-
过百牢关贻舟中者
古诗《过百牢关贻舟中者》唐·于武陵,蜀国少平地,方思京洛间。远为千里客,来度百牢关。帆影清江水,铃声碧草山。不因名与利,尔我各应闲。
-
友人南游不回因而有寄
古诗《友人南游不回因而有寄》唐·于武陵,相思春树绿,千里亦依依。鄠杜月频满,潇湘人未归。桂花风半落,烟草蝶双飞。一别无消息,水南车迹稀。
-
早春山行
古诗《早春山行》唐·于武陵,江草暖初绿,雁行皆北飞。异乡那久客,野鸟尚思归。十载过如梦,素心应已违。行行家渐远,更苦得书稀。
-
过侯王故第
古诗《过侯王故第》唐·于武陵,过此一酸辛,行人泪有痕。独残新碧树,犹拥旧朱门。歌歇云初散,檐空燕尚存。不知弹铗客,何处感新恩。
-
游中梁山
古诗《游中梁山》唐·于武陵,僻地好泉石,何人曾陆沈。不知青嶂外,更有白云深。因此见乔木,几回思旧林。殷勤猿与鸟,唯我独何心。
-
寄北客
古诗《寄北客》唐·于武陵,穷边足风惨,何处醉楼台?家去几千里,月圆十二回。寒阡随日远,雪路向城开。游子久无信,年年空雁来。
-
客中览镜
古诗《客中览镜》唐·于武陵,何当开此镜,即见发如丝。白日急于水,少年能几时。每逢芳草处,长返故园迟。所以多为客,蹉跎欲怨谁。
-
长信宫二首·其一
古诗《长信宫二首·其一》唐·于武陵,簟凉秋气初,长信恨何如。拂黛月生指,解鬟云满梳。一从悲画扇,几度泣前鱼。坐听南宫乐,凉风摇翠裾。
-
访道者不遇
古诗《访道者不遇》唐·于武陵,人间惟此路,长得绿苔衣。及户无行迹,游方应未归。平生无限事,到此尽知非。独倚松门久,阴云昏翠微。
-
感情
古诗《感情》唐·于武陵,青山长寂寞,南望独高歌。四海故人尽,九原新垄多。西沉浮世日,东注逝川波。不使年华驻,此生能几何。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋夜达萧关
古诗《秋夜达萧关》唐·于武陵,扰扰浮梁路,人忙月自闲。去年为塞客,今夜宿萧关。辞国几经岁,望乡空见山。不知江叶下,又作布衣还。
-
斜谷道
古诗《斜谷道》唐·于武陵,乱峰连叠嶂,千里绿峨峨。蜀国路如此,游人车亦过。远烟当驿敛,骤雨逐风多。独忆紫芝叟,临风歌旧歌。
-
秋夕闻雁
古诗《秋夕闻雁》唐·于武陵,星汉欲沈尽,谁家砧未休。忽闻凉雁至,如报杜陵秋。千树又黄叶,几人新白头。洞庭今夜客,一半却登舟。
-
寻山
古诗《寻山》唐·于武陵,到此绝车轮,萋萋草树春。青山如有利,白石亦成尘。水阔应无路,松深不见人。如知巢与许,千载迹犹新。
-
远水
古诗《远水》唐·于武陵,悔作望南浦,望中生远愁。因知人易老,为有水东流。欲附故乡信,不逢归客舟。萋萋两岸草,又度一年秋。
-
夜泊湘江
古诗《夜泊湘江》唐·于武陵,北风吹楚树,此地独先秋。何事屈原恨,不随湘水流。凉天生片月,竟夕伴孤舟。一作南行客,无成空白头。
-
客中
古诗《客中》唐·于武陵,楚人歌竹枝,游子泪沾衣。异国久为客,寒宵频梦归。一封书未返,千树叶皆飞。南过洞庭水,更应消息稀。
-
长信宫
古诗《长信宫》唐·于武陵,莫问古宫名,古宫空有城。惟应东去水,不改旧时声。
-
赠王道士
古诗《赠王道士》唐·于武陵,日日市朝路,何时无苦辛。不随丹灶客,终作白头人。浮世度千载,桃源方一春。归来华表上,应笑北邙尘。
-
东门路
古诗《东门路》唐·于武陵,东门车马路,此路在浮沉。白日若不落,红尘应更深。从来名利地,皆起是非心。所以青青草,年年生汉阴。