-
重登见山楼有感
古诗《重登见山楼有感》宋·刘敞,高轩送目万重山,不尽东西千里间。长啸何由生羽翼,径排云雾看人寰。
-
屏上两贤二首·其一·谢灵运
古诗《屏上两贤二首·其一·谢灵运》宋·刘敞,谢公乐山水,不以官爵间。天机有所赋,世俗从尔讪。上蹑巉岩峰,下弄清冷涧。吾生慕如此,敢避刺疏慢。宁为途中龟,勿作蒿下鴳。
-
铜雀台瓦砚
古诗《铜雀台瓦砚》宋·刘敞,当时鸳鸯梦,飞入魏宫来。崇构灭馀香,碧瓦空在哉。磨砻变新砚,洗刷涤故苔。但取圭角全,何必琼与瑰。
-
凉榭许道宁画山
古诗《凉榭许道宁画山》宋·刘敞,许生擅丘壑,融结随毫端。醉扫堂上壁,参差皆可观。飞雪暗连峰,对之中夏寒。吾能捐万事,于此聊盘桓。
-
苏安上之淮南十八舍弟之河北十九舍弟之汉中皆会予赋三韵为送
古诗《苏安上之淮南十八舍弟之河北十九舍弟之汉中皆会予赋三韵为送》宋·刘敞,携手常苦难,倾盖不易得。今宵四面坐,明日异乡客。秋风楚怀悲,出处各努力。
-
和彦文秋兴
古诗《和彦文秋兴》宋·刘敞,商飙零枯林,疏雨堕中夕。览物怆已惊,怀人渺难得。明发聆逸唱,愿言慰幽寂。胡为抱纡郁,更使动悽恻。蜚鸿识来宾,鹰隼知所击。物微有逢辰,子北独失...
-
杂诗二十二首·其十七
古诗《杂诗二十二首·其十七》宋·刘敞,蛟龙蟠深泥,鱼龟颇同调。变化且何有,蝘蜓亦可笑。煌煌千金珠,百仞閟其耀。风雷在所遇,隐显始独妙。屈身天地间,微物安得料。
-
曲水台竹间默坐
古诗《曲水台竹间默坐》宋·刘敞,杖履不能远,逍遥池上林。微风起众响,炎日隔繁阴。斐亹激流泉,间关语鸣禽。放怀在离人,寄赏欣会心。既谢朝市喧,亦忘山谷深。虽知非吾室,犹以开烦...
-
逐伯强文
古诗《逐伯强文》宋·刘敞,皇皇上天兮,浩浩后土。厥生孔繁兮,其施甚溥。陶陶仲夏兮,草木蕃庑。鸟兽孳息兮,我民乐胥。我民孔灵兮,上帝是仁。天子孔圣兮,百工日新。上无秕政...
-
杂诗二十二首·其一
古诗《杂诗二十二首·其一》宋·刘敞,五都货财地,车马趋市阛。平明侧肩入,薄暮掉臂旋。意气何所期,盛衰俯仰间。乃知艺利合,厚薄未可原。张陈父子游,一旦复相残。万古称凶终,此独何足...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
陈桥别隐直
古诗《陈桥别隐直》宋·刘敞,柔远在无外,饮冰宁顾家。旌麾辞北阙,原隰生光华。水涸雨亦收,劲风卷惊沙。送车何其多,高盖垂文緺。张侯平生亲,情义固所加。哀我志慷慨,眷我天一...
-
和府公二十韵
古诗《和府公二十韵》宋·刘敞,百草迎年茂,群花逼夏零。天工感寥落,春事出丁宁。皓月雕寒魄,鲜风结暖馨。彩霞融缥缈,甘露洒清泠。照坐千枝烛,摇空九子铃。轻黄金缀缕,凝碧玉镌...
-
闻伯庸再安抚泾原
古诗《闻伯庸再安抚泾原》宋·刘敞,西师又失律,将帅各颠覆。流血丹川原,积尸委山谷。咄嗟仁寿域,短夭生理促。王命有不行,国威为之衄。鄙夫无忧责,感慨祗恸哭。况闻哀痛诏,辍食想颇...
-
寿宁观残雪
古诗《寿宁观残雪》宋·刘敞,春阳漏潜筦,凛气留深殿。金茎向飞露,碧瓦仍铺练。寒光寂寞回,暖色依微变。壶中异风景,会待花如霰。
-
读庄子三首·其三
古诗《读庄子三首·其三》宋·刘敞,商丘有奇树,厥生非一朝。修根走灵社,腾干拿赤霄。拳局无大用,液樠不可雕。谁谓非世器,终焉托逍遥。致身适有遇,松桂宁免樵。
-
古寺
古诗《古寺》宋·刘敞,唐殿弛栋梁,空庭长荆棘。坳堂客水腥,坏碣苔藓积。经营东晋始,远近千岁逼。兴废纷可悲,徘徊意不怿。尚馀土木巧,未露斤斧迹。使鬼固已劳,斯民忍终...
-
送杨辟同年
古诗《送杨辟同年》宋·刘敞,昔在谷子云,语妙气纵横。遨游五侯间,谈笑临公卿。丈夫伸知己,未必老一经。怀宝迷其邦,古人谁谓平。杨侯东州客,三岁不飞鸣。杂沓二府书,缤纷委弓...
-
杂诗二十二首·其十八
古诗《杂诗二十二首·其十八》宋·刘敞,伯夷逃西山,尼父居九夷。世苟不我用,我方从此辞。道悠岂忌远,义丰不云饥。世非乏贤士,为问从者谁。由也实好勇,叔齐固同时。舍此乃无人,籧篨而戚...
-
读三国志
古诗《读三国志》宋·刘敞,独夜一卷史,上寻千岁间。咄嗟兴废更,俯仰朝市迁。古人病无闻,愚智矜后先。共乐无穷中,正如朝露然。向观功名际,自以皆万年。迩来令人悲,蚊蚋过目...
-
南伐诗
古诗《南伐诗》宋·刘敞,兵行何匆忽,百里不一息。南征有期会,相观各努力。三年戍西荒,虮虱生金革。归来席未暖,羽檄何奔迫。行行当逾岭,五月逼炎赫。尚有筋骨存,所虞生死...