体》宋·冯取洽,林叶润而密,莺语老犹娇。懒翁哪记生日,兀兀度昏朝。勘破富贫贵贱,参透死生寿夭,至竟本同条。胸次绝疑碍,物外自超遥。又何尝,贪七贵,慕三乔。溪...
-
蝶恋花·和玉林韵
古诗《蝶恋花·和玉林韵》宋·冯取洽,秋到双溪溪上树。叶叶凉声,未省来何许。尽拓溪楼窗与户。倚阑清夜窥河鼓。那得吟朋同此住。独对秋芳,欲寄花无处。杖履相从曾有语。未来先自愁君去。
-
沁园春·二月二日寿玉林
古诗《沁园春·二月二日寿玉林》宋·冯取洽,禀气之中,具圣之和,生逢令辰。逄三春仲月,方才破二,百年大齐,恰则平分。立玉林深,散花庵小,中有翛然自在身。诗何似,似苏州闲远,庾府清新。青...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
贺新郎·其一·寿张宜轩
古诗《贺新郎·其一·寿张宜轩》宋·冯取洽,九日明朝是。问宜轩何事,今朝众宾交至。长记每年八月八,曾庆饮仙出世。直推到、于今何意。要待千崖秋气爽,向东篱、试探花开未。挝急鼓,舞长袂。主...
-
沁园春·和答吕柳希
古诗《沁园春·和答吕柳希》宋·冯取洽,问讯柳溪,溪上柳容,胡为带埃。叹阳春陡变,孰为披拂,赏音难遇,谁与徘徊。好在湖山,吾容不辱,寄径垂条岂偶哉。休摇荡,且深根宁极,免俗人猜。何...
-
贺新郎·送别定轩
古诗《贺新郎·送别定轩》宋·冯取洽,梦折营门柳。送君归、暂戏斑衣,又拢征袖。到得皇州风景异,只有湖山似旧。把感慨、寓之杯酒。雨抹晴妆西子样,且平章、剩赋诗千首。富与贵,本来有。...
-
水调歌头·雪霁春已半
古诗《水调歌头·雪霁春已半》宋·冯取洽,雪霁春已半,露重午方暄。一筇拄上高绝,便觉眼前宽。指点数家楼阁,检校一村花柳,绿水接青烟。峦岫竞围绕,风日更清妍。闹媒蜂,纷使蝶,菜花繁。少...
-
贺新郎·其五·次玉林见寿韵
古诗《贺新郎·其五·次玉林见寿韵》宋·冯取洽,那得身无事。问双溪老子,而今万缘空否。正使尘劳偿未了,毕竟难昏灵府。已笑唾、功名如土。五十九年风雨过,算非非、是是何须数。垂老也,信缘度。绿...
-
沁园春·赠锦江歌者何琮
古诗《沁园春·赠锦江歌者何琮》宋·冯取洽,有孤竹君,音节拂云,谥曰洞箫。纵柳郎填就,周郎顾罢,欠伊品藻,律也难调。惭愧何郎。呜呜袅袅,翻入腭唇齿舌喉。谁知道,是郭郎亲授,共贯同条。后...
-
木兰花慢·次韵奉酬玉林病中见示
古诗《木兰花慢·次韵奉酬玉林病中见示》宋·冯取洽,叹年光婉晚,蒲柳质、易惊秋。况念远怀人,停云羃羃,时雨飕飕。西风堕来雁信,似知予、竟日倚溪楼。报道归调汤剂,不知谁护衣篝。悠然富贵不须求。安...
-
贺新郎·其九·用前韵自寿
古诗《贺新郎·其九·用前韵自寿》宋·冯取洽,往事休寻访。幸老来、筋力差强,未须扶杖。收脚八风波外立,一片虚空荡荡。悟寿者、本来无相。今日不知何日也,便戊申、重见何须赏。大梦曲,此时唱。...
-
念奴娇·次韵玉林寄示
古诗《念奴娇·次韵玉林寄示》宋·冯取洽,高堂素壁,漫生绡十幅,图张消暑。不奈火云烧六合,逃也略无逃处。小派秋声,巨筛凉点,吸欻来何许。故人词翰,此时飞落蓬户。何幸一笑掀髯,停杯浩唱...
-
贺新郎·其七
古诗《贺新郎·其七》宋·冯取洽,问讯花庵主。这一宗、拍板门槌,是谁亲付。逢翰墨场聊作戏,那个是真实语。算惟有、青山堪住。玉立林幽真脱洒,又何妨、白石和泉煮。底用判,云游据。...