-
游仙
古诗《游仙》宋·刘敞,焦明忌常处,蟪蛄愁永年。浅俗更相訾,旷怀自邈然。我从造化游,夐立万物先。四海固咫尺,大椿不独延。日月为我驾,昏明相回旋。超遥无终薄,浩荡遗拘...
-
和道粹探春
古诗《和道粹探春》宋·刘敞,去岁探花烦两郎,今年逢春情更长。广文主人似知我,一首新诗能发狂。载酒可以过扬子,肩舆不嫌干辟彊。东风老去甚容易,百日醉倒我无妨。
-
马上口占
古诗《马上口占》宋·刘敞,冰涧纵横水,风松高下声。远游应易老,跋马更凝情。
-
录近文呈晏公
古诗《录近文呈晏公》宋·刘敞,麟趾感素文,跃鱼赴鸣琴。殊类岂自识,至和动其心。济世有先觉,铸人不铸金。删诗在正始,好乐非好音。万生依陶冶,一气谐飞沉。贱子晚及门,独学谬知...
-
濉阳歌
古诗《濉阳歌》宋·刘敞,梁人犹为濉阳歌,隋人水调能相和。梁人池台已平地,隋人岸树空嵯峨。梁人隋人去如水,水声日夜流不已。张巡庙前春草生,里人尚识将军名。国雠已灭心不...
-
代书寄鸭脚子于都下亲友
古诗《代书寄鸭脚子于都下亲友》宋·刘敞,予指老无力,不能苦多书。书苟过百字,便觉筋挛拘。京都多豪英,往往在石渠。作书不可周,寄声亦已疏。后园植佳果,远赠当鲤鱼。中虽无尺素,加餐意何...
-
雪夜留二三客饮
古诗《雪夜留二三客饮》宋·刘敞,高楼鼓绝昏鸦宿,疏帘暗幕开明烛。雪风振海夜未央,酒池无冰春更绿。迎年送腊醉莫辞,回环四序长相续。
-
送杨慥
古诗《送杨慥》宋·刘敞,著书非白首,待诏已公车。试吏何用喜,慰亲聊自如。还从近关出,稍与京尘疏。岂谓三年久,君方就子虚。
-
樱桃
古诗《樱桃》宋·刘敞,东风吹陈根,万木含芳华。客愁独不改,浩荡津无涯。朝光破浮隐,暄鸟声交加。樱桃此时盛,满树纷彤霞。当户仍拂帘,参差自相遮。日高卧未起,顾见惊且...
-
魏文帝
古诗《魏文帝》宋·刘敞,江水由来一带横,魏文何事畏疑城。不应天意分南北,自是无人敢请缨。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
观林洪范禹贡山川图
古诗《观林洪范禹贡山川图》宋·刘敞,若昔文命熙帝虞,大龟浮洛出元谟。翍山泻泽魑魅走,四海砥定由天扶。周摧嬴仆乱疆理,壁中但得司空书。先生始病学者惑,为画盈尺山川图。职方舆地在眼...
-
望洞庭
古诗《望洞庭》宋·刘敞,洞庭七百里,浩荡敌溟渤。云梦开其胸,巴陵束喉舌。东流汇群川,盛涨五六月。飘飖浮乾坤,倚盖低兀臲。吾行寰海间,未见此水阔。峡流下衣带,岛屿尽毫...
-
扬州闻歌二首·其一
古诗《扬州闻歌二首·其一》宋·刘敞,淮南旧有于遮舞,隋俗今传水调声。白雪阳春长寡和,著书愁绝郢中生。
-
送张四隐直游边
古诗《送张四隐直游边》宋·刘敞,吾昔读汉书,远嘉马文渊。慷慨有大志,不辞走穷边。尝言功名期,当及少壮年。生图万里勋,死裹马革还。此语颇豪荡,书之在青编。其人虽已亡,其意犹凛...
-
夏夜暴雨
古诗《夏夜暴雨》宋·刘敞,大暑积炎夏,沈阴昏楚天。疾雷五河裂,飞电万星悬。涨泽通南国,孤城斗百川。似传黄鸟语,欲反濯龙渊。
-
寄深甫
古诗《寄深甫》宋·刘敞,往卜颍上居,徒爱颍上人。巢由节并世,管鲍必相亲。而我与夫子,阡陌东西邻。正可白首游,岂计中道分。人生莫自必,一别俄六春。入践西掖垣,出乘两朱...
-
戴村
古诗《戴村》宋·刘敞,羁旅淹岁改,江皋属春早。幽村屡独往,胜事时默讨。深竹尚残雪,阳崖已芳草。茅茨忽连接,邻里自相保。人犹安道族,景是山阴道。徘徊问耆旧,或遇栖真...
-
竹冈
古诗《竹冈》宋·刘敞,层冈南面起,仰见檀栾姿。诘曲成幽洞,因堪象武夷。
-
许州西湖
古诗《许州西湖》宋·刘敞,羁旅怀江湖,氛埃愿皋壤。及兹已俱适,初意恨独往。楼观涌参差,轩棂豁高爽。清光见毛发,众影兼俯仰。昔者廊庙客,于兹濯尘网。疏源不惮远,胜事日以...
-
题新开花呈永叔
古诗《题新开花呈永叔》宋·刘敞,野客赏春怜物华,不将手触新开花。且留林下引狂蝶,看舞东风倾绿霞。