-
感遇诗三十八首·其二十七
古诗《感遇诗三十八首·其二十七》唐·陈子昂,朝发宜都渚,浩然思故乡。故乡不可见,路隔巫山阳。巫山彩云没,高丘正微茫。伫立望已久,涕落沾衣裳。岂兹越乡感,忆昔楚襄王。朝云无处所,荆国亦沦...
-
感遇诗三十八首·其十六
古诗《感遇诗三十八首·其十六》唐·陈子昂,圣人去已久,公道缅良难。蚩蚩夸毗子,尧禹以为谩。骄荣贵工巧。势利迭相干。燕王尊乐毅,分国愿同欢。鲁连让齐爵,遗组去邯郸。伊人信往矣,感激为谁...
-
感遇诗三十八首·其三十三
古诗《感遇诗三十八首·其三十三》唐·陈子昂,金鼎合神丹,世人将见欺。飞飞骑羊子,胡乃在峨眉。变化固幽类,芳菲能几时。疲疴苦沦世,忧痗日侵淄。眷然顾幽褐,白云空涕洟。
-
感遇诗三十八首·其二十四
古诗《感遇诗三十八首·其二十四》唐·陈子昂,挈瓶者谁子,姣服当青春。三五明月满,盈盈不自珍。高堂委金玉,微缕悬千钧。如何负公鼎,被夺笑时人。
-
感遇诗三十八首·其二十
古诗《感遇诗三十八首·其二十》唐·陈子昂,玄天幽且默,群议曷嗤嗤。圣人教犹在,世运久陵夷。一绳将何系,忧醉不能持。去去行采芝,勿为尘所欺。
-
岘山怀古
古诗《岘山怀古》唐·陈子昂,秣马临荒甸,登高览旧都。犹悲堕泪碣,尚想卧龙图。城邑遥分楚,山川半入吴。丘陵徒自出,贤圣几凋枯!野树苍烟断,津楼晚气孤。谁知万里客,怀古正踌...
-
感遇诗三十八首·其十九
古诗《感遇诗三十八首·其十九》唐·陈子昂,圣人不利己,忧济在元元。黄屋非尧意,瑶台安可论。吾闻西方化,清净道弥敦。奈何穷金玉,雕刻以为尊。云构山林尽,瑶图珠翠烦。鬼工尚未可,人力安能...
-
观荆玉篇
古诗《观荆玉篇》唐·陈子昂,鸱夷双白玉,此玉有缁磷。悬之千金价,举世莫知真。丹青非异色,轻重有殊伦。勿信玉工言,徒悲荆国人。
-
感遇诗三十八首·其九
古诗《感遇诗三十八首·其九》唐·陈子昂,圣人秘元命,惧世乱其真。如何嵩公辈,诙谲误时人。先天诚为美,阶乱祸谁因。长城备胡寇,嬴祸发其亲。赤精既迷汉,子年何救秦。去去桃李花,多言死如...
-
感遇诗三十八首·其十五
古诗《感遇诗三十八首·其十五》唐·陈子昂,贵人难得意,赏爱在须臾。莫以心如玉,探他明月珠。昔称夭桃子,今为舂市徒。鸱鸮悲东国,麋鹿泣姑苏。谁见鸱夷子,扁舟去五湖。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
感遇诗三十八首·其二十八
古诗《感遇诗三十八首·其二十八》唐·陈子昂,昔日章华宴,荆王乐荒淫。霓旌翠羽盖,射兕云梦林。朅来高唐观,怅望云阳岑。雄图今何在,黄雀空哀吟。
-
感遇诗三十八首·其三十八
古诗《感遇诗三十八首·其三十八》唐·陈子昂,仲尼探元化,幽鸿顺阳和。大运自盈缩,春秋递来过。盲飙忽号怒,万物相纷劘。溟海皆震荡,孤凤其如何。
-
鸳鸯篇
古诗《鸳鸯篇》唐·陈子昂,飞飞鸳鸯鸟,举翼相蔽亏。俱来绿潭里,共向白云涯。音容相眷恋,羽翮两逶迤。蘋萍戏春渚,霜霰绕寒池。浦沙连岸净,汀树拂潭垂。年年此游玩,岁岁来追...
-
白帝城怀古
古诗《白帝城怀古》唐·陈子昂,日落沧江晚,停桡问土风。城临巴子国,台没汉王宫。荒服仍周甸,深山尚禹功。岩悬青壁断,地险碧流通。古木生云际,归帆出雾中。川途去无限,客思坐何...
-
和陆明府赠将军重出塞
古诗《和陆明府赠将军重出塞》唐·陈子昂,忽闻天上将,关塞重横行。始返楼兰国,还向朔方城。黄金装战马,白羽集神兵。星月开天阵,山川列地营。晚风吹画角,春色耀飞旌。宁知班定远,犹是一兵...
-
感遇诗三十八首·其三十二
古诗《感遇诗三十八首·其三十二》唐·陈子昂,索居犹几日,炎夏忽然衰。阳彩皆阴翳,亲友尽睽违。登山望不见,涕泣久涟洏。宿梦感颜色,若与白云期。马上骄豪子,驱逐正蚩蚩。蜀山与楚水,携手在何...
-
邹衍
古诗《邹衍》唐·陈子昂,大运沦三代,天人罕有窥。邹子何寥廓,漫说九瀛垂。兴亡已千载,今也则无推。
-
燕昭王
古诗《燕昭王》唐·陈子昂,南登碣石馆,遥望黄金台。丘陵尽乔木,昭王安在哉?霸图今已矣,驱马复归来。
-
感遇诗三十八首·其十四
古诗《感遇诗三十八首·其十四》唐·陈子昂,临歧泣世道,天命良悠悠。昔日殷王子,玉马遂朝周。宝鼎沦伊谷,瑶台成古丘。西山伤遗老,东陵有故侯。
-
感遇诗三十八首·其十七
古诗《感遇诗三十八首·其十七》唐·陈子昂,幽居观天运,悠悠念群生。终古代兴没,豪圣莫能争。三季沦周赧,七雄灭秦嬴。复闻赤精子,提剑入咸京。炎光既无象,晋虏复纵横。尧禹道已昧,昏虐势方...