-
古北口守岁二首·其一
古诗《古北口守岁二首·其一》宋·刘敞,春渡辽东海,星回幕北天。悠悠乡国别,明日便经年。
-
月夜独酌
古诗《月夜独酌》宋·刘敞,凉月破云涵碧霄,暂怜庭宇断尘嚣。露翻高树光明灭,风度疏篁影动摇。惊鹊似投人处息,暗虫如恨岁华凋。短歌薄酒清辉里,百感先秋不自聊。
-
寄梅山阴
古诗《寄梅山阴》宋·刘敞,县与吴门近,居家识旧游。山回江表尽,水入鉴中流。胜事皆高古,诗怀易满眸。春风花又发,能寄北人不。
-
送王子直还斤沟
古诗《送王子直还斤沟》宋·刘敞,薄薄云蔽日,凄凄寒中人。飞飞燕归蛰,漠漠雁来宾。送子独无友,悲秋空病身。登山复临水,便觉二毛新。
-
送智慈
古诗《送智慈》宋·刘敞,海上忘机是白鸥,暂来非为稻梁谋。乘风又作沧浪别,怊怅居人浪得愁。
-
即事二首·其一
古诗《即事二首·其一》宋·刘敞,长日熏风春欲回,啼莺鸣鴂乱相催。不嫌柳絮都飞尽,惜许酴醾取次开。
-
苦雪
古诗《苦雪》宋·刘敞,积雪冥冥春不淹,流光骤去十之三。根拳枝折物可念,衣敝履穿吾自堪。天枢回环错寒燠,地轴开阖差朔南。乾坤密移世莫测,安得辨士能剧谈。
-
和滕巴陵寄张虢州
古诗《和滕巴陵寄张虢州》宋·刘敞,明府功名期壮年,滞留中路鬓成斑。岂知汲黯轻为郡,真为刘伶善闭关。归梦未尝离帝所,谪仙宁久混人间。会看使者持三节,缓带轻裘且自闲。
-
送裴殿丞
古诗《送裴殿丞》宋·刘敞,君已头发白,犹著五彩衣。出门我意失,赠别双涕挥。自古不泽禄,念公早旋归。天欢固为乐,外物焉足希。达矣老莱子,千年见馀辉。
-
得隐直书重阳日登高于三门禹庙怅然恨不参之作一诗以寄
古诗《得隐直书重阳日登高于三门禹庙怅然恨不参之作一诗以寄》宋·刘敞,九日情何极,三门望特高。大河横日夜,砥柱析毫毛。眺览兴亡古,登临意气豪。穷源悲绝域,微禹叹容刀。万事浮云去,前贤逝水滔。秋阴生远塞,杀气起临...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题西湖中鱼
古诗《题西湖中鱼》宋·刘敞,育育水满湖,中有千金鱼。浮沉得意似太古,不畏网罟畏鹈鹕。绿蒲欲齐藻初密,红尾差差映朝日。疾雷骤雨人莫知,潜有蛟龙取之逸。
-
雨后小亭
古诗《雨后小亭》宋·刘敞,疏雨才能润,微风未肯凉。低松无限碧,白芷可怜香。扫榻从高卧,归禽不乱行。悠悠对老圃,几与尔俱忘。
-
种竹偶书
古诗《种竹偶书》宋·刘敞,少有王子癖,长怜此君雅。常嫌地喧窄,不敢谋潇洒。昨日山客来,劝我栽砌下。感荷知我心,遂得移绕舍。其中置磐石,可以措尊斝。于此更一座,以待违名...
-
简深甫
古诗《简深甫》宋·刘敞,与君一城居,其实跬步间。慊慊不相从,十日俄忽然。一城岂为远,十日岂为短。客子局人事,心与迹相反。而况各异乡,茫茫隔山陂。岁时若奔车,过去谁复...
-
题行者店石楠
古诗《题行者店石楠》宋·刘敞,无限荒山秪一家,竹园蔬圃寄生涯。老翁手种石楠树,三十馀年看好花。
-
新作凉轩会张拱辰至
古诗《新作凉轩会张拱辰至》宋·刘敞,张翁垂白须,扶病过我庐。向无俗客至,适慰幽人居。酌此瓢中泉,振兹架上书。虽无德与汝,会有歌起予。欲识消长情,愿君讲盈虚。
-
九曲池
古诗《九曲池》宋·刘敞,广陵春欲归,九曲池先暖。积雪未全消,流波已全满。宫城落乔木,岸竹排纤簳。古事无足悲,登临苦日短。
-
六月六日自城北还过深甫避暑
古诗《六月六日自城北还过深甫避暑》宋·刘敞,热不就恶木枝,渴不近盗泉水。自古有成言,念我还如此。爱君井源百尺深,爱君庭树千里阴。相知岂计一饭报,长啸聊为猛虎吟。
-
十二月十二日斋祠西太一宫是日大风
古诗《十二月十二日斋祠西太一宫是日大风》宋·刘敞,绛阙碧城天与通,世间惟望气浑融。神仙定与尘埃隔,自怪来时亦驭风。
-
送子南
古诗《送子南》宋·刘敞,南师鼓琴者,馀力推步精。千里求知音,徒步入王城。能高颇自负,一一游公卿。朝廷富贵人,宠辱心若惊。闻至必解榻,招邀剧生平。以兹禄命术,独得当时...