-
黄河
古诗《黄河》宋·刘敞,轻车重马自相腾,横度长河百丈冰。贝阙珠宫应浪语,黄沙际海谷为陵。
-
酒舫
古诗《酒舫》宋·刘敞,悠悠转小棹,漾漾逐浮萍。载酒和嘉月,投篇吊独醒。
-
菊花枕
古诗《菊花枕》宋·刘敞,鲜鲜秋菊花,粲粲黄金钱。采掇时苦晚,弃遗情所怜。道人教为枕,示可以延年。早昧摄生术,恐为多病缠。又从省俗事,视听苦不便。往往发昏愦,未知所除...
-
别永叔后记事
古诗《别永叔后记事》宋·刘敞,醉中不记别君时,卧载征车南向驰。惊觉尚疑君在侧,满身明月正相随。
-
雪后
古诗《雪后》宋·刘敞,飞尘暂消冻,春意亦冲融。野水涓涓绿,林梢靡靡红。跃鱼轻泮冻,鸣鹤舞和风。出处惊时节,悠悠看岁穷。
-
奉和诸公御制后苑赏花钓鱼
古诗《奉和诸公御制后苑赏花钓鱼》宋·刘敞,四照繁英拂槛开,九重芝盖赏春来。卿云共和光华旦,瑞雾偏凝沆瀣杯。池藻跃鱼波淡荡,林光倾日景徘徊。淮阳闭阁头今白,梦达钧天惜未陪。
-
墨竹
古诗《墨竹》宋·刘敞,羁游念此君,子墨慰幽人。洒落不经思,苍筤如出尘。交加月下影,浓澹雾中筠。试作吴山想,萧萧意亦真。
-
采蓝寄王深甫
古诗《采蓝寄王深甫》宋·刘敞,采采泽中蓝,制为金翠衣。春风为君舞,婉转有光辉。良辰古易失,丽色世云希。嗟嗟不盈掬,日暮空来归。
-
啸台
古诗《啸台》宋·刘敞,尚有高台在,遗名幸未空。不时嗟眼白,失所念途穷。已矣先生意,萧然烈士风。清芬定谁嗣,漫啸白云中。
-
种梧桐
古诗《种梧桐》宋·刘敞,欲种梧桐满碧轩,春风岑寂映琴樽。虽未能令丹凤至,要须长绝众禽喧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵王寺丞北城
古诗《次韵王寺丞北城》宋·刘敞,专城空岁月,报国愧纤毫。幸及农功暇,初成壁垒高。飞翚邻雉堞,萦带俯鱼濠。与听舆人诵,无令板筑劳。
-
往得南岳玄猿特善啸立秋后风雨颇凉声尤清绝怜其山林之思为作七言
古诗《往得南岳玄猿特善啸立秋后风雨颇凉声尤清绝怜其山林之思为作七言》宋·刘敞,薄云疏雨湿风枝,衡岳猿啼忆此时。回首那无万里感,向人时作一声悲。钟仪故有南冠恨,庄舄犹多旧国思。车马纷纷九域客,路傍翻笑断肠为。
-
苍筤源
古诗《苍筤源》宋·刘敞,日出江气暖,步行村落间。偶逢苍筤息,若在山中闲。绿筱既蒙密,清波自回环。初疑人迹绝,久有笑语喧。脱足涉涧水,隔林叩柴关。主人疏世事,相见亦欢...
-
桃花三首·其二
古诗《桃花三首·其二》宋·刘敞,碧海仙山拂太微,春风蟠木发瑶池。人间日月知多少,坐见高花烂漫时。
-
闻王十八除检讨
古诗《闻王十八除检讨》宋·刘敞,沧海有蓬莱,去人初不远。舟车有难到,方士曾空返。闻子骑鲸鱼,姓名已金简。谁云路幽险,但怪波清浅。俯窥紫贝阙,洞视白玉版。神仙岂学致,变化绝微...
-
浮舟西阳池中
古诗《浮舟西阳池中》宋·刘敞,爱水都成癖,浮舟不厌频。寒泉清见底,刳木略容人。故故乘流往,飘飘得意真。槎头尺许地,鸥鸟欲相驯。
-
春阴
古诗《春阴》宋·刘敞,江上浮云聚,城中暮景兼。东风酒味溢,小雨客愁添。寒色端侵牖,斜阳不满帘。滞留成楚老,卑湿意无嫌。
-
棕榈
古诗《棕榈》宋·刘敞,纛影吒挲竿影直,雪中霜里伴松筠。可怜憔悴凌云色,还是昂藏独立人。
-
寄深甫兄弟时在颍
古诗《寄深甫兄弟时在颍》宋·刘敞,回面簿领役,终岁无一欣。思君阻晤语,坐想如古人。百里非遐方,书疏绝相闻。亦知平生怀,未为疏数分。昔君幸见怜,约礼博以文。今也知不及,瞠然已绝...
-
观陕西图
古诗《观陕西图》宋·刘敞,乘槎汉使者,聚米马将军。关塞他年阻,河山此座分。悠悠伤战骨,处处怒妖氛。未分儒生老,深希笔砚焚。