-
戏赠友人
古诗《戏赠友人》唐·杨凝,湘阴直与地阴连,此日相逢忆醉年。美酒非如平乐贵,十升不用一千钱。
-
感怀题从舅宅
古诗《感怀题从舅宅》唐·杨凝,郗家庭树下,几度醉春风。今日花还发,当时事不同。流言应未息,直道竟难通。徒遣相思者,悲歌向暮空。
-
初渡淮北岸
古诗《初渡淮北岸》唐·杨凝,别梦虽难觉,悲魂最易销。慇勤淮北岸,乡近去家遥。
-
送客归淮南
古诗《送客归淮南》唐·杨凝,画舫照河堤,暄风百草齐。行丝直网蝶,去燕旋遗泥。郡向高天近,人从别路迷。非关御沟上,今日各东西。
-
送别
古诗《送别》唐·杨凝,春愁不尽别愁来,旧泪犹长新泪催。相思倘寄相思字,君到扬州扬子回。
-
秋夜听捣衣
古诗《秋夜听捣衣》唐·杨凝,砧杵闻秋夜,裁缝寄远方。声微渐湿露,响细未经霜。兰牖唯遮树,风帘不碍凉。云中望何处,听此断人肠。
-
寻僧元皎因病
古诗《寻僧元皎因病》唐·杨凝,此僧迷友著,因病得寻师。话尽山中事,归当月上时。高松连寺影,亚竹入窗枝。闲忆草堂路,相逢非素期。
-
别友人
古诗《别友人》唐·杨凝,倦客惊危路,伤禽绕树枝。非逢暴公子,不敢涕流离。
-
夜泊渭津
古诗《夜泊渭津》唐·杨凝,飘飘东去客,一宿渭城边。远处星垂岸,中流月满船。凉归夜深簟,秋入雨馀天。渐觉家山小,残程尚几年。
-
送客东归
古诗《送客东归》唐·杨凝,君向古营州,边风战地愁。草青缦别路,柳亚拂孤楼。人意伤难醉,莺啼咽不流。芳菲只合乐,离思返如秋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠同游
古诗《赠同游》唐·杨凝,此囗风雨后,已觉减年华。若待皆无事,应难更有花。管弦临夜急,榆柳向江斜。且莫看归路,同须醉酒家。
-
送客往洞庭
古诗《送客往洞庭》唐·杨凝,九江归路远,万里客舟还。若过巴江水,湘东满碧烟。
-
初次巴陵
古诗《初次巴陵》唐·杨凝,西江浪接洞庭波,积水遥连天上河。乡信为凭谁寄去,汀洲燕雁渐来多。
-
送客入蜀
古诗《送客入蜀》唐·杨凝,剑阁迢迢梦想间,行人归路绕梁山。明朝骑马摇鞭去,秋雨槐花子午关。
-
残花
古诗《残花》唐·杨凝,五马踟蹰在路岐,南来只为看花枝。莺衔蝶弄红芳尽,此日深闺那得知。
-
花枕
古诗《花枕》唐·杨凝,席上沉香枕,楼中荡子妻。那堪一夜里,长湿两行啼。
-
送别
古诗《送别》唐·杨凝,樽酒邮亭暮,云帆驿使归。野鸥寒不起,川雨冻难飞。吴会家移遍,轩辕梦去稀。姓杨皆足泪,非是强沾衣。
-
从军行
古诗《从军行》唐·杨凝,都尉出居延,强兵集五千。还将张博望,直救范祁连。汉卒悲箫鼓,胡姬湿采旃。如今意气尽,流泪挹流泉。
-
柳絮
古诗《柳絮》唐·杨凝,河畔多杨柳,追游尽狭斜。春风一回送,乱入莫愁家。