-
读易
古诗《读易》宋·欧阳修,莫嫌白发拥朱轮,恩许东州养病臣。饮酒横琴销永日,焚香读易过残春。昔贤轩冕如遗屣,世路风波偶脱身。寄语西家隐君子,奈何名姓已惊人。
-
自河北贬滁州初入汴河闻雁
古诗《自河北贬滁州初入汴河闻雁》宋·欧阳修,阳城淀里新来雁,趁伴南飞逐越船。野岸柳黄霜正白,五更惊破客愁眠。
-
春日词五首·其一
古诗《春日词五首·其一》宋·欧阳修,宫坛青陌赛牛回,玉琯东风逗晓来。不待岭梅传远信,剪刀先放彩花开。
-
南乡子·雨后斜阳
古诗《南乡子·雨后斜阳》宋·欧阳修,雨后斜阳,细细风来细细香。风定波平花映水,休藏,照出轻盈半面妆。路隔秋江,莲子深深隐翠房。意在莲心无问处,难忘,泪裛红腮不记行。
-
夜行船·忆昔西都欢纵
古诗《夜行船·忆昔西都欢纵》宋·欧阳修,忆昔西都欢纵。自别后、有谁能共。伊川山水洛川花,细寻思、旧游如梦。今日相逢情愈重。愁闻唱、画楼钟动。白发天涯逢此景,倒金尊。殢谁相送。
-
读书
古诗《读书》宋·欧阳修,吾生本寒儒,老尚把书卷。眼力虽已疲,心意殊未倦。正经首唐虞,伪说起秦汉。篇章异句读,解诂及笺传。是非自相攻,去取在勇断。初如两军交,乘胜方酣...
-
和圣俞聚蚊
古诗《和圣俞聚蚊》宋·欧阳修,颓阳照穷巷,暑退凉风生。夫子卧环堵,振衣步前楹。愁烟四邻起,鸟雀喧空庭。余景蔼欲昏,众蚊复薨薨。群飞岂能数,但厌声营营。抱琴不暇抚,挥麈无由...
-
少年游·栏干十二独凭春
古诗《少年游·栏干十二独凭春》宋·欧阳修,栏干十二独凭春,晴碧远连云。千里万里,二月三月,行色苦愁人。谢家池上,江淹浦畔,吟魄与离魂。那堪疏雨滴黄昏。更特地、忆王孙。
-
试院闻奚琴作
古诗《试院闻奚琴作》宋·欧阳修,奚琴本出奚人乐,奚虏弹之双泪落。抱琴置酒试一弹,曲罢依然不能作。黄河之水向东流,凫飞雁下白云秋。岸上行人舟上客,朝来暮去无今昔。哀弦一奏池上...
-
浣溪沙·红粉佳人白玉杯
古诗《浣溪沙·红粉佳人白玉杯》宋·欧阳修,红粉佳人白玉杯,木兰船稳棹歌催,绿荷风里笑声来。细雨轻烟笼草树,斜桥曲水绕楼台。夕阳高处画屏开。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
阮郎归·刘郎何日是来时
古诗《阮郎归·刘郎何日是来时》宋·欧阳修,刘郎何日是来时,无心云胜伊。行云犹解傍山飞,郎行去不归。强匀画,又芳菲,春深轻薄衣。桃花无语伴相思,阴阴月上时。
-
浪淘沙·五岭麦秋残
古诗《浪淘沙·五岭麦秋残》宋·欧阳修,五岭麦秋残,荔子初丹。绛纱囊里水晶丸。可惜天教生处远,不近长安。往事忆开元,妃子偏怜。一从魂散马嵬关,只有红尘无驿使,满眼骊山。
-
渔家傲·十月小春梅蕊绽
古诗《渔家傲·十月小春梅蕊绽》宋·欧阳修,十月小春梅蕊绽,红炉画阁新装遍。鸳帐美人贪睡暖。梳洗懒,玉壶一夜轻澌满。楼上四垂帘不卷,天寒山色遍宜远。风急雁行吹字断。红日晚,江天雪意云撩...
-
于刘功曹家见杨直讲女奴弹琵琶戏作呈圣俞
古诗《于刘功曹家见杨直讲女奴弹琵琶戏作呈圣俞》宋·欧阳修,大弦声迟小弦促,十岁娇儿弹啄木。啄木不啄新生枝,惟啄槎牙枯树腹。花繁蔽日锁空园,树老参天杳深谷。不见啄木鸟,但闻啄木声。春风和暖百鸟语,山路...
-
憎苍蝇赋
古诗《憎苍蝇赋》宋·欧阳修,苍蝇,苍蝇,吾嗟尔之为生!既无蜂虿之毒尾,又无蚊虻之利嘴。幸不为人之畏,胡不为人之喜?尔形至眇,尔欲易盈,杯盂残沥,砧几余腥,所希杪忽,过则...
-
端午帖子词·温成皇后合四首·其四
古诗《端午帖子词·温成皇后合四首·其四》宋·欧阳修,依依节物旧年光,人去花开益可伤。圣主聪明无色惑,不须西国返魂香。
-
渔家傲·对酒当歌劳客劝
古诗《渔家傲·对酒当歌劳客劝》宋·欧阳修,对酒当歌劳客劝,惜花只惜年华晚,寒艳冷香秋不管。情眷眷,凭栏尽日愁无限。思抱芳期随塞雁,悔无深意传双燕,怅望一枝难寄远。人不见,楼头望断相思...
-
玉楼春·残春一夜狂风雨
古诗《玉楼春·残春一夜狂风雨》宋·欧阳修,残春一夜狂风雨,断送红飞花落树。人心花意待留春,春色无情容易去。高楼把酒愁独语,借问春归何处所。暮云空阔不知音,惟有绿杨芳草路。
-
晚泊岳阳
古诗《晚泊岳阳》宋·欧阳修,卧闻岳阳城里钟,系舟岳阳城下树。正见空江明月来,云水苍茫失江路。夜深江月弄清辉,水上人歌月下归。一阕声长听不尽,轻舟短楫去如飞。
-
滑州归雁亭
古诗《滑州归雁亭》宋·欧阳修,长河终岁足悲风,亭古台荒半倚空。惟有雁归时最早,柳含微绿杏粘红。