-
官舍假日书怀奉呈子华内翰长文原甫景仁舍人圣俞博士
古诗《官舍假日书怀奉呈子华内翰长文原甫景仁舍人圣俞博士》宋·欧阳修,锁印春风雪入帘,天寒鸟雀聚空檐。青幡受岁儿童喜,白发催人老病添。艳舞回腰飞玉盏,清吟拥鼻对冰蟾。相从一笑两莫得,簿领区区叹米盐。
-
七交七首·张判官
古诗《七交七首·张判官》宋·欧阳修,洛城车隆隆,晓门争道入。连袂纷如帷,文者岂无十。壮矣张太素,拂羽择其集。远慕邺才子,一笑欢相挹。虽有轩与冕,攀翔莫能及。人将孰君子,盍视其游...
-
马啮雪
古诗《马啮雪》宋·欧阳修,马饥啮雪渴饮冰,北风卷地来峥嵘。马悲踯躅人不行,日暮涂远千山横。我谓行人止叹声,马当勉力无悲鸣。白沟南望如掌平,十里五里长短亭。腊雪销尽春风...
-
郑驾部射圃
古诗《郑驾部射圃》宋·欧阳修,梦草西堂射圃连,兰苕初日露华鲜。晕含画的弦开月,牙算行筹酒满船。镂管思催吟韵剧,妓帘阴薄舞衣翩。当筵独愧探牛炙,俭府芙蓉客尽贤。
-
秀才欧世英惠然见访于其还也聊以赠之
古诗《秀才欧世英惠然见访于其还也聊以赠之》宋·欧阳修,相逢十年旧,暂喜一樽同。昔日青衫令,今为白发翁。俟时君子守,求士有司公。况子之才美,焉能久困穷。
-
感兴五首·其二
古诗《感兴五首·其二》宋·欧阳修,怀禄不知惭,人虽不吾责。贫交重意气,握手犹感激。煌煌腰间金,两鬓飒已白。有生天地间,寿考非金石。古人报一饭,君子不苟得。忧来自悲歌,涕泪下沾...
-
答苏子美离京见寄
古诗《答苏子美离京见寄》宋·欧阳修,众奇子美貌,堂堂千人英。我独疑其胸,浩浩包沧溟。沧溟产龙蜃,百怪不可名。是以子美辞,吐出人辄惊。其于诗最豪,奔放何纵横。众弦排律吕,金石次第...
-
归雁亭
古诗《归雁亭》宋·欧阳修,荒蹊腊雪春尚埋,我初独与徐生来。城高树古禽鸟野,声响格磔寒毰毸。颓垣败屋巍然在,略可远眺临倾台。高株唯有柳数十,夹路对立初谁栽。渐诛榛莽辨草...
-
毬场看山
古诗《毬场看山》宋·欧阳修,为爱南山紫翠峰,偶来仍值雪初融。自嫌前引朱衣吏,不称闲行白发翁。向老光阴双转毂,此身天地一飘蓬。何时粗报君恩了,去逐冥冥物外鸿。
-
感兴五首·其一
古诗《感兴五首·其一》宋·欧阳修,奉祠严秘馆,摄事罄精诚。岁晏悲木落,天寒闻鹤鸣。念昔丘壑趣,岂知朝市情。弱龄婴仕宦,壮节慕功名。多病惭厚禄,早衰叹馀生。未知犬马报,安得遂归...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
集禧谢雨
古诗《集禧谢雨》宋·欧阳修,十里长街五鼓催,泥深雨急马行迟。卧听竹屋萧萧响,却忆滁州睡足时。
-
感兴五首·其四
古诗《感兴五首·其四》宋·欧阳修,仕宦希寸禄,庶无饥寒迫。读书事文章,本以代耕织。学成颇自喜,禄厚愈多责。挟山以超海,事有非其力。君子贵量能,无轻食人食。
-
东斋对雪有怀
古诗《东斋对雪有怀》宋·欧阳修,东斋坐客饮方豪,谁报风帘雪已飘。贪听樽前歌袅袅,不闻窗外响萧萧。已怜残腊催梅蕊,更约新春探柳条。共忆瀛洲人独直,神仙清景正寥寥。
-
阮郎归·玉肌花脸柳腰肢
古诗《阮郎归·玉肌花脸柳腰肢》宋·欧阳修,玉肌花脸柳腰肢,红妆浅黛眉。翠鬟斜亸语声低,娇羞云雨时。伊怜我,我怜伊,心儿与眼儿。绣屏深处说深期,幽情谁得知。
-
南征道寄相送者
古诗《南征道寄相送者》宋·欧阳修,楚天风雪犯征裘,误拂京尘事远游。谢墅人归应作咏,灞陵岸远尚回头。云含江树看迷所,目逐归鸿送不休。欲借高楼望西北,亦应西北有高楼。
-
太傅杜相公有答兖州待制之句其卒章云独无风雅可流传因辄成
古诗《太傅杜相公有答兖州待制之句其卒章云独无风雅可流传因辄成》宋·欧阳修,南都已见成新集,东鲁休嗟未作诗。霖雨曾为天下福,甘棠何止郡人思。元刘事业时无取,姚宋篇章世不知。二美惟公所兼有,后生何者欲攀追。
-
枨子
古诗《枨子》宋·欧阳修,嘉树团团俯可攀,压枝秋实渐斓斑。朱栏碧瓦清霜晓,粲粲繁星绿叶间。
-
嵩山十二首·其二·拜马涧
古诗《嵩山十二首·其二·拜马涧》宋·欧阳修,昔闻王子晋,把袂浮丘仙。金骏于此堕,吹笙不复还。玉蹄无迹久,涧草但荒烟。
-
荷叶
古诗《荷叶》宋·欧阳修,采掇本芳陂,移根向玉池。晴香滋白露,翠色弄清漪。雨歇凉飙起,烟明夕照移。如何江上思,偏动越人悲。
-
月
古诗《月》宋·欧阳修,天高月影浸长江,江阔风微水面凉。天水相连为一色,更无纤霭隔清光。