-
挽仁宗皇帝歌四首·其一
古诗《挽仁宗皇帝歌四首·其一》宋·刘敞,汉恩隆四世,商历盛三宗。与子孙能继,宁民户可封。云归疑厌代,鼎就莫攀龙。庙乐兼韶武,应传盛德容。
-
古北口对月
古诗《古北口对月》宋·刘敞,万古关山月,遥怜此夜看。蛾眉空自妩,丛桂不胜寒。他日刀头问,何时客寝安。因之千里梦,共下白云端。
-
新梅寄春卿给事
古诗《新梅寄春卿给事》宋·刘敞,徂岁嗟无奈,新花笑自如。雪魂消去未,春色复归初。欲折意空远,少留香有馀。一枝寄驿使,浪语故愁予。
-
连雨三日东轩读书
古诗《连雨三日东轩读书》宋·刘敞,雨中无复故人居,寂寞闭门三日馀。郤信袁安似有道,未知原宪定何如。浮云极目无由卷,积藓侵阶不易除。正赖高眠堪自遣,时时纷乱满床书。
-
寄苏颂兄弟
古诗《寄苏颂兄弟》宋·刘敞,秋风生眼前,客子思悠然。羁旅独无友,别离私自怜。赋甘伧父诮,诗许俗人传。他日梁王客,偏怀太子贤。
-
李太傅挽词三首·其三
古诗《李太傅挽词三首·其三》宋·刘敞,识理未曾误,疾邪惟过深。岂忘事反覆,不忍俗浮沉。去国尚回顾,埋名方自今。异时山水意,恻恻吊鸣琴。
-
闻莺
古诗《闻莺》宋·刘敞,阴阴老树连村路,幂幂轻烟过雨天。长爱禽声能永日,似于莺友欲忘年。朱缨紫椹看齐熟,深巷荒城得屡迁。朗咏谢公池上作,勿惊春物变熏弦。
-
过中京后寄和贡两弟
古诗《过中京后寄和贡两弟》宋·刘敞,归鞍蹀躞弄轻尘,满眼韶光破宿云。去国几愁歌白纻,上天真喜望缇群。华林雪尽莺先啭,广陌风多草竞熏。我欲还家千日饮,益须酿酒张吾军。
-
姚家寨道中逢李谏议
古诗《姚家寨道中逢李谏议》宋·刘敞,萧萧归骑历崔嵬,一见尘中耳目开。授玉同为万里使,望云先识二星回。北荒鹏跃南溟去,西极马循东道来。世上应无此别远,留连彊尽手中杯。
-
闻舅氏以秘书监致政谨献拙诗为贺
古诗《闻舅氏以秘书监致政谨献拙诗为贺》宋·刘敞,今日王朝士,多称贤大夫。恩荣随几杖,官职上蓬壶。行路叹或泣,都城画有图。他时辟雍问,惇史记吁谟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
乏酒
古诗《乏酒》宋·刘敞,摇落偏悲客,清寒易中人。寂寥那自守,淡泊亦殊真。浮俗仍皆醉,虚谈浪饮醇。高歌傲燕市,忽忆重千钧。
-
同梅二十五饮永叔家观所抄集近事
古诗《同梅二十五饮永叔家观所抄集近事》宋·刘敞,陶公一亩宅,尤爱北窗风。心远地成僻,客来樽不空。观书太史氏,全性市门翁。予亦何为者,于兹清赏同。
-
寄因甫
古诗《寄因甫》宋·刘敞,昔别大梁下,至今三岁馀。岂无万里使,不寄一行书。风俗与时薄,交游于义疏。知君淡如水,非是故忘予。
-
曹秀之待制罢福建还朝刘君玉待制自长沙移邓俱会郡下作七言叙别
古诗《曹秀之待制罢福建还朝刘君玉待制自长沙移邓俱会郡下作七言叙别》宋·刘敞,华阁昭回云汉间,侍臣高选奉清闲。曹刘共许同时贵,楚粤初看报政还。邂逅相逢惊远别,从君一笑发愁颜。莫教铙鼓催行色,更益春风雨鬓斑。
-
寄题友生水阁
古诗《寄题友生水阁》宋·刘敞,曲岸重重植浅莎,雨馀初觉长微波。水纹满屋浮清簟,风力冲阶折芰荷。境静自宜诗兴远,夜空应见月明多。从来著述希扬子,为羡幽人载酒过。
-
寄张献臣
古诗《寄张献臣》宋·刘敞,缔交从若水,百里绝相过。平日相离索,期年见揣摩。从容席上客,清绝郢中歌。拟属阳春和,伊予独在薖。
-
山寺
古诗《山寺》宋·刘敞,野竹檀栾翠,孤峰杳霭青。山楼随诘曲,石路上青冥。云色移时合,钟声隔水听。似闻堪避世,游子未尝经。
-
泥雨早朝
古诗《泥雨早朝》宋·刘敞,云气卷舒东复西,月华明晦晓兼迷。正怜盛服坐假寐,何处苍蝇来误鸡。高卧山林劳梦想,出门冠带混涂泥。人间气味故易厌,岂若从容归治畦。
-
访杨异寺丞
古诗《访杨异寺丞》宋·刘敞,三径向松菊,始疑元亮居。但多柳五树,复对隼双旟。相识是倾盖,剧谈能起予。樵苏不用爨,耳目且清虚。
-
爆竹
古诗《爆竹》宋·刘敞,节物随时俗,端忧见旅情。土风犹记楚,辞赋谩讥伧。烈火琅玕碎,深堂霹雳鸣。但令休鬼瞰,非敢愿高明。