-
晚春寄同年张曙先辈
古诗《晚春寄同年张曙先辈》唐·杜荀鹤,莫将时态破天真,祗合高歌醉过春。易落好花三个月,难留浮世百年身。无金润屋浑闲事,有酒扶头是了人。恩地未酬闲未得,一回醒话一沾巾。
-
秋日湖外书事
古诗《秋日湖外书事》唐·杜荀鹤,十五年来笔砚功,秪今犹在苦贫中。三秋客路湖光外,万里乡关楚邑东。鸟径杖藜山翳雨,猿林欹枕树摇风。朱门处处若相似,此命到头通不通。
-
书斋即事
古诗《书斋即事》唐·杜荀鹤,时清祗合力为儒,不可家贫与善疏。卖却屋边三亩地,添成窗下一床书。沿溪摘果霜晴后,出竹吟诗月上初。乡里老农多见笑,不知稽古胜耕锄。
-
御沟柳
古诗《御沟柳》唐·杜荀鹤,律到御沟春,沟边柳色新。细笼穿禁水,轻拂入朝人。日近韶光早,天低圣泽匀。谷莺栖未稳,宫女画难真。楚国空摇浪,隋堤暗惹尘。如何帝城里,先得覆龙...
-
和友人见题山居水阁八韵
古诗《和友人见题山居水阁八韵》唐·杜荀鹤,池阁初成眼豁开,眼前霁景属微才。试攀檐果猿先见,才把渔竿鹤即来。修竹已多犹可种,艳花虽少不劳栽。南昌一榻延徐孺,楚国千钟逼老莱。未称执鞭奔紫...
-
赠李蒙叟
古诗《赠李蒙叟》唐·杜荀鹤,在我成何事,逢君更劝吟。纵饶不得力,犹胜别劳心。凡事有兴废,诗名无古今。百年能几日,忍不惜光阴。
-
山中贻同志
古诗《山中贻同志》唐·杜荀鹤,君贫我亦贫,为善喜为邻。到老如今日,无心愧古人。闭门非傲世,守道是谋身。别有同山者,其如未可亲。
-
乱后宿南陵废寺寄沈明府
古诗《乱后宿南陵废寺寄沈明府》唐·杜荀鹤,只共寒灯坐到明,塞鸿冲雪一声声。乱时为客无人识,废寺吟诗有鬼惊。且把酒杯添志气,已将身事托公卿。男儿仗剑酬恩在,未肯徒然过一生。
-
经废宅
古诗《经废宅》唐·杜荀鹤,人生当贵盛,修德可延之。不虑有今日,争教无破时。藓斑题字壁,花发带巢枝。何况蒿原上,荒坟与折碑。
-
赠袒肩和尚
古诗《赠袒肩和尚》唐·杜荀鹤,山衣草屐染莓苔,双眼犹慵向俗开。若比吾师居世上,何如野客卧岩隈。才闻锡杖离三楚,又说随缘向五台。乘醉吟诗问禅理,为谁须去为谁来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和友人送弟
古诗《和友人送弟》唐·杜荀鹤,君说无家祗弟兄,此中言别若为情。干戈闹日分头去,山水寒时信路行。月下断猿空有影,雪中孤雁却无声。我今骨肉虽饥冻,幸喜团圆过乱兵。
-
和高秘书早春对雪登楼见寄之什
古诗《和高秘书早春对雪登楼见寄之什》唐·杜荀鹤,天有惜花意,恐花开染尘。先教微雪下,始放满城春。且醉登楼客,重期出郭人。因酬郢中律,霜鬓数茎新。
-
近试投所知
古诗《近试投所知》唐·杜荀鹤,白发随梳落,吟怀说向谁。敢辞成事晚,自是出山迟。拟动如浮海,凡言似课诗。终身事知己,此外复何为。
-
春日登楼遇雨
古诗《春日登楼遇雨》唐·杜荀鹤,忽地晴天作雨天,全无暑气似秋间。看看水没来时路,渐渐云藏望处山。风趁鹭鸶双出苇,浪催渔父尽归湾。一心准拟闲登眺,却被诗情使不闲。
-
乱后山中作
古诗《乱后山中作》唐·杜荀鹤,自从天下乱,日晚别庭闱。兄弟团圞乐,羁孤远近归。文章甘世薄,耕种喜山肥。直待中兴后,方应出隐扉。
-
送友人游南海
古诗《送友人游南海》唐·杜荀鹤,南海南边路,君游祗为贫。山川多少地,郡邑几何人。花鸟名皆别,寒暄气不均。相期早晚见,莫待瘴侵身。
-
投江上崔尚书
古诗《投江上崔尚书》唐·杜荀鹤,此生何路出尘埃,犹把中才谒上才。闭户十年专笔砚,仰天无处认梯媒。马前霜叶催归去,枕上边鸿唤觉来。若许登门换鬐鬣,必应辛苦事风雷。
-
献新安于尚书
古诗《献新安于尚书》唐·杜荀鹤,九土雄师竟若何,未如良牧与天和。月留清俸资家少,岁计阴功及物多。四野绿云笼稼穑,千山明月静干戈。行人耳满新安事,尽是无愁父老歌。
-
入关历阳道中却寄舍弟
古诗《入关历阳道中却寄舍弟》唐·杜荀鹤,求名日苦辛,日望日荣亲。落叶山中路,秋霖马上人。晨昏知汝道,诗酒卫吾身。自笑抛麋鹿,长安拟醉春。
-
赠友人罢举赴交趾辟命
古诗《赠友人罢举赴交趾辟命》唐·杜荀鹤,罢却名场拟入秦,南行无罪似流人。纵经商岭非驰驿,须过长沙吊逐臣。舶载海奴镮硾耳,象驼蛮女綵缠身。如何待取丹霄桂,别赴嘉招作上宾。