-
赠梅圣俞
古诗《赠梅圣俞》宋·欧阳修,黄鹄刷金衣,自言能远飞。择侣异栖息,终年修羽仪。朝下玉池饮,暮宿霜桐枝。徘徊且垂翼,会有秋风时。
-
玉楼春·两翁相遇逢佳节
古诗《玉楼春·两翁相遇逢佳节》宋·欧阳修,两翁相遇逢佳节,正值柳绵飞似雪。便须豪饮敌青春,莫对新花羞白发。人生聚散如弦筈,老去风情尤惜别。大家金盏倒垂莲,一任西楼低晓月。
-
丰乐亭小饮
古诗《丰乐亭小饮》宋·欧阳修,造化无情不择物,春色亦到深山中。山桃溪杏少意思,自趁时节开春风。看花游女不知丑,古妆野态争花红。人生行乐在勉彊,有酒莫负琉璃钟。主人勿笑花与...
-
奉答原甫九月八日见过会饮之作
古诗《奉答原甫九月八日见过会饮之作》宋·欧阳修,老大惜时节,少年轻别离。我歌君当和,我酌君勿辞。艳艳庭下菊,与君吟绕之。撷其黄金蕊,泛此白玉卮。君勿爱此花,问君此何时。秋风日益高,霜露渐离...
-
和晏尚书自嘲
古诗《和晏尚书自嘲》宋·欧阳修,未归归即秉鸿钧,偷醉关亭醉几春。与物有情宁易得,莫嗔花解久留人。
-
自岐江山行至平陆驿五言二十四韵
古诗《自岐江山行至平陆驿五言二十四韵》宋·欧阳修,岐江望平陆,百里千馀岭。萧条断烟火,莽苍无人境。峰峦互前后,南北失壬丙。天秋云愈高,木落岁方冷。水涉愁蜮射,林行忧虎猛。万仞悬岩崖,一彴履枯...
-
啼鸟
古诗《啼鸟》宋·欧阳修,穷山候至阳气生,百物如与时节争。官居荒凉草树密,撩乱红紫开繁英。花深叶暗耀朝日,日暖众鸟皆嘤鸣。鸟言我岂解尔意,绵蛮但爱声可听。南窗星多春正...
-
玉楼春·沈沈庭院莺吟弄
古诗《玉楼春·沈沈庭院莺吟弄》宋·欧阳修,沈沈庭院莺吟弄,日暖烟和春气重。绿杨娇眼为谁回,芳草深心空自动。倚阑无语伤离凤,一片风情无处用。寻思还有旧家心,蝴蝶时时来役梦。
-
再至汝阴三绝·其三
古诗《再至汝阴三绝·其三》宋·欧阳修,水味甘于大明井,鱼肥恰似新开湖。十四五年劳梦寐,此时才得少踟蹰。
-
送目
古诗《送目》宋·欧阳修,送目衡皋望不休,江蘋高下遍汀洲。长堤柳曲妨回首,小苑花深碍倚楼。楚径蕙风消病渴,洛城花雪荡春愁。流杯三日佳期过,掷度兰波负胜游。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
滴滴金·尊前一把横波溜
古诗《滴滴金·尊前一把横波溜》宋·欧阳修,尊前一把横波溜。彼此心儿有。曲屏深幌解香罗,花灯微透。偎人欲语眉先皱。红玉困春酒。为问鸳衾这回后。几时重又。
-
学书二首·其一
古诗《学书二首·其一》宋·欧阳修,苏子归黄泉,笔法遂中绝。赖有蔡君谟,名声驰晚节。醉翁不量力,每欲追其辙。人生浪自苦,以取儿女悦。岂止学书然,自悔从今决。
-
玉楼春·题上林后亭
古诗《玉楼春·题上林后亭》宋·欧阳修,风迟日媚烟光好,绿树依依芳意早。年华容易即凋零,春色只宜长恨少。池塘隐隐惊雷晓,柳眼未开梅萼小。尊前贪爱物华新,不道物新人渐老。
-
锦香囊·一寸相思无着处
古诗《锦香囊·一寸相思无着处》宋·欧阳修,一寸相思无着处。甚夜长难度。灯花前、几转寒更,桐叶上、数声秋雨。真个此心终难负。况少年情绪。已交共、春茧缠绵,终不学、钿筝移柱。
-
千秋岁·画堂人静
古诗《千秋岁·画堂人静》宋·欧阳修,画堂人静,翡翠帘前月。鸾帷凤枕虚铺设。风流难管束,一去音书歇。到而今,高梧冷落西风切。未语先垂泪,滴尽相思血。魂欲断,情难绝。都来些子事,更...
-
早朝
古诗《早朝》宋·欧阳修,阊阖初开瑞雾中,丹霞晓日上苍龙。鸣鞭响彻廊千步,佩玉声趋戟百重。雪后朝寒犹凛冽,柳梢春意已丰茸。少年自结芳菲侣,老病惟添睡思浓。
-
送谢中舍二首·其一
古诗《送谢中舍二首·其一》宋·欧阳修,滁南幽谷抱山斜,我凿清泉子种花。故事已传遗老说,世人今作画图夸。金闺引籍子方壮,白发盈簪我可嗟。试问弦歌为县政,何知樽俎乐无涯。
-
奉答原甫见过宠示之作
古诗《奉答原甫见过宠示之作》宋·欧阳修,不作流水声,行将二十年。吾生少贱足忧患,忆昔有罪初南迁。飞帆洞庭入白浪,堕泪三峡听流泉。援琴写得入此曲,聊以自慰穷山间。中间永阳亦如此,醉卧...
-
和对雪忆梅花
古诗《和对雪忆梅花》宋·欧阳修,昔官西陵江峡间,野花红紫多斓斑。惟有寒梅旧所识,异乡每见心依然。为怜花自洛中看,花上蜀鸟啼绵蛮。当时作诗谁唱和,粉蕊自折清香繁。今来把酒对残...
-
与谢三学士唱和八首·和龙门晓望
古诗《与谢三学士唱和八首·和龙门晓望》宋·欧阳修,水雾蒙蒙晓望平,悠然驱马独吟行。烟岚明灭川霞上,凌乱空山百鸟惊。