-
大行皇帝灵驾以引挽歌辞·其三
古诗《大行皇帝灵驾以引挽歌辞·其三》宋·欧阳修,千龄应运叶天人,四海方欣政日新。忽见九门陈羽卫,犹疑五载欲时巡。觚棱月暗翔金凤,辇道霜清卧石麟。白首旧臣瞻画翣,秋风泪洒属车尘。
-
渔家傲·六月炎蒸何太盛
古诗《渔家傲·六月炎蒸何太盛》宋·欧阳修,六月炎蒸何太盛。海榴灼灼红相映。天外奇峰千掌迥。风影定。汉宫圆扇初成咏。珠箔初褰深院静。绛绡衣窄冰肤莹。睡起日高堆酒兴。厌厌病。宿酲和梦何时...
-
洛阳牡丹图
古诗《洛阳牡丹图》宋·欧阳修,洛阳地脉花最宜,牡丹尤为天下奇。我昔所记数十种,于今十年半忘之。开图若见故人面,其间数种昔未窥。客言近岁花特异,往往变出呈新枝。洛人惊夸立名...
-
鹊踏枝·一曲尊前开画扇
古诗《鹊踏枝·一曲尊前开画扇》宋·欧阳修,一曲尊前开画扇。暂近还遥,不语仍低面。直至情多缘少见,千金不直双回眄。苦恨行云容易散。过尽佳期,争向年芳晚。百种寻思千万遍,愁肠不似情难断。
-
内直晨出便赴奉慈斋宫马上口占
古诗《内直晨出便赴奉慈斋宫马上口占》宋·欧阳修,凌晨更直九门开,驱马悠悠望禁街。霜后楼台明晓日,天寒烟雾著宫櫰。山林未去犹贪宠,樽酒何时共放怀。已觉萧条悲晚岁,更怜衰病怯清斋。
-
久在病告近方赴直偶成拙诗二首·其一
古诗《久在病告近方赴直偶成拙诗二首·其一》宋·欧阳修,经时移病久端居,玉署新秋独直庐。夜静楼台落银汉,人闲铃索少文书。江湖未去年华晚,烟火微凉暑雨初。敢向圣朝辞宠禄,多惭禁御养慷疏。
-
和刘原甫平山堂见寄
古诗《和刘原甫平山堂见寄》宋·欧阳修,督府繁华久已阑,至今形胜可跻攀。山横天地苍茫外,花发池台草莽间。万井笙歌遗俗在,一樽风月属君闲。遥知为我留真赏,恨不相随暂解颜。
-
再至西都
古诗《再至西都》宋·欧阳修,伊川不到十年间,鱼鸟今应怪我还。浪得浮名销壮节,羞将白发见青山。野花向客开如笑,芳草留人意自闲。却到谢公题壁处,向风清泪独潺潺。
-
至喜堂新开北轩手植楠木两株走笔呈元珍表臣
古诗《至喜堂新开北轩手植楠木两株走笔呈元珍表臣》宋·欧阳修,为怜碧砌宜佳树,自斸苍苔选绿丛。不向芳菲趁开落,直须霜雪见青葱。披条泫转清晨露,响叶萧骚半夜风。时扫浓阴北窗下,一枰闲且伴衰翁。
-
送杨君之任永康
古诗《送杨君之任永康》宋·欧阳修,剑峰云栈未尝行,图画曾看已可惊。险若登天悬鸟道,下临无地泻江声。折腰莫以微官耻,为政须通异俗情。况子多才兼美行,荐章期即达承明。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
出省有日书事
古诗《出省有日书事》宋·欧阳修,凌晨小雨压尘轻,闲忆登高望禁城。树色连云春泱漭,风光著草日晴明。看榆吐荚惊将落,见鹊移巢忽已成。谁向儿童报归日,为翁寒食少留饧。
-
答西京王尚书寄牡丹
古诗《答西京王尚书寄牡丹》宋·欧阳修,新花来远喜开封,呼酒看花兴未穷。年少曾为洛阳客,眼明重见魏家红。却思初赴青油幕,自笑今为白发翁。西望无由陪胜赏,但吟佳句想芳丛。
-
奉使道中作三首·其三
古诗《奉使道中作三首·其三》宋·欧阳修,客梦方在家,角声已催晓。匆匆行人起,共怨角声早。马蹄终日践冰霜,未到思回空断肠。少贪梦里还家乐,早起前山路正长。
-
秋怀二首寄圣俞·其一
古诗《秋怀二首寄圣俞·其一》宋·欧阳修,孤管叫秋月,清砧韵霜风。天涯远梦归,惊断山千重。群物动已息,百忧感从中。日月矢双流,四时环无穷。隆阴夷老物,摧折壮士胸。壮士亦何为,素丝悲青...
-
戏石唐山隐者
古诗《戏石唐山隐者》宋·欧阳修,石唐仙室紫云深,颍阳真人此算心。真人已去升寥廓,岁岁岩花自开落。我昔曾为洛阳客,偶向岩前坐盘石。四字丹书万仞崖,神清之洞锁楼台。云深路绝无人...
-
太白戏圣俞
古诗《太白戏圣俞》宋·欧阳修,开元无事二十年,五兵不用太白闲。太白之精下人间,李白高歌蜀道难。蜀道之难难於上青天,李白落笔生云烟。千奇万险不可攀,却视蜀道犹平川。宫娃扶来...
-
奉使契丹道中答刘原父桑干河见寄之作
古诗《奉使契丹道中答刘原父桑干河见寄之作》宋·欧阳修,忆昨初受命,同下紫宸朝。问君当何之,笑指北斗杓。共念到几时,春风约回镳。所持既异事,前后忽相辽。风月坐易失,山川行知遥。回头三千里,双阙在紫...
-
续作永昭陵挽词五首·其二
古诗《续作永昭陵挽词五首·其二》宋·欧阳修,苦雾霏霏着彩旗,犹排吉仗杂凶仪。常时凤辇行游处,今日龙輴恸哭随。
-
闻沂州卢侍郎致仕有感
古诗《闻沂州卢侍郎致仕有感》宋·欧阳修,少年相与探花开,老病惟愁节物催。蹉跎归计荒三径,牢落生涯泥一杯。颍上先生招不起,沂州太守亦归来。自愧国恩终莫报,尚贪荣禄此徘徊。
-
端午帖子词·温成皇后合四首·其一
古诗《端午帖子词·温成皇后合四首·其一》宋·欧阳修,密叶花成子,新巢燕引雏。君心多感旧,谁献辟兵符。