-
王良百一诗 其六十
古诗《王良百一诗 其六十》唐·徐成,若还退草料,腹中虚气鸣。大似肠黄候,脾家气不匀。
-
王良百一诗 其八
古诗《王良百一诗 其八》唐·徐成,口浅不能食,眼深多咬人。猪膝难任重,焉堪致远行。
-
王良百一诗 其九十九
古诗《王良百一诗 其九十九》唐·徐成,血躁连蹄肿,筋风血作脓。芜荑鹤风妙,能杀此般虫。
-
王良百一诗 其十三
古诗《王良百一诗 其十三》唐·徐成,牛额并衔祸,非常害长多。古人如是说,此事不须歌。
-
王良百一诗 其二十七
古诗《王良百一诗 其二十七》唐·徐成,上山犹许骤,下岭不宜骑。必定伤筋骨,能令日渐羸。
-
王良百一诗 其三十三
古诗《王良百一诗 其三十三》唐·徐成,乌风起肝脏,忽患便青盲。便是通神妙,除非解损睛。
-
王良百一诗 其七十
古诗《王良百一诗 其七十》唐·徐成,有风切忌惊,角耳最为精。汉椒并附子,相合耳中倾。
-
王良百一诗 其七十二
古诗《王良百一诗 其七十二》唐·徐成,膝骨难任痛,行时脚失多。无端针脉血,得效也蹉跎。
-
王良百一诗 其六
古诗《王良百一诗 其六》唐·徐成,近者虽似小,远望却成高。要知深有力,腹上逆生毛。
-
王良百一诗 其七十七
古诗《王良百一诗 其七十七》唐·徐成,小胯骨若痛,牵连雁翅疼。从针须得穴,用药更持锋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
王良百一诗 其一○一 齿岁
古诗《王良百一诗 其一○一 齿岁》唐·徐成,齿有数般苍,教伊识不妨。莫言为小事,识得大贤良。
-
王良百一诗 其九十四
古诗《王良百一诗 其九十四》唐·徐成,口内忽生涎,心脏热如然。有疮须用药,包药使绵缠。
-
王良百一诗 其九十五
古诗《王良百一诗 其九十五》唐·徐成,肺毒若生疮,医之要肺凉。贴药虽宜洗,可用甘草汤。
-
王良百一诗 其二十六
古诗《王良百一诗 其二十六》唐·徐成,偏怕腥膻物,仍嫌土作槽。鼠穿成大秽,更忌草中毛。
-
王良百一诗 其三十八
古诗《王良百一诗 其三十八》唐·徐成,肝病眼睛病,眼昏肝有风。发来时生晕,嚾烙抵神功。
-
王良百一诗 其三十四
古诗《王良百一诗 其三十四》唐·徐成,有瘴多须泪,无令冷药多。细辛并地骨,犀角决明和。
-
王良百一诗 其四十一 医候
古诗《王良百一诗 其四十一 医候》唐·徐成,欲知看口色,春季忌于青。若似秋时候,医之必得宁。
-
王良百一诗 其十七
古诗《王良百一诗 其十七》唐·徐成,衔祸口边冲,时间祸必逢。古人称是病,焉敢不言凶。
-
王良百一诗 其十五
古诗《王良百一诗 其十五》唐·徐成,黑色耳全白,从来号孝头。假饶千里走,奉劝不须留。
-
王良百一诗 其九十三
古诗《王良百一诗 其九十三》唐·徐成,疳疮生眼畔,疳血化为虫。即渐侵于脑,和睛变作脓。