-
惠泉亭
古诗《惠泉亭》宋·欧阳修,翠壁刻孱颜,烟霞跬步间。使君能爱客,朝夕弄山泉。春岩雨过春流长,置酒来听山溜响。鉴中楼阁俯清池,雪里峰峦开晓幌。须知清兴无时已,酒美宾嘉自相...
-
和人三桥·其三
古诗《和人三桥·其三》宋·欧阳修,断虹跨曲岸,倒影涵清波。为爱斜阳好,回舟特特过。
-
减字木兰花·年来方寸
古诗《减字木兰花·年来方寸》宋·欧阳修,年来方寸。十日幽欢千日恨。未会此情。白尽人头可得平。区区堪比。水趁浮萍风趁水。试望瑶京。芳草随人上古城。
-
初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶下五首·其三
古诗《初秋普明寺竹林小饮饯梅圣俞分韵得亭皋木叶下五首·其三》宋·欧阳修,野水竹间清,秋山酒中绿。送子此酣歌,淮南应落木。
-
鸣鸠
古诗《鸣鸠》宋·欧阳修,天将阴,鸣鸠逐妇鸣中林,鸠妇怒啼无好音。天雨止,鸠呼妇归鸣且喜,妇不亟归呼不已。逐之其去恨不早,呼不肯来固其理。吾老病骨知阴晴,每愁天阴闻此...
-
春帖子词·皇帝合六首·其六
古诗《春帖子词·皇帝合六首·其六》宋·欧阳修,熙熙人物乐春台,风送春从天上来。玉辇经年不游幸,上林花好莫争开。
-
思白兔杂言戏答公仪忆鹤之作
古诗《思白兔杂言戏答公仪忆鹤之作》宋·欧阳修,君家白鹤白雪毛,我家白兔白玉毫。谁将赠两翁,谓此二物皎洁胜琼瑶。已怜野性易驯扰,复爱仙格何孤高。玉兔四蹄不解舞,不如双鹤能清嗥。低垂两翅趁节...
-
桃源忆故人·一名虞美人影
古诗《桃源忆故人·一名虞美人影》宋·欧阳修,梅梢弄粉香犹嫩。欲寄江南春信。别后寸肠萦损。说与伊争稳。小炉独守寒灰烬。忍泪低头画尽。眉上万重新恨。竟日无人问。
-
有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既喜睡而得此二者不胜其乐奉呈原父舍人圣俞直讲
古诗《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既喜睡而得此二者不胜其乐奉呈原父舍人圣俞直讲》宋·欧阳修,端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。圣君哀怜大臣...
-
明堂庆成
古诗《明堂庆成》宋·欧阳修,辰火天文次,皋门路寝闳。奉亲昭孝德,惟帝飨精诚。礼以三年讲,时因万物成。九筵严太室,六变导和声。象魏中天起,风雷大号行。欢呼响山岳,流泽浃根...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
感二子
古诗《感二子》宋·欧阳修,黄河一千年一清,岐山鸣凤不再鸣。自从苏梅二子死,天地寂默收雷声。百虫坏户不启蛰,万木逢春不发萌。岂无百鸟解言语,喧啾终日无人听。二子精思极搜...
-
寄圣俞
古诗《寄圣俞》宋·欧阳修,凌晨有客至自西,为问诗老来何稽。京师车马曜朝日,何用扰扰随轮蹄。面颜憔悴暗尘土,文字光彩垂虹霓。空肠时如秋蚓叫,苦调或作寒蝉嘶。语言虽巧身事...
-
桃源忆故人·莺愁燕苦春归去
古诗《桃源忆故人·莺愁燕苦春归去》宋·欧阳修,莺愁燕苦春归去。寂寂花飘红雨。碧草绿杨歧路。况是长亭暮。少年行客情难诉。泣对东风无语。目断两三烟树。翠隔江淹浦。
-
初食车螯
古诗《初食车螯》宋·欧阳修,累累盘中蛤,来自海之涯。坐客初未识,食之先叹嗟。五代昔乖隔,九州如剖瓜。东南限淮海,邈不通夷华。于时北州人,饮食陋莫加。鸡豚为异味,贵贱无等...
-
初冬归襄城弊居
古诗《初冬归襄城弊居》宋·欧阳修,日落原野晦,天寒闾市闲。牛羊远陂去,鸟雀空檐间。凭高植藜杖,旷目瞻前山。垄麦风际绿,霜鸦村外还。禾黍日已熟,杯酒聊开颜。酣歌岁云暮,寂寞向柴...
-
永州万石亭
古诗《永州万石亭》宋·欧阳修,天于生子厚,禀予独艰哉。超凌骤拔擢,过盛辄伤摧。苦其危虑心,常使鸣声哀。投以空旷地,纵横放天才。山穷与水险,下上极沿洄。故其于文章,出语多崔...
-
代赠田文初
古诗《代赠田文初》宋·欧阳修,感君一顾重千金,赠君白璧为妾心。舟中绣被薰香夜,春雪江头三尺深。西陵长官头已白,憔悴穷愁愧相识。手持玉斝唱阳春,江上梅花落如积。津亭送别君未...
-
初晴独游东山寺五言六韵
古诗《初晴独游东山寺五言六韵》宋·欧阳修,日暖东山去,松门数里斜。山林隐者趣,钟鼓梵王家。地僻迟春节,风晴变物华。云光渐容与,鸟哢已交加。冰下泉初动,烟中茗未芽。自怜多病客,来探欲开...
-
感事四首·其二
古诗《感事四首·其二》宋·欧阳修,空山一道士,辛苦学延龄。一旦随物化,反言仙已成。开坟见空棺,谓已超青冥。尸解如蛇蝉,换骨蜕其形。既云须变化,何不任死生。
-
栾城遇风效韩孟联句体
古诗《栾城遇风效韩孟联句体》宋·欧阳修,岁暮氛霾恶,冬馀气候争。吹嘘回暖律,号令发新正。远响来犹渐,狂奔势益横。颓城鏖战鼓,掠野过阴兵。扫荡无馀霭,颠摧鲜立茎。五山摇岌嶪,九鼎沸煎...