-
夏日怀杜悰驸马
古诗《夏日怀杜悰驸马》唐·鲍溶,五月清凉萧史家,瑶池分水种菱花。回文地簟龙鳞浪,交锁天窗蝉翼纱。闲遣青琴飞小雪,自看碧玉破甘瓜。仍闻圣主知书癖,凤阁烧香对五车。
-
东高峰
古诗《东高峰》唐·鲍溶,东亭最高峙,春树绕山腰。画里青鸾客,云中碧玉箫。秋风若西望,为我一长谣。
-
水殿采菱歌
古诗《水殿采菱歌》唐·鲍溶,宫鸦叫赤光,潮声入宫宫影凉。火华啼露卷横塘,金堤四合宛柔扬。美人荷裙芙蓉妆,柔荑萦雾棹龙航。采莲一声歌态长,青丝结眼捕鸳鸯。
-
秋思三首·其三
古诗《秋思三首·其三》唐·鲍溶,季秋天地闲,万物生意足。我忧长于生,安得及草木。试从古人愿,致酒歌秉烛。燕赵皆世人,讵能长似玉。俯怜老期近,仰视日车速。萧飒御风君,魂梦愿相...
-
秋思三首·其二
古诗《秋思三首·其二》唐·鲍溶,顾兔蚀残月,幽光不如星。女儿晚事夫,颜色同秋萤。秋日边马思,武夫不遑宁。燕歌易水怨,剑舞蛟龙腥。风折连枝树,水翻无蒂萍。立身多门户,何必燕山...
-
劝酒行
古诗《劝酒行》唐·鲍溶,乐往难重得,老来岂自由。婵娟过三五,珠翠成仇雠。君不闻古曲,酒能消人忧。何人更年少,君惜秉烛游。莫闲金丝手,月在西南楼。罗换歌妾袂,锦缠舞人...
-
禅定寺经院
古诗《禅定寺经院》唐·鲍溶,莲华不朽寺,雕刻满山根。石汗知天雨,金泥落圣言。思量施金客,千古独消魂。
-
秋思
古诗《秋思》唐·鲍溶,楚客秋更悲,皇皇无声地。时无无事人,我命与身异。良时如飞鸟,回掌成故事。蹉跎秋定还,凝冽坚冰至。人生不期老,华发谁能避。感此惜壮年,壮年少为...
-
送僧东游
古诗《送僧东游》唐·鲍溶,风流东晋后,外学入僧家。独唱郢中雪,还游天际霞。云村共香饭,水月喻秋花。景物添新致,前程讵可涯。
-
霓裳羽衣歌
古诗《霓裳羽衣歌》唐·鲍溶,玉烟生窗午轻凝,晨华左耀鲜相凌。人言天孙机上亲手迹,有时怨别无所惜。遂令武帝厌云韶,金针天丝缀飘飘。五声写出心中见,拊石喧金柏梁殿。此衣春日...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
怀惠明禅师
古诗《怀惠明禅师》唐·鲍溶,秋天欲霜夜无风,我意不在天地中。雪山世界此凉夜,宝月独照琉璃宫。解空长老莲花手,曾以佛书亲指授。雪岭无人又问来,十年夏腊平安否。
-
织妇词
古诗《织妇词》唐·鲍溶,百日织彩丝,一朝停杼机。机中有双凤,化作天边衣。使人马如风,诚不阻音徽。影响随羽翼,双双绕君飞。行人岂愿行,不怨不知归。所怨天尽处,何人见光...
-
春日言怀
古诗《春日言怀》唐·鲍溶,湛湛琴前酒,期自赏青春。胡为缄笑语,深念不思身。寂寂花舞多,嘤嘤鸟言频。心悲兄弟远,愿见相似人。江界田土卑,竞来东作勤。岁寒虚尽力,家外无强...
-
寄宋申锡评事时从李少师移军回归
古诗《寄宋申锡评事时从李少师移军回归》唐·鲍溶,君逐元侯静虏归,虎旗龙节驻春晖。欲求岱岳燔柴礼,已锡鲁人缝掖衣。长剑一时天外倚,五云多绕日边飞。心期共贺太平世,去去故乡亲食薇。
-
洛阳春望
古诗《洛阳春望》唐·鲍溶,五凤楼南望洛阳,龙门回合抱苍苍。受朝前殿云霞暖,封岳行宫草木香。四海为家知德盛,二京有宅卜年长。东人犹忆时巡礼,愿觐元和日月光。
-
与峨眉山道士期尽日不至
古诗《与峨眉山道士期尽日不至》唐·鲍溶,倾景安再中,人生有何常。胡为少君别,风驭峨眉阳。结我千日期,青山故人堂。期尽师不至,望云空烧香。顾惭有限身,易老白日光。怀君屡惊叹,支体安能...
-
秋晚铜山道中宿隐者
古诗《秋晚铜山道中宿隐者》唐·鲍溶,我乡山川遥,秋晚空景促。天明共云散,日落依鸟宿。主人逃名子,鹤发卧空谷。野言得真风,山貌宜古服。喜于无声地,暂傲羲皇俗。秋窗照疏萤,寒犬吠落...
-
鸣雁行
古诗《鸣雁行》唐·鲍溶,七月朔方雁心苦,联影翻空落南土。八月江南阴复晴,浮云绕天难夜行。羽翼劳痛心虚惊,一声相呼百处鸣。楚童夜宿烟波侧,沙上布罗连草色。月暗风悲欲下...
-
晚山蝉
古诗《晚山蝉》唐·鲍溶,山蝉秋晚妨人语,客子惊心马亦嘶。能阅几时新碧树,不知何日寂金闺。若逢海月明千里,莫忘何郎寄一题。
-
子规
古诗《子规》唐·鲍溶,中林子规啼,云是古蜀帝。蜀帝胡为鸟,惊急如罪戾。一啼艳阳节,春色亦可替。再啼孟夏林,密叶堪委翳。三啼凉秋晓,百卉无生意。四啼玄冥冬,云物惨不...