-
东门行
古诗《东门行》宋·刘敞,拂衣趋长道,抚剑独叹息。并岁不易衣,期旦曾一食。悠悠风俗薄,顾我若异域。积金要能笑,弹铗轻下客。岂辞蓬蒿居,未与尘世隔。黄鹄非池禽,东南举六...
-
始闻雁
古诗《始闻雁》宋·刘敞,冬夜何漫漫,北风扇凄恻。始闻南飞羽,稍稍过我侧。来宾无乃后,恐非岁时忒。朔方稽常贡,物性随变易。哀音一何厉,路远霜雪积。就阳既云归,感义宁自...
-
冬至即事
古诗《冬至即事》宋·刘敞,南极日差永,幽人喜不胜。阳生渐堙郁,阴老尚凭陵。风解吴山雪,江流蜀地冰。冲寒彊乘兴,屣履过邻僧。
-
水斋
古诗《水斋》宋·刘敞,野塘春水平,间客自扬舲。鸥鹭时相近,波涛亦俯听。榜歌渔父曲,醉读屈平经。便欲从兹去,秋河泛客星。
-
中秋夜作
古诗《中秋夜作》宋·刘敞,凄风白露堕清秋,月上江湖开客愁。世事纷纷欲如发,醉醒任意判悠悠。
-
和尚叔父病目
古诗《和尚叔父病目》宋·刘敞,恸器论时事,幽居祇杜门。自然忧未弭,那不眼潜昏。火齐终无颣,泉沙暂有浑。谁资上池水,洞视一方垣。
-
积雪示张翁
古诗《积雪示张翁》宋·刘敞,冥冥同云昼如墨,十日江城雪三尺。骐骥长鸣向朔风,鸿雁悲飞困双翼。此时穷巷多泥涂,念子衰年少筋力。时俗反称少壮贤,丈夫动与饥寒逼。乘兴能枝筇竹...
-
寄东平侍读叔平侍郎
古诗《寄东平侍读叔平侍郎》宋·刘敞,曲榭层台花木深,春风千骑盛登临。高山流水非无意,正得君来慰我心。
-
寄书
古诗《寄书》宋·刘敞,十里一反顾,五里一徘徊。悠悠三千里,莫知我心哀。客愁纷无涯,岁月忽如掷。人生莫自料,皓首岂易测。节旄未落归去来,天遣春风随我回。入朝宁食建业...
-
喜雨
古诗《喜雨》宋·刘敞,海上雨初至,中庭树交翻。幽人整冠带,喜见雷电存。积润泻河汉,馀滋被邱原。鱼龙倘可活,蛙黾谁嫌喧。稍稍秋欲变,微凉入前轩。古人致亹亹,吾亦开吾...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
树下二首·其二
古诗《树下二首·其二》宋·刘敞,召公爱小棠,百岁俾勿拔。仲尼憩大树,一宿辄已伐。圣贤岂殊途,人事有穷达。出处何可常,我身固微末。上无燕伯遇,下无宋人孽。从容圣贤间,得此亦已...
-
遍阅斋房题名独不见永叔戏作七言
古诗《遍阅斋房题名独不见永叔戏作七言》宋·刘敞,十二楼居五碧城,祠官多识汉名卿。蓬莱仙客飞升早,不向丹台稍刻名。
-
城下
古诗《城下》宋·刘敞,秋成雨更绿,高下共萋萋。浮烟晚自起,归鸟暝争栖。山谷入幽想,茅茨多旧蹊。日涉遂成趣,身将麋鹿齐。
-
寄圣俞
古诗《寄圣俞》宋·刘敞,徘徊帝城里,独咏有所思。故人昔别此,秋风今若兹。流水去不已,新雁来有期。寄声可相及,一见慰天涯。
-
新蝉
古诗《新蝉》宋·刘敞,五月微阴始,鸣蝉高树幽。倚风偏送晓,迎露欲先秋。孤管清兼浊,幺弦断复留。年华自当尔,羁客浪多愁。
-
挽叶翰林
古诗《挽叶翰林》宋·刘敞,翰林气英发,博学起徒步。初射东堂策,巳称济时具。出入三千岁,差池千一遇。青云得自致,白眼与俗迕。劲节凌秋旻,玄文匿深雾。尺璧可令毁,坚石难使...
-
风花
古诗《风花》宋·刘敞,风花不自知,高下逐风飞。故有多情处,时来点客衣。仙源应在晴溪侧,弄雪吹香不忍归。
-
送冲卿守高邮
古诗《送冲卿守高邮》宋·刘敞,鸡骛守樊笼,鸿鹄游四溟。羡君一麾去,不负人间名。孤帆西北风,海日东南明。回首笑富贵,浮云亦何轻。我忆童子时,彩衣戏五亭。离怀重自感,堕泪沾长...
-
芙蓉池
古诗《芙蓉池》宋·刘敞,绿华清盖满方塘,雨洒风吹着处香。净扫钓矶双树下,醉攲凉枕弄秋光。
-
行诣扬州寿宁寺
古诗《行诣扬州寿宁寺》宋·刘敞,隋宫老荆棘,淮地阻山川。天子周王狩,诸侯楚社迁。宿军江水上,休甲古城边。清跸乃过此,高台亦宛然。殿空生影响,画古剥丹玄。缺甃惊跳鲋,遗碑失纪...