-
又行次作
古诗《又行次作》宋·欧阳修,秋色满郊原,人行禾黍间。雉飞横断涧,烧响入空山。野水苍烟起,平林夕鸟还。嵩岚久不见,寒碧更孱颜。
-
寄枣人行书赠子履学士
古诗《寄枣人行书赠子履学士》宋·欧阳修,秋来红枣压枝繁,堆向君家白玉盘。甘辛楚国赤萍实,磊落韩嫣黄金丸。聊效诗人投木李,敢期佳句报琅玕。嗟予久苦相如渴,却忆冰梨熨齿寒。
-
圣俞在南省监印进士试卷有兀然独坐之叹因思去岁同在礼闱慨然有感兼简子华景仁
古诗《圣俞在南省监印进士试卷有兀然独坐之叹因思去岁同在礼闱慨然有感兼简子华景仁》宋·欧阳修,南宫官舍苦萧条,常忆群居接俊寮。古屋醉吟灯艳艳,画廊愁听雨萧萧。残春共约无虚掷,一岁那知忽复销。顾我心情又非昨,祗思相伴老渔樵。
-
清明赐新火
古诗《清明赐新火》宋·欧阳修,鱼钥侵晨放九门,天街一骑走红尘。桐华应候催佳节,榆火推恩忝侍臣。多病正愁饧粥冷,清香但爱蜡烟新。自怜惯识金莲烛,翰苑曾经七见春。
-
木芙蓉
古诗《木芙蓉》宋·欧阳修,种处雪消春始动,开时霜落雁初过。谁栽金菊丛相近,织出新番蜀锦窠。
-
奉答圣俞宿直见寄之作
古诗《奉答圣俞宿直见寄之作》宋·欧阳修,寒夜分曹直,严城隔几层。予惭批凤诏,君叹守萤灯。病骨羸漳浦,官书蠹羽陵。无嫌学舍冷,文字比清冰。
-
岁暮书事
古诗《岁暮书事》宋·欧阳修,东州负海圻,风物老依依。岁熟鸦声乐,天寒雁过稀。跨鞍惊髀骨,数带减腰围。却羡常夫子,终年独掩扉。
-
小圃
古诗《小圃》宋·欧阳修,桂树鸳鸯起,兰苕翡翠翔。风高丝引絮,雨罢叶生光。蝶粉花沾紫,蜂茸露湿黄。愁酲与消渴,容易为春伤。
-
摄事斋宫偶书
古诗《摄事斋宫偶书》宋·欧阳修,斋宫岑寂偶偷闲,犹觉闲中兴未阑。美酒清香销昼景,冷风残雪作春寒。丹心未死惟忧国,白发盈簪盍挂冠。谁为寄声清颍客,此生终不负渔竿。
-
送杨君归汉上
古诗《送杨君归汉上》宋·欧阳修,我昔谪穷县,相逢清汉阴。拂尘时解榻,置酒屡横琴。介节温如玉,嘉辞掷若金。趣当乡士荐,无滞计车音。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
榴花
古诗《榴花》宋·欧阳修,絮乱丝繁不自持,蜂黄蝶紫燕参差。榴花最恨来时晚,惆怅春期独后期。
-
马上默诵圣俞诗有感
古诗《马上默诵圣俞诗有感》宋·欧阳修,兴来笔力千钧劲,酒醒人间万事空。苏梅二子今亡矣,索寞滁山一醉翁。
-
和原父扬州六题·蒙谷
古诗《和原父扬州六题·蒙谷》宋·欧阳修,一径崎岖入谷中,翠条红刺罥春丛。花深时有人相应,竹密初疑路不通。
-
斋宫尚有残雪思作学士时摄事于此尝有闻莺诗寄原父因而有感四首·其二
古诗《斋宫尚有残雪思作学士时摄事于此尝有闻莺诗寄原父因而有感四首·其二》宋·欧阳修,老来何与青春事,闲处方知白日长。自恨乞身今未得,齿牙浮动鬓苍浪。
-
寒食值雨
古诗《寒食值雨》宋·欧阳修,禁火仍风雨,客心愁复悽。阴云花更重,春日水平堤。油壁逢南陌,秋千出绿蹊。寻芳无厌远,自有锦障泥。
-
残腊
古诗《残腊》宋·欧阳修,腊雪初销上古台,桑郊向日彩旗开。山横南陌城中见,春逐东风海上来。老去每惊新岁换,病多能使壮心摧。自嗟空有东阳瘦,览物惭无八咏才。
-
病告中怀子华原父
古诗《病告中怀子华原父》宋·欧阳修,狂来有意与春争,老去心情渐不能。世味惟存诗淡泊,生涯半为病侵陵。花明晓日繁如锦,酒拨浮醅绿似渑。自是少年豪横过,而今痴钝若寒蝇。
-
送辛判官
古诗《送辛判官》宋·欧阳修,被荐方趋召,还乡仍彩衣。看山向家近,上路逐鸿飞。结绶同为客,登高独送归。都门足行者,莫讶柳条稀。
-
观龙图阁三圣御书应制
古诗《观龙图阁三圣御书应制》宋·欧阳修,层构严清禁,披图烂宝文。虹蜺光照物,龙凤势腾云。妙极功归一,真随体自分。孝思遵宝训,圣业广惟勤。
-
观鱼轩
古诗《观鱼轩》宋·欧阳修,当年下泽驱羸马,今见犀兵拥碧油。位望愈隆心愈静,每来临水玩游鯈。