-
冬雨偶作
古诗《冬雨偶作》宋·刘敞,江上朝来雨,城中起寒色。凄凄湿尘土,漠漠蔽空碧。筑场看已晚,及物怅无益。苞蓍怨下泉,客子长太息。
-
淮上期庞十一不至
古诗《淮上期庞十一不至》宋·刘敞,淮上称晨朝,晨光满丽谯。有怀空怅望,无和独行谣。水色全含鉴,林花半隐樵。云烟平宿莽,鸥鸟破春苗。野俗阳歌丽,游人白马骄。先生惟寂寞,至乐亦逍...
-
赠文显
古诗《赠文显》宋·刘敞,古来画工著名者,吴氏鬼神韩氏马。鬼神既伪不足称,狗马空难亦多假。显师幼年独写人,至今精绝疑有神。洒毫便觉面如面,后素倏讶身观身。高冠长剑天子...
-
闻西使到关
古诗《闻西使到关》宋·刘敞,遥闻西域使,来献大明宫。故事三苗比,官仪敌国同。赐书深慰藉,锡命极优崇。含垢应王度,怀柔尚古风。苍生向来急,殊俗此时通。冠盖长城北,边关绝幕...
-
防秋
古诗《防秋》宋·刘敞,秋霜折胶胡马壮,边马窥边怒边将。游骑夜入烧回中,烽火朝传过陇上。关东行客关西来,欲说兵形先啜哀。长戈不能断右臂,壮士无过委黄埃。岁输缯帛顾何...
-
惊乌
古诗《惊乌》宋·刘敞,北林风多丹叶稀,栖乌畏月夜中飞。哀音乱发不自得,孤影履翻无所依。作巢欲高避弹射,谁道通宵不能息。山深林远去冥冥,清露寒霜损毛翼。
-
寄王二子直
古诗《寄王二子直》宋·刘敞,鸿飞辄上天,鱼跃还入渊。故人去我百里馀,我欲附书无由缘。俗间离合谁得免,心虽欲近身逾远。少壮相欢长年悲,自恨今为丈夫浅。
-
和永叔鸣鸠诗
古诗《和永叔鸣鸠诗》宋·刘敞,晴鸠欢求雌,雨鸠闹逐妇。天地有晴阴,嗟尔何欣复何怒。柔桑如云春暮时,吴蚕半眠紫葚肥。食不过数粒,寝不过一枝。妇子相安可以老,何用汲汲合且离。...
-
赠马恽供奉
古诗《赠马恽供奉》宋·刘敞,朝廷功名次,晋国在第一。受遗先皇帝,事与周召匹。丹青烂勋伐,终始最密勿。宗族宜甄庸,百世皆宠秋。公孙非遐胄,何乃尚淹屈。官名虽供奉,冗散真士...
-
泛舟三首·其三
古诗《泛舟三首·其三》宋·刘敞,方池亦通舟,水色涵碧霄。解舟不用楫,漾漾随风飘。中河乍纵横,顾眄幽兴饶。白鸟逃人飞,赤鲤时复跳。稍与外物远,解襟歌且谣。安知抱忧思,谓我士也...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
闵雨诗·其十二
古诗《闵雨诗·其十二》宋·刘敞,天子之政,视雨之时。养老长幼,速哉熙熙。更化易俗,而民不知。
-
自京师泛舟还郡作三首·其二
古诗《自京师泛舟还郡作三首·其二》宋·刘敞,昔在马少游,抗志安故土。其后庞德公,迹不践城府。出乘款段马,身与麋鹿伍。乡里称善人,妻子同陇亩。人生资衣食,既足尚何取。致求多赢馀,筋力但自...
-
听江十诵食鲙诗戏简圣俞
古诗《听江十诵食鲙诗戏简圣俞》宋·刘敞,长安贫客食无鱼,浩歌弹铗归来乎。主人聆歌知客意,酌酒买鱼相与醉。一鱼百金不可偿,操刀作鲙挥雪霜。鳞分骨解珠玉光,举盘引箸丝线长。楚饭雕胡香且...
-
闵雨诗·其一
古诗《闵雨诗·其一》宋·刘敞,堪舆絪缊,一晦一明。或沈而晦,或亢而旸。自古已然,世习为常。
-
闻雁
古诗《闻雁》宋·刘敞,去年闻雁江湖边,尔时异乡望白云。今年雁南身更北,可怜送目怀居人。我生羁旅自南北,雁飞何为亦远役。浮云满天我无翼,相与因风寄消息。
-
赠才元学士
古诗《赠才元学士》宋·刘敞,待诏先生穷巷居,箪瓢屡空方晏如。自操井臼秣羸马,郤整衣冠迎赐书。王人驻车久叹息,天子闻知动颜色。饱死曾不及侏儒,牧民会肯输筋力。诏书朝出蓬莱...
-
卜居
古诗《卜居》宋·刘敞,清波照荜门,垂柳拂危轩。静境偏相慰,鸣禽时一喧。羡鱼还结网,引水自疏源。啸傲陶唐世,幽忧不可谖。
-
碧澜堂
古诗《碧澜堂》宋·刘敞,苕溪之水摇空山,霅溪波流无日闲。上有高堂荫华宇,苍翠凌乱轩楹间。异时客心乐真旷,白鸟鵁鶄期往还。解缨敧枕便所适,焉能复问居夷蛮。岚光棱棱耸屏...
-
蒙某借示新诗不胜叹服辄妄作五言一首以志欣慕
古诗《蒙某借示新诗不胜叹服辄妄作五言一首以志欣慕》宋·刘敞,元化陶钧外,中枢斗极边。济时俱陟降,均逸暂蕃宣。近辅城连十,东方骑累千。亲欢主于适,时论老而传。养志古何有,承颜能浩然。君羹鼎味在,彩服衮衣...
-
野望
古诗《野望》宋·刘敞,重阳去寥落,小雪碧苍茫。兽起骇枯草,鸟归横夕阳。薄云低引白,衰菊暗消黄。伫立何为久,怆人非故乡。