-
丰乐亭游春·其三
古诗《丰乐亭游春·其三》宋·欧阳修,红树青山日欲斜,长郊草色绿无涯。游人不管春将老,来往亭前踏落花。
-
画眉鸟
古诗《画眉鸟》宋·欧阳修,百啭千声随意移,山花红紫树高低。始知锁向金笼听,不及林间自在啼。
-
生查子·元夕
古诗《生查子·元夕》宋·欧阳修,去年元夜时,花市灯如昼。月上柳梢头,人约黄昏后。今年元夜时,月与灯依旧。不见去年人,泪湿春衫袖。
-
卖油翁
古诗《卖油翁》宋·欧阳修,陈康肃公善射,当世无双,公亦以此自矜。尝射于家圃,有卖油翁释担而立,睨之,久而不去。见其发矢十中八九,但微颔之。康肃问曰:“汝亦知射乎?吾射...
-
醉翁亭记
古诗《醉翁亭记》宋·欧阳修,环滁、皆山也。其西南诸峰,林壑尤美。望之蔚然而深秀者,琅琊也。山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。峰回路转,有亭翼然、临于泉...
-
采桑子·轻舟短棹西湖好
古诗《采桑子·轻舟短棹西湖好》宋·欧阳修,轻舟短棹西湖好,绿水逶迤。芳草长堤,隐隐笙歌处处随。无风水面琉璃滑,不觉船移。微动涟漪,惊起沙禽掠岸飞。