-
遇五天僧入五台五首·其三
古诗《遇五天僧入五台五首·其三》唐·贯休,远礼清凉寺,寻真似善才。身心无所得,日月不将来。白叠还图象,沧溟亦汎杯。唐人亦何幸,处处觉花开。
-
秋居寄王相公三首·其二
古诗《秋居寄王相公三首·其二》唐·贯休,松声高似瀑,药熟色如花。谁道全无病,时犹不在家。山童舂菽粉,园叟送银瓜。谁访孙弘阁,谈玄到日斜。
-
闻大愿和尚顺世三首·其二
古诗《闻大愿和尚顺世三首·其二》唐·贯休,邺卫松杉外,芝兰季孟间。尽希重诏出,祗待六龙还。不疾成千古,令焚动四山。感恩终有泪,遥寄水潺潺。
-
桐江闲居作十二首·其八
古诗《桐江闲居作十二首·其八》唐·贯休,露滴滴蘅茅,秋成爽气交。霜椑如蜜裹,□□似盐苞。浮藓侵蛩穴,微阳落鹤巢。还如山里日,门更绝人敲。
-
观李翰林真二首·其一
古诗《观李翰林真二首·其一》唐·贯休,日角浮紫气,凛然尘外清。虽称李太白,知是那星精。御宴千钟饮,蕃书一笔成。宜哉杜工部,不错道骑鲸。
-
桐江闲居作十二首·其十二
古诗《桐江闲居作十二首·其十二》唐·贯休,囊非扑满器,门更绝人过。土井连冈冷,风帘迸叶多。村童顽似铁,山菜硬如莎。唯有前山色,窗中无奈何。
-
怀武昌栖一二首·其一
古诗《怀武昌栖一二首·其一》唐·贯休,常忆能吟一,房连古帝墟。无端多忤物,唯我独知渠。病愈囊空后,神清木落初。祗因烽火起,书札自兹疏。
-
寄栖白大师二首·其一
古诗《寄栖白大师二首·其一》唐·贯休,流浪江湖久,攀缘岁月阑。高名当世重,好句逼人寒。月苦蝉声嗄,钟清柿叶乾。龙钟千万里,拟欲访师难。
-
古塞曲三首·其一
古诗《古塞曲三首·其一》唐·贯休,单于烽火动,都护去天涯。别赐黄金甲,亲临白玉墀。塞垣须静谧,师旅审安危。定远条支宠,如今胜古时。
-
遇五天僧入五台五首·其一
古诗《遇五天僧入五台五首·其一》唐·贯休,十万里到此,辛勤讵可论。唯云吾上祖,见买给孤园。一月行沙碛,三更到铁门。白头乡思在,回首一销魂。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
归东阳临岐上杜使君七首·其一
古诗《归东阳临岐上杜使君七首·其一》唐·贯休,小谢清高大谢才,圣君令泰此方来。一从到后常无事,铃阁公庭满绿苔。
-
闻无相道人顺世五首·其三
古诗《闻无相道人顺世五首·其三》唐·贯休,常思将道者,高论地炉傍。迂谈无世味,夜深山木僵。下山遭离乱,多病惟深藏。一别三十年,烟水空茫茫。
-
上冯使君五首·其一
古诗《上冯使君五首·其一》唐·贯休,撑船碧江上,春日何迟迟。汀花最深处,拾得鸳鸯儿。
-
古意九首·其八
古诗《古意九首·其八》唐·贯休,常思李太白,仙笔驱造化。玄宗致之七宝床,虎殿龙楼无不可。一朝力士脱靴后,玉上青蝇生一个。紫皇殿前五色麟,忽然掣断黄金锁。五湖大浪如银山,满船...
-
送卢舍人三首·其一
古诗《送卢舍人三首·其一》唐·贯休,一曰:劝君不用登岘首山,读羊祜碑,男儿事业须自奇。此碑山头如日月,日日照人人不知。人不知,青山白云徒尔为。
-
闻王慥常侍卒三首·其一
古诗《闻王慥常侍卒三首·其一》唐·贯休,世乱君巡狩,清贤又告亡。星辰皆有角,日月略无光。金柱连天折,瑶阶被贼荒。令人转惆怅,无路问苍苍。
-
轻薄篇二首·其一
古诗《轻薄篇二首·其一》唐·贯休,绣林锦野,春态相压。谁家少年,马蹄蹋蹋。斗鸡走狗夜不归,一掷赌却如花妾。谁云不颠不狂,其名不彰。悲夫!
-
桐江闲居作十二首·其四
古诗《桐江闲居作十二首·其四》唐·贯休,不问赓桑子,唯师妙吉祥。等闲眠片石,不觉到斜阳。独自收槠叶,教童探柏瓤。王孙莫指笑,淡泊味还长。
-
经栖白旧院二首·其一
古诗《经栖白旧院二首·其一》唐·贯休,竺卿何处去,触目尽凄凉。不见中秋月,空馀一炷香。残花飘暮雨,枯叶盖啼螀。谁礼新坟塔,萧条渭水傍。
-
秋末入匡山船行八首·其一
古诗《秋末入匡山船行八首·其一》唐·贯休,楚国茱萸月,吴吟梨栗船。远游无定所,高卧是何年。浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。去心还自喜,庐岳倚青天。