-
再游东林寺作五首·其一
古诗《再游东林寺作五首·其一》唐·贯休,台殿参差耸瑞烟,桂花飘雪水潺潺。莫疑远去无消息,七万馀年始半年。
-
春野作五首·其三
古诗《春野作五首·其三》唐·贯休,大牛苦耕田,乳犊望似泣。万事皆天意,绿草头蕺蕺。
-
寿春节进大蜀皇帝五首·其二
古诗《寿春节进大蜀皇帝五首·其二》唐·贯休,异香滴露降纷纷,紫电环枢照禁门。先冠百王临亿兆,后称十号震乾坤。羲轩之道方为道,草木沾恩始是恩。今以謏才歌睿德,犹如饮海妙难论。
-
归东阳临岐上杜使君七首·其二
古诗《归东阳临岐上杜使君七首·其二》唐·贯休,红锦帐中歌白雪,乌皮几畔抚青英。不知何物为心地,赛却澄江彻底清。
-
寄赤松舒道士二首·其一
古诗《寄赤松舒道士二首·其一》唐·贯休,不见高人久,空令鄙吝多。遥思青嶂下,无那白云何。子爱寒山子,歌惟乐道歌。会应陪太守,一日到烟萝。
-
偶作二首·其一
古诗《偶作二首·其一》唐·贯休,新诗一千首,古锦初下机。除月与鬼神,别未有人知。子期去不返,浩浩良不悲。不知天地间,知者复是谁。
-
送刘相公朝觐二首·其一
古诗《送刘相公朝觐二首·其一》唐·贯休,九苞仙瑞曜垂衣,一品高标百辟师。魏相十思常自切,曹溪一句几生知。久交玉帐虽难别,须佐金轮去已迟。唯杜荆州最惆怅,柳门回首落花时。
-
桐江闲居作十二首·其六
古诗《桐江闲居作十二首·其六》唐·贯休,红黍饭溪苔,清吟茗数杯。祗应唯道在,无意俟时来。树叠藏仙洞,山蒸足爆雷。从他嫌复笑,门更不曾开。
-
贻世
古诗《贻世》唐·贯休,至理不误物,悠悠自不明。
-
送人游茆山·其二
古诗《送人游茆山·其二》唐·贯休,茅真旧宅基犹在,药灶苔深土尚殷。君见道人凭与问,大还还字若为还。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
古意九首·其一
古诗《古意九首·其一》唐·贯休,一雨火云尽,闭门心冥冥。兰花与芙蓉,满院同芳馨。佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。我有双白璧,不羡于虞卿。我有径寸珠,别是天地精。玩之室生白,潇洒身安...
-
归东阳临岐上杜使君七首·其六
古诗《归东阳临岐上杜使君七首·其六》唐·贯休,枯骨纵横遍水湄,尽收为冢碧参差。分明为报精灵辈,好送旌旗到凤池。
-
再游东林寺作五首·其四
古诗《再游东林寺作五首·其四》唐·贯休,爱陶长官醉兀兀,送陆道士行迟迟。买酒过溪皆破戒,斯何人斯师如斯。
-
归东阳临岐上杜使君七首·其五
古诗《归东阳临岐上杜使君七首·其五》唐·贯休,方恐狱中桃树出,忽闻枯木却生烟。褚祥为郡曾如此,却恐当时是偶然。
-
再游东林寺作五首·其三
古诗《再游东林寺作五首·其三》唐·贯休,玉像珠龛香阵横,锦霞多傍石墙生。辟蛇行者今何在,花里唯闻鸠鸟声。
-
东阳罹乱后怀王慥使君五首·其三
古诗《东阳罹乱后怀王慥使君五首·其三》唐·贯休,为郡无如王使君,一家清冷似云根。货财不入崔洪口,俎豆尝闻夫子言。须发坐成三载雪,黎氓空负二天恩。不堪西望西风起,纵火昆崙谁为论。
-
闻无相道人顺世五首·其五
古诗《闻无相道人顺世五首·其五》唐·贯休,百千万亿偈,共他勿交涉。所以那老人,密传与迦叶。吾师得此法,不论劫不劫。去矣不可留,无踪若为蹑。
-
书倪氏屋壁三首·其一
古诗《书倪氏屋壁三首·其一》唐·贯休,茶烹绿乳花映帘,撑沙苦笋银纤纤。窗中山色青翠黏,主人于我情无厌。
-
古出塞曲三首·其二
古诗《古出塞曲三首·其二》唐·贯休,玉帐将军意,殷勤把酒论。功高宁在我,阵没与招魂。塞色干戈束,军容喜气屯。男儿今始是,譀出玉关门。
-
送姚洎拾遗自江陵幕赴京
古诗《送姚洎拾遗自江陵幕赴京》唐·贯休,捧诏动征轮,分飞楚水滨。