-
冬夜答客
古诗《冬夜答客》唐·鲍溶,冬日诚可爱,不如夜漏多。幸君霜露里,车马犯寒过。学耕不逢年,稂莠败黍禾。岂唯亲宾散,鸟鼠移巢窠。独见青松心,凌霜庇柔萝。壮日贱若此,留恩意如...
-
宿水亭
古诗《宿水亭》唐·鲍溶,雕楹彩槛压通波,鱼鳞碧幕衔曲玉。夜深星月伴芙蓉,如在广寒宫里宿。
-
襄阳怀古
古诗《襄阳怀古》唐·鲍溶,襄阳太守沈碑意,身后身前几年事。湘江千岁未为陵,水底鱼龙应识字。
-
苦哉远征人
古诗《苦哉远征人》唐·鲍溶,征人歌古曲,携手上河梁。李陵死别处,窅杳玄冥乡。忆昔从此路,连年征鬼方。久行迷汉历,三死毡衣裳。百战身且在,微功信难忘。远承云台议,非势孰敢...
-
采莲曲二首·其二
古诗《采莲曲二首·其二》唐·鲍溶,采莲朅来水无风,莲潭如镜松如龙。夏衫短袖交斜红,艳歌笑斗新芙蓉,戏鱼住听莲花东。
-
闻蝉
古诗《闻蝉》唐·鲍溶,高蝉旦夕唳,景物浮凉气。木叶渐惊年,锦字因络纬。稍断当窗梦,更悽临水意。清香笋蒂风,晓露莲花泪。馀引未全歇,凝悲寻迥至。星井欲望河,月扇看藏...
-
越女词
古诗《越女词》唐·鲍溶,越女芙蓉妆,浣纱清浅水。忽惊春心晓,不敢思君子。君子纵我思,宁来浣溪里。
-
秋思三首·其一
古诗《秋思三首·其一》唐·鲍溶,胡风吹雁翼,远别无人乡。君近雁来处,几回断君肠。昔奉千日书,抚心怨星霜。无书又千日,世路重茫茫。燕国有佳丽,蛾眉富春光。自然君归晚,花落君空...
-
采莲曲二首·其一
古诗《采莲曲二首·其一》唐·鲍溶,弄舟朅来南塘水,荷叶映身摘莲子。暑衣清净鸳鸯喜,作浪舞花惊不起。殷勤护惜纤纤指,水菱初熟多新刺。
-
风筝
古诗《风筝》唐·鲍溶,何响与天通,瑶筝挂望中。彩弦非触指,锦瑟忽闻风。雁柱虚连势,鸾歌且坠空。夜和霜击磬,晴引凤归桐。幽咽谁生怨,清泠自匪躬。秦姬收宝匣,搔首不成...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
塞上行
古诗《塞上行》唐·鲍溶,西风应时筋角坚,承露牧马水草冷。可怜黄河九曲尽,毡馆牢落胡无影。
-
首夏
古诗《首夏》唐·鲍溶,昨日青春去,晚峰尚含妍。虽留有馀态,脉脉防忧煎。幽人惜时节,对此感流年。
-
壮士行
古诗《壮士行》唐·鲍溶,西方太白高,壮士羞病死。心知报恩处,对酒歌易水。砂鸿嗥天末,横剑别妻子。苏武执节归,班超束书起。山河不足重,重在遇知己。
-
将归旧山留别孟郊
古诗《将归旧山留别孟郊》唐·鲍溶,择木无利刃,羡鱼无巧纶。如何不量力,自取中路贫。前者不厌耕,一日不离亲。今来千里外,我心不在身。悠悠慈母心,惟愿才如人。蚕桑能几许,衣服常着...
-
寄归
古诗《寄归》唐·鲍溶,塞草黄来见雁稀,陇云白后少人归。新丝强入未衰鬓,别泪应沾独宿衣。几夕精诚拜初月,每秋河汉对空机。更看出猎相思苦,不射秋田朝雉飞。