-
偈颂并序 其七十四
古诗《偈颂并序 其七十四》唐·居遁,岂是无干意,多求失道情。我见多求者,年高事不成。
-
偈颂并序 其十八
古诗《偈颂并序 其十八》唐·居遁,了得心源处处安,何须终日对林峦。玉向火中烧转润,莲华在水叶长干。
-
偈颂并序 其二十八
古诗《偈颂并序 其二十八》唐·居遁,顶相拟求终不见,应缘同谷不违方。此门别处无寻路,祇有休心更厮当。
-
偈颂并序 其九十
古诗《偈颂并序 其九十》唐·居遁,龙牙山里龙,形非世间色。世上画龙人,巧巧描不得。唯有识龙人,一见便心息。
-
偈颂并序 其六十
古诗《偈颂并序 其六十》唐·居遁,人天须假像行持,无像无形世岂知?空生体得岩中坐,华雨由来责见迟。三乘欲学如斯事,直似空生方始知。
-
偈颂并序 其七十二
古诗《偈颂并序 其七十二》唐·居遁,唯念门前树,能容鸟泊栖。来者无心唤,腾身不慕归。若人心似树,与道不相违。
-
偈颂并序 其七十
古诗《偈颂并序 其七十》唐·居遁,不了万劫疑,古德岂论之。为报参玄士,须怀悔底时。
-
偈颂并序 其九
古诗《偈颂并序 其九》唐·居遁,自体如如任运常,因兹行歇在三湘。双眉无用是毫相,说处无分舌广长。
-
偈颂并序 其八十
古诗《偈颂并序 其八十》唐·居遁,体得如来意,知无寒暑侵。悟无成佛者,一一尽无心。
-
偈颂并序 其五十三
古诗《偈颂并序 其五十三》唐·居遁,二时粥饭随长短,三界休求也大精。世间大有多求者,直至无常不称情。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂并序 其八十七
古诗《偈颂并序 其八十七》唐·居遁,觉倦烧炉火,安铛便煮茶。就中无一事,唯有野僧家。
-
偈颂并序 其十五
古诗《偈颂并序 其十五》唐·居遁,劫火曾将无气吹,不劳心力当时萎。人天不见风尘起,怖息无招各自归。
-
偈颂并序 其二十七
古诗《偈颂并序 其二十七》唐·居遁,缘觉声闻未尽空,人天来往访真宗。争如佛是无疑士,端坐无心祇么通。
-
偈颂并序 其三十七
古诗《偈颂并序 其三十七》唐·居遁,俭用贵图延日月,补衣还免到人间。无心道者方如此,未得无心也大难。
-
偈颂并序 其三十四
古诗《偈颂并序 其三十四》唐·居遁,参玄道者莫因循,学处须教皂白分。千圣从来无异路,妄缘机智有多门。
-
偈颂并序 其二十
古诗《偈颂并序 其二十》唐·居遁,或居城郭或居山,得道无心在处闲。实似小儿归父母,身衣随分补遮寒。
-
偈颂并序 其八十九
古诗《偈颂并序 其八十九》唐·居遁,头戴朝生菌,身披补破衣。见贫人可可,同道乃方知。
-
偈颂并序 其二十六
古诗《偈颂并序 其二十六》唐·居遁,临窗不觉寸阴移,火急修行早是迟。白日祇陪人事过,园林那得道成时。
-
偈颂并序 其三十二
古诗《偈颂并序 其三十二》唐·居遁,凡有含生共一尘,先圣精勤早出伦。彼既丈夫我亦尔,谁遣他春我不春。
-
偈颂并序 其十七
古诗《偈颂并序 其十七》唐·居遁,何事朝愁与暮愁,少年不学老还羞。骊珠不是骊龙惜,自是时人不解求。