-
秋晚雨中隐几偶书寄圣俞五首·其一
古诗《秋晚雨中隐几偶书寄圣俞五首·其一》宋·刘敞,秋云欺日不得光,西风送雨寒苍茫。北来鸿雁翅羽湿,那能自致凌天翔。
-
即事二首·其二
古诗《即事二首·其二》宋·刘敞,白社不知天上乐,残芳可惜逐东风。谁家酴醾花正发,走马平明看醉翁。
-
兴化寺花
古诗《兴化寺花》宋·刘敞,蟠桃浪占三千岁,琪树虚传十二城。争似此花常在眼,风吹日炙四时荣。
-
始秋二首·其二
古诗《始秋二首·其二》宋·刘敞,秋色忽已改,旅程殊未央。水云含变态,山雨送凄凉。杳杳青枫暮,菲菲白芷香。多才悲宋屈,摇落近沧浪。
-
和杨褒雨中见寄二首·其二
古诗《和杨褒雨中见寄二首·其二》宋·刘敞,明暗变窗色,萧骚翻树声。闭门无所诣,高枕有馀清。枥马正局迹,韝鹰多远情。分明动秋兴,似欲恼潘生。
-
度支苏员外才翁挽歌二首·其二
古诗《度支苏员外才翁挽歌二首·其二》宋·刘敞,爱客每倾盖,传家能象贤。犹多嫌白眼,自不废青毡。吏隐如他日,郎潜遂几年。人琴俱已矣,情至一潸然。
-
汉武帝二首·其二
古诗《汉武帝二首·其二》宋·刘敞,洪波漏金堤,河伯独不仁。不有封禅行,安知愁吾民。翩翩海滨子,自以通鬼神。黄金成虚言,鸿飞邈无因。武安玩天时,独秉万国钧。怆似宣房诗,郎吏终负...
-
同伯镇寄赠北都定雅禅师
古诗《同伯镇寄赠北都定雅禅师》宋·刘敞,逍遥方外禅,宴坐不知年。合抱平生柏,成区社长莲。公卿尽随喜,语默两忘筌。闻有诗三百,无由一一弦。
-
迎春花二首·其二
古诗《迎春花二首·其二》宋·刘敞,沈沈华省锁红尘,忽地花枝觉岁新。为问名园最深处,不知迎得几多春。
-
小雨四首·其一
古诗《小雨四首·其一》宋·刘敞,微风载云起,好雨与风俱。暝色经时合,凉声入夜疏。炎蒸暂洒扫,天事有驱除。倦客倚危枕,明灯照旧书。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
种花五首·其三
古诗《种花五首·其三》宋·刘敞,长爱武陵溪上人,种花无数碧溪滨。莫轻野客时情薄,看尽灵桃岁岁春。
-
送上元张孟侯著作
古诗《送上元张孟侯著作》宋·刘敞,避世金马门,歇直承明庐。月赢一囊粟,调笑驺侏儒。忽忆东南行,秋风熟鲈鱼。闻君已先我,扁舟向江湖。铜章垂腰问,赐履双飞凫。千室岂不忧,弦歌自为...
-
送孜生
古诗《送孜生》宋·刘敞,遭遇爵位轻,治平进取难。不见明经士,白首成一官。怜尔吾家驹,学问知所安。得名万众中,奋迅生羽翰。天子临广廷,公卿肃衣冠。传呼署甲乙,谁不倾目...
-
戏作二首·其二
古诗《戏作二首·其二》宋·刘敞,文章落笔有谁先,坐上诗成海外传。明日帝京应纸贵,开帘却扇有新编。
-
续黄子温读陶渊明诗十首·其四
古诗《续黄子温读陶渊明诗十首·其四》宋·刘敞,子綦委天乐,穷达两已忘。九歅尔何知,梱也安得祥。一吟责子篇,千古如相望。
-
听女奴弹胡琴
古诗《听女奴弹胡琴》宋·刘敞,女奴能为马上曲,一弹一弹复一弹。我醉已眠都不醒,半天落月微霜寒。
-
温柑
古诗《温柑》宋·刘敞,后皇富佳树,柑实掩群众。磊落骊珠圆,参差金壶重。剖丹琼瑶碎,蓄润霜雪冻。封苞万里险,照耀高堂供。忆昔伯禹籍,苍茫阙斯贡。及乎骚人赋,流落遗尔...
-
怀归诗·其二
古诗《怀归诗·其二》宋·刘敞,淮水洋洋兮,去我无梁。匪淮无梁兮,此焉翱翔。
-
续黄子温读陶渊明诗十首·其三
古诗《续黄子温读陶渊明诗十首·其三》宋·刘敞,长梧有高韵,千载不可及。五柳遗世名,于今亦独立。悲哉市朝士,夸竞常汲汲。
-
种蔬二首·其二
古诗《种蔬二首·其二》宋·刘敞,种蔬南冈下,地薄旱亦久。抱瓮出复入,拮据病两手。辍耕起长叹,四海万亿亩。过亢今若兹,我谁与糊口。县官祈雨泽,四望已并走。巫女歌且舞,土龙矫其...