-
正月二日雪后到小园
古诗《正月二日雪后到小园》宋·刘敞,新年已觉有春光,宿雪无多映夕阳。竹箭晴来依旧碧,柳条暖去不胜黄。
-
舍弟及杨十七尊兄同年登科贺彦文
古诗《舍弟及杨十七尊兄同年登科贺彦文》宋·刘敞,紫禁过从密,青云步武通。文章一朝盛,兄弟两家同。结绶轻萧育,忘年似孔融。相看各相喜,安得恨途穷。
-
春阴
古诗《春阴》宋·刘敞,楚山春阴谁复数,朝朝出云暮暮雨。高唐恍惚信有神,晦明代谢今犹古。蜀江渺渺水东流,苦雾凄雨翻似秋。日月高悬不可遇,眼看卑湿令人愁。
-
初雪
古诗《初雪》宋·刘敞,荒居人迹绝,但觉岁月颓。北风不我欺,吹雪天上来。入户时缤纷,当轩肆徘徊。有情知相亲,高卧未足哀。他日门昼关,今旦门早开。开门将谁为,南山玉崔...
-
杂诗三首·其二
古诗《杂诗三首·其二》宋·刘敞,季长诞节薄拘儒,俳笑纷纭绛帐居。为问从来三辅士,几人门下撇衣裾。
-
送史馆齐学士知荆南唐相映之孙有权文公行修国史制书在
古诗《送史馆齐学士知荆南唐相映之孙有权文公行修国史制书在》宋·刘敞,间代唐丞相,当时太史公。白麻存旧物,青简见遗风。鸣玉蓬丘峻,专城楚泽雄。由来稽古力,肯效一经穷。
-
荆州儿歌
古诗《荆州儿歌》宋·刘敞,都卢小儿歌且舞,口吹鸣笛手击鼓。日落群游尘土中,噭咷不分巴与楚。年年送腊迎春光,家家相随夜开户。嗟汝儿曹舞更歌,及尔不为如老何。
-
寄贡甫时随侍入蜀
古诗《寄贡甫时随侍入蜀》宋·刘敞,曩别百里近,愁心乱清秋。今别百里遥,秋色萦远愁。我飞乏羽翰,我居怅淹留。忽如辕下马,局足难自谋。古人有先觉,不愿往诸侯。我乃今知之,曰归邈无...
-
黄蔷薇
古诗《黄蔷薇》宋·刘敞,绿叶黄花相映深,水边台畔结浮阴。何人解赏倾城态,一笑春风与万金。
-
大风
古诗《大风》宋·刘敞,嘈嘈大风起朔方,白日不没天苍苍。洞庭彭蠡半飞洒,厚地圆天俱抑扬。鹍鹏变化不可测,风云感会生羽翼。方春杀气何时极,生物悲愁少颜色。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
陈胜
古诗《陈胜》宋·刘敞,夥涉矜豪欣据陈,力崇司过督群臣。欲将燕雀轻天下,自使侯王不复亲。
-
秋晴西楼
古诗《秋晴西楼》宋·刘敞,清风卷氛翳,广野露秋毫。木落山觉瘦,雨晴天似高。开窗置樽酒,看月涌江涛。高卧淹湖海,非关气独豪。
-
石头城
古诗《石头城》宋·刘敞,石头非人力,翠壁百仞高。上盘巉岩云,下激涌涌涛。攀跻猿猱苦,游涌鱼鳖劳。乃知百万师,未易损一毛。混茫有开凿,形势岂一朝。太古至德世,斯民各逍...
-
打鱼
古诗《打鱼》宋·刘敞,南人登鱼作膢腊,清潭数里奔舟楫。层冰始解川气和,百尺分明见鬐鬣。大网如云遮要津,须臾牵网回水滨。地高势蹙渐逼窄,忽复逸出黄金鳞。钓叟篙师共惊...
-
微雨登城二首·其二
古诗《微雨登城二首·其二》宋·刘敞,日午风高新雨晴,残花飞絮两轻轻。垂鞭缓辔饶间望,时复林间布谷鸣。
-
过分水岭
古诗《过分水岭》宋·刘敞,去去百忧集,回头归路迷。纷然万行泪,自逐水东西。
-
琵琶亭
古诗《琵琶亭》宋·刘敞,江头明月琵琶亭,一曲悲歌万古情。欲识当时胁断处,只应江水是遗声。
-
冬至
古诗《冬至》宋·刘敞,殊方喜及固阴消,积雪层冰意亦聊。就日稍欣南极永,观云尚恨帝乡遥。闭关自信天心复,吹律应知玉琯调。留滞能无越乡恋,甘泉受计万神朝。
-
出塞曲三首·其二
古诗《出塞曲三首·其二》宋·刘敞,丈夫不惧死,所惧潜阘茸。出身义许国,桀石贾馀勇。岂无亲戚怜,决去甘登陇。人生在奋发,将相宁有种。
-
冬至
古诗《冬至》宋·刘敞,寒事欲无几,春归方有期。嘉辰正须醉,爱日为君迟。