-
雨中寄徐二
古诗《雨中寄徐二》宋·刘敞,北风吹飞雨,中夏变早寒。浮云满天地,坎井成波澜。秋兴集我怀,旅愁散无端。阳光旦自匿,后土何得乾。嗟君贫非病,所寄瓢与箪。陋巷无杂宾,商歌激清...
-
闵雨
古诗《闵雨》宋·刘敞,长夏炎气隆,高田剧焚烧。惜哉淮海卑,无力能沃焦。起顾郊野间,离离悉苞萧。日夕多狂风,飞尘蔽招摇。谁能起蛟龙,雷雨苏宿苗。眇然坐自想,幽意增烦...
-
集曲水台
古诗《集曲水台》宋·刘敞,羽觞泛中流,坐傍修竹里。右军期不来,白鸥自飞起。
-
寄杨忱明叔
古诗《寄杨忱明叔》宋·刘敞,君有湖海气,沆砀凌斗牛。远持一卷书,濯我千岁忧。大音不众合,至宝非暗投。感激移人心,汍澜使涕流。俗讥陈元龙,世乏刘豫州。安得排群儿,卧君百尺...
-
答李谷同年书
古诗《答李谷同年书》宋·刘敞,归客江南来,迢迢数千里。故人遗我书,细字三四纸。上言平生怀,伐木义所倚。下道相知心,结绶方独喜。宁知淮阳翁,弃外甘卧理。不预朝廷议,何由发吾...
-
如意台
古诗《如意台》宋·刘敞,冷冷清池水,泛泛不系舟。兴来可独往,兴尽自难留。留无淹回责,往无进取忧。世人共扰扰,真赏空悠悠。章华楚人困,姑苏麋鹿游。君看如意台,乃知贤者...
-
和永叔十九韵送魏广
古诗《和永叔十九韵送魏广》宋·刘敞,信陵贵公子,仁义不挂口。犹有三千客,名声极高厚。而况贤者门,四方所奔走。岂无青云士,磊落照前后。我虽非其人,慕用意殊久。差池混出处,百望乖一...
-
鸡冠花
古诗《鸡冠花》宋·刘敞,秋至天地间,百芳变枯草。爱尔得雄名,宛然出陈宝。未甘阶墀陋,肯与时节老。赤玉刻缜栗,丹芝谢凋槁。鲜鲜云叶卷,粲粲凫翁好。由来名实副,何必荣华...
-
初到毗陵
古诗《初到毗陵》宋·刘敞,献岁涉重江,仲春安我居。众物已熙熙,新花生绕庐。解装慰羁旅,置此琴与书。稍稍道吾真,幽襟得轩虚。颇闻兰陵俗,尚有荀卿馀。文章幸仰止,夙好今欲...
-
立春日宿高阳关以病酒不饮复用前韵
古诗《立春日宿高阳关以病酒不饮复用前韵》宋·刘敞,月色初元夜,花香剪彩春。而公高阳客,翻作独醒人。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
瘿木樽
古诗《瘿木樽》宋·刘敞,先民任天真,吾得见其器。其器云如何,盖若刳木类。不戕生以戚,不伤材以蔽。不以远见遗,不以枯见弃。因其无用姿,授以有用意。取彼自然象,廓此闳然...
-
暮角
古诗《暮角》宋·刘敞,落日孤城闭,高风暮角愁。边声乱归马,物色向新秋。尚有单于怨,仍传出塞忧。时平翻感激,不语看层楼。
-
山暖
古诗《山暖》宋·刘敞,通谷近中原,初阳生旧年。欣欣林动色,漠漠野浮烟。鸣雉飞朝日,新芽发暖泉。东风彊人意,车马亦翩翩。
-
四望楼二首·其二
古诗《四望楼二首·其二》宋·刘敞,展步乘幽兴,登临当远游。凉轩不用扇,高树自知秋。月出潮声涌,云生岳色浮。旅怀虽易失,无奈角声愁。
-
怀襄阳郭户曹
古诗《怀襄阳郭户曹》宋·刘敞,远身适荆楚,苦掾寄书题。他日相思甚,终年引望迷。销忧岘山醉,招隐鹿门栖。勿以徒劳故,全家自此携。
-
烽火
古诗《烽火》宋·刘敞,齐秦谁谓远,烽火自相通。消息雌雄国,关防百二同。流光下沧海,飞焰避惊鸿。不及承平日,空悲垂白翁。
-
雨中入省
古诗《雨中入省》宋·刘敞,简书无暇日,风雨送残秋。车马常侵旦,泥涂空自愁。平生本迂拙,岁暮强淹留。会将投劾去,偃息谢交游。
-
啸亭纳凉
古诗《啸亭纳凉》宋·刘敞,翻翻竹梢叶,习习蘋末风。水气稍澄澈,云阴反蒙笼。解襟面虚旷,幽兴欲飞冲。得意耻独善,慨然环堵中。
-
题天池馆二首·其二
古诗《题天池馆二首·其二》宋·刘敞,粉墨势回环,沧波入座间。溟茫朝百谷,迢递隔三山。怪兽有时化,孤槎何日还。乘桴古人勇,向壁每惭颜。
-
冬暖
古诗《冬暖》宋·刘敞,南服已卑湿,隆冬方晏温。夏虫轻火伏,葛履易霜繁。谁复谋吹律,吾真笑负暄。爰居或避地,亦慰异乡魂。