-
思琴高
古诗《思琴高》唐·鲍溶,琴仙人,得仙去。万古钓龙空有处,我持曲钩思白鱼。仙溪绿尽含空虚,天钧踪迹无遗馀。烧香寄影在岩树,东礼海日鸡鸣初。
-
代楚老酬主人
古诗《代楚老酬主人》唐·鲍溶,流水为我乡,扁舟为我宅。二毛去天远,几日人间客。曈曈衔山景,渺渺翔云迹。从时无定心,病处不暖席。烦君问岐路,为我生悽戚。百年衣食身,未死皆有...
-
章华宫行
古诗《章华宫行》唐·鲍溶,烟渚南鸿呼晓群,章华宫娥怨行云。十二巫峰仰天禄,金车何处邀云宿。小腰婑堕三千人,宫衣水碧颜青春。岂无一人似神女,忍使黛蛾常不伸。黛蛾不伸犹自...
-
怀尹真人
古诗《怀尹真人》唐·鲍溶,万里叠嶂翠,一心浮云闲。羽人杏花发,倚树红琼颜。流水杳冥外,女萝阴荫间。却思人间世,多恐不可还。青鸟飞难远,春云晴不闲。但恐五云车,山上复有...
-
经秦皇墓
古诗《经秦皇墓》唐·鲍溶,左岗青虬盘,右坂白虎踞。谁识此中陵,祖龙藏身处。别为一天地,下入三泉路。珠华翔青鸟,玉影耀白兔。山河一易姓,万事随人去。白昼盗开陵,玄冬火焚...
-
弄玉词二首·其一
古诗《弄玉词二首·其一》唐·鲍溶,素女结念飞天行,白玉参差凤皇声,天仙借女双翅猛。五灯绕身生,入烟去无影。
-
长城
古诗《长城》唐·鲍溶,蒙公虏生人,北筑秦氏冤。祸兴萧墙内,万里防祸根。城成六国亡,宫阙启千门。生人半为土,何用空中原。奈何家天下,骨肉尚无恩。投沙拥海水,安得久不...
-
寄海陵韩长官
古诗《寄海陵韩长官》唐·鲍溶,吏散重门印不开,玉琴招鹤舞裴回。野人为此多东望,云雨仍从海上来。
-
岐路
古诗《岐路》唐·鲍溶,北风送微寒,徒侣勤远征。忧人席不暖,残月马上明。飘飘岐路间,长见日初生。重嶂晓色浅,疏猿寒啼清。人间多岐路,常恐终身行。回见四方人,车轮无留...
-
云溪竹园翁
古诗《云溪竹园翁》唐·鲍溶,硠硠云溪里,翠竹和云生。古泉积涧深,竦竦如刻成。楚客卧云老,世间无姓名。因兹千亩业,以代双牛耕。乱林不可留,寸茎不可轻。风暖斗出地,仰齐故年...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
沙上月
古诗《沙上月》唐·鲍溶,黄昏潮落南沙明,月光涵沙秋雪清。水文不上烟不荡,平平玉田冷空旷。
-
怀幽期
古诗《怀幽期》唐·鲍溶,清砧击霜天外发,楚僧期到石上月。寒峰深虚独绕尽,夜水浅急不可越。窅机冥智难思量,无尽性月如空王。眼界行处不着我,天花下来惟有香。我今胡为寄他...
-
羽林行
古诗《羽林行》唐·鲍溶,朝出羽林宫,入参云台议。独请万里行,不奏和亲事。君王重年少,深纳开边利。宝马雕玉鞍,一朝从万骑。煌煌都门外,祖帐光七贵。歌钟乐行军,云物惨别...
-
采葛行
古诗《采葛行》唐·鲍溶,春溪几回葛花黄,黄麝引子山山香。蛮女不惜手足损,钩刀一一牵柔长。葛丝茸茸春雪体,深涧择泉清处洗。殷勤十指蚕吐丝,当窗袅袅声高机。织成一尺无一...
-
山中怀刘修
古诗《山中怀刘修》唐·鲍溶,松老秋意孤,夜凉吟风水。山人在远道,相忆中夜起。春光如不至,幽兰含香死。响象离鹤情,念来一相似。月斜掩扉卧,又在梦魂里。
-
秋夜对月怀李正封
古诗《秋夜对月怀李正封》唐·鲍溶,援琴怅独立,高月对秋堂。美人远于月,徒望空景光。坐忆执手时,七弦起凄凉。平生知音少,君子安可忘。客意如梦寐,路岐遍四方。日远迷所之,满天心暗...
-
途中旅思二首·其二
古诗《途中旅思二首·其二》唐·鲍溶,星出方问宿,睡眼始朦胧。天光见地色,上路车幢幢。时物既老大,众山何枯空。青冥见古柏,寥朗闻疏鸿。独步天地间,无因为君忠。白毛寻人忧,生此头发...
-
弄玉词二首·其二
古诗《弄玉词二首·其二》唐·鲍溶,三清弄玉秦公女,嫁得天上人。琼箫碧月唤朱雀,携手上谒玉晨君。夫妻同寿,万万青春。
-
荐冰
古诗《荐冰》唐·鲍溶,西陵宜先启,春寒寝庙清。历官分气候,天子荐精诚。已辨瑶池色,如和玉佩鸣。礼馀神转肃,曙后月残明。雅合霜容洁,非同雪体轻。空怜一掬水,珍重此时...
-
陇头水
古诗《陇头水》唐·鲍溶,陇头水,千古不堪闻。生归苏属国,死别李将军。细响风凋草,清哀雁落云。