-
偈颂并序 其一
古诗《偈颂并序 其一》唐·居遁,夫人学道莫贪求,万事无心道合头。无心体得无心道,体得无心道也休。
-
偈颂并序 其三十九
古诗《偈颂并序 其三十九》唐·居遁,万般施设不如常,又不惊人又久长。如常恰似秋风至,无意凉人人自凉。
-
偈颂并序 其七十九
古诗《偈颂并序 其七十九》唐·居遁,十月夜明深,山寒冷彻心。弃缘求大道,一衲更无衾。
-
偈颂并序 其七十八
古诗《偈颂并序 其七十八》唐·居遁,饭吃随时食,心穿独自缝。若人来问我,招手报伊聋。
-
偈颂并序 其七十七
古诗《偈颂并序 其七十七》唐·居遁,新创三间舍,多泥虑有风。门前无贵客,拙意懒迎逢。
-
偈颂并序 其五十四
古诗《偈颂并序 其五十四》唐·居遁,未了及时亲遍礼,不须端坐守清贫。直似罗睺罗密行,争如迦叶不闻闻。
-
偈颂并序 其八十四
古诗《偈颂并序 其八十四》唐·居遁,祇为因无用,方能伴住山。不因无用后,伴我住应难。
-
偈颂并序 其七十六
古诗《偈颂并序 其七十六》唐·居遁,道死如枯木,波涛岂更违。时人虽不顾,能歇海盲龟。
-
偈颂并序 其五十
古诗《偈颂并序 其五十》唐·居遁,人情浓厚道情微,道用人情世岂知。空有人情无道用,人情能得几多时?
-
偈颂并序 其二十二
古诗《偈颂并序 其二十二》唐·居遁,拟学论情实苦哉,疑心不断妄难摧。未了携囊须且去,得闲无事却回来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂并序 其四十六
古诗《偈颂并序 其四十六》唐·居遁,志慕空门誓不休,莫将闲事挂心头。白云便是修行伴,从听时光去不留。
-
偈颂并序 其三十五
古诗《偈颂并序 其三十五》唐·居遁,向前吴氏学丹青,不体僧繇事不精。画马不成驴亦失,时人尽笑枉平生。
-
偈颂并序 其二十三
古诗《偈颂并序 其二十三》唐·居遁,四气吹成物不虚,可怜青叶下垂珠。虽然种得无心宝,一任傍人恣意须。
-
偈颂并序 其六十七
古诗《偈颂并序 其六十七》唐·居遁,学道如钻火,逢烟且莫休。直待金星现,归家始到头。
-
偈颂并序 其五
古诗《偈颂并序 其五》唐·居遁,学道先须有悟由,还如曾斗快龙舟。虽然旧阁闲田地,一度赢来方始休。
-
偈颂并序 其十
古诗《偈颂并序 其十》唐·居遁,自小从师学祖宗,闲华犹似缠人蜂。僧真不假栖云外,得后无心色亦空。
-
偈颂并序 其四十九
古诗《偈颂并序 其四十九》唐·居遁,迷人未了劝盲聋,土上加泥更一重。了人有意如迷意,只在迷中迷不逢。
-
偈颂并序 其四十一
古诗《偈颂并序 其四十一》唐·居遁,一室一床居物外,一瓶一钵寄生涯。门前纵有通村路,是我何曾识一家。
-
偈颂并序 其四十三
古诗《偈颂并序 其四十三》唐·居遁,木食草衣心似月,一生无念复无涯。时人若问居何处,渌水青山是我家。
-
偈颂并序 其六十二
古诗《偈颂并序 其六十二》唐·居遁,无端遣向墨池边,染得身衣黑似烟。却去上流清处洗,身心用尽亦如然。令教脱却重披素,不免依前著净缘。染净二途俱不了,到头须得自心玄。