-
昼寝三首·其三
古诗《昼寝三首·其三》宋·刘敞,久思谢时俗,奔走难自谐。逍遥衡门下,虽陋得我怀。汲彼井底泉,扫兹风中埃。歊蒸为之去,襟抱萧然开。养心贵能适,造适不及排。胡为车马客,一往忘归...
-
静夜
古诗《静夜》宋·刘敞,花影不可扫,纵横月明中。光芒裛新露,香气生微风。夜永兴不浅,幽人与谁同。
-
寄赠献臣
古诗《寄赠献臣》宋·刘敞,龙兴幽泉中,溶云自潜飞。气还大渊下,灰籥先察微。气应不必迩,至诚神与归。嗟予接休德,志合无纤讥。譬诸死灰然,安事旦夕违。胡为久相越,书问月增...
-
除草二首·其二
古诗《除草二首·其二》宋·刘敞,中庭不逾亩,百草何荒芜。绿叶间紫茎,薰莸互相渝。所怜薄筋力,岂爱不扫除。贤者曾蒿莱,吾徒亦何如。公侵藩垣出,蔓也自难图。下床值蛇蟒,依隐行郁...
-
寒林石屏风
古诗《寒林石屏风》宋·刘敞,屏风画山皆任假,寒林石屏自然者。苍纹绀脉乱交加,短树高枝自潇洒。观者宁分画与非,但怪奇妙非人为。又疑古苔著石瘦,何得本末无纤遗。桑田变海松柏...
-
送霍邱谢寺丞
古诗《送霍邱谢寺丞》宋·刘敞,吾闻欧公客,必皆当世贤。众中一见子,始信斯言然。彩衣得意归,笑语春风前。轻赍尚方履,去影袅翩翩。百里不足仕,桂枝淹华年。故须多种秫,烂醉挥鸣...
-
樊口
古诗《樊口》宋·刘敞,回舟武昌郭,暂往樊水上。樊水何清冷,樊山亦孤壮。寿藤验百岁,乔木过十丈。绝俗殊崎岖,攀缘幸可傍。林端见渔舍,户牖相背向。鸡犬鸣云中,神仙岂殊...
-
和焦生石字韵
古诗《和焦生石字韵》宋·刘敞,我惟一逢掖,入为二千石。声迹不相同,礼貌谓谁敌。既许游藩篱,又喜升宴席。酌酒浇磥魁,赋诗听警策。朋从常苦少,佳节古所惜。既醉忘形骸,笑言俱莫...
-
万卷生
古诗《万卷生》宋·刘敞,白头书生南国贤,读书万卷夜忘眠。陋巷箪瓢未曾饱,苦心独行竟谁怜。翻经遍穷十二等,陈力夐过三千年。莫笑青袍学士老,太平能颂连中弦。
-
荒田行
古诗《荒田行》宋·刘敞,大农弃田避征役,小农挈家就兵籍。良田茫茫少耕者,秋来雨止生荆棘。县官募兵有著令,募兵如率官有庆。从今无复官劝农,还逐鱼盐作亡命。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
闻子飞作谏官寄隐直
古诗《闻子飞作谏官寄隐直》宋·刘敞,玉以二献珍,金以百炼精。钱侯困踬时,讵免时俗轻。感激生愤勇,辛勤就功名。居然取高第,自此凌诸生。谏官近冕旒,地望临公卿。报国须荐贤,致君在举...
-
和邻几持国景德寺纳凉
古诗《和邻几持国景德寺纳凉》宋·刘敞,四时急相乘,五月大火中。天地为炽炉,万物皆沸铜。吁嗟望云汉,长啸怀清风。覆载虽高厚,局蹐似不容。蚩蚩道旁子,奔走劳厥躬。外以尘土伤,内为利害...
-
桃源
古诗《桃源》宋·刘敞,武陵溪水清无尘,武陵桃树花长春。会买渔舟谢宾客,来作武陵山下人。秦人洞府晋人溪,碧草红桃处处迷。流水至今堪怅望,问津从古失端倪。山川非复壶中...
-
魏京诗·其五
古诗《魏京诗·其五》宋·刘敞,时维猃狁,侮予之疆。靡度靡虞,跳呼以狂。
-
踏莎行·蜡炬高高
古诗《踏莎行·蜡炬高高》宋·刘敞,蜡炬高高,龙烟细细。玉楼十二门初闭。疏帘不卷水晶寒,小屏半掩琉璃翠。桃叶新声,榴花美味。南山宾客东山妓。利名不肯放人闲,忙中偷取工夫醉。
-
忆松
古诗《忆松》宋·刘敞,松阴何婆娑,松盖何偃蹇。松香不堪折,松色无可选。旦暮青松间,吟怀未尝远。严霜百木死,高秀初欲展。泠泠海风飘,辉辉甘露泫。去矣混尘滓,怀哉邈林...
-
和永叔寒夜会饮寄江十
古诗《和永叔寒夜会饮寄江十》宋·刘敞,昔与江翁别,酣歌国门道。黄花落酒樽,白发藉霜草。本谓此行远,定知此乐难。岂意二三子,复为今夕欢。主人文章伯,谈道辄忘倦。每至绝倒处,恨不使君...
-
读圣俞我今五十二诗感之
古诗《读圣俞我今五十二诗感之》宋·刘敞,子真神仙吏,不识伤别离。忽逢旧交叹,始悟人间悲。岁月流水逝,富贵浮云驰。徘徊抚往事,感激吐新诗。流水难以追,浮云难以推。百年半如此,万事从可...
-
和过骐骥院观马因饮李氏夜归复与江谢会于敝居
古诗《和过骐骥院观马因饮李氏夜归复与江谢会于敝居》宋·刘敞,子真王济徒,爱马有马癖。每嫌驽骀众,未睹千里格。朅来飞龙厩,一一数白黑。始惊麒麟骨,秀出无与敌。旗旄乱云霞,鼓吹喧霹雳。从容看回旋,感激私叹...
-
与圣俞君章枢言持国饮因以太公大刀王莽错刀示之
古诗《与圣俞君章枢言持国饮因以太公大刀王莽错刀示之》宋·刘敞,君不见九府圜法倾东邻,齐公大刀又日新。君不见黄牛白腹荡沧海,亡新错刀忽遽改。一盈一虚更贸迁,势如流波不复还。迩来上下各千岁,何异俯仰须臾间。...