-
将过湖南经马当山庙因书三绝·其三
古诗《将过湖南经马当山庙因书三绝·其三》唐·杜荀鹤,九江连海一般深,未必船经庙下沈。头上苍苍没瞒处,不如平取一生心。
-
秋宿诗僧云英房因赠
古诗《秋宿诗僧云英房因赠》唐·杜荀鹤,贾岛怜无可,都缘数句诗。君虽是后辈,我谓过当时。溪浪和星动,松阴带鹤移。同吟到明坐,此道淡谁知。
-
题开元寺门閤
古诗《题开元寺门閤》唐·杜荀鹤,一登高阁眺清秋,满目风光尽胜游。何处画桡寻绿水,几家鸣笛咽红楼。云山已老应长在,岁月如波祗暗流。唯有禅居离尘俗,了无荣辱挂心头。
-
途中春
古诗《途中春》唐·杜荀鹤,马上览春色,丈夫惭泪垂。一生看却老,五字未逢知。酒力不能久,愁根无可医。明年到今日,公道与谁期。
-
题唐兴寺小松
古诗《题唐兴寺小松》唐·杜荀鹤,虽小天然别,难将众木同。侵僧半窗月,向客满襟风。枝拂行苔鹤,声分叫砌虫。如今未堪看,须是雪霜中。
-
入关寄九华友人
古诗《入关寄九华友人》唐·杜荀鹤,坐床难稳露蝉新,便作东西马上身。醲酒却输耽睡客,好山翻对不吟人。无多志气禁离别,强半年光属苦辛。箧里篇章头上雪,未知谁恋杏园春。
-
秋宿栖贤寺怀友人
古诗《秋宿栖贤寺怀友人》唐·杜荀鹤,一宿三秋寺,闲忙与晓分。细泉山半落,孤客夜深闻。鹤去巢盛月,龙潜穴拥云。苦吟方见景,多恨不同君。
-
将过湖南经马当山庙因书三绝·其二
古诗《将过湖南经马当山庙因书三绝·其二》唐·杜荀鹤,贪残官吏虔诚谒,毒害商人沥胆过。祗怕马当山下水,不知平地有风波。
-
春日访独孤处士
古诗《春日访独孤处士》唐·杜荀鹤,地僻春来静,深宜长者居。好花都待晚,修竹不妨疏。雁入湘江食,人侵晓色锄。似君无学处,头白道如初。
-
寄益阳武灌明府
古诗《寄益阳武灌明府》唐·杜荀鹤,县称诗人理,无嫌日寂寥。溪山入城郭,户口半渔樵。月满弹琴夜,花香漉酒朝。相思不相见,烟水路迢迢。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
叙吟
古诗《叙吟》唐·杜荀鹤,多惭到处有诗名,转觉吟诗僻性成。度水却嫌船著岸,过山翻恨马贪程。如雠雪月年年景,似梦笙歌处处声。未合白头今已白,自知非为别愁生。
-
题汪明府山居
古诗《题汪明府山居》唐·杜荀鹤,不似当官祗似闲,野情终日不离山。方知薄宦难拘束,多与高人作往还。牛笛漫吹烟雨里,稻苗平入水云间。羡君公退归欹枕,免向他门厚客颜。
-
别敬侍郎
古诗《别敬侍郎》唐·杜荀鹤,交道有寒暑,在人无古今。与君中夜话,尽我一生心。所向未得志,岂惟空解吟。何当重相见,旧隐白云深。
-
贺顾云侍御府主与子弟奏官
古诗《贺顾云侍御府主与子弟奏官》唐·杜荀鹤,青桂朱袍不贺兄,贺兄荣是见儿荣。孝经始向堂前彻,官诰当从幕下迎。戏把蓝袍包果子,娇将竹笏恼先生。自惭乱世无知己,弟侄鞭牛傍陇耕。
-
泗上客思
古诗《泗上客思》唐·杜荀鹤,痛饮复高歌,愁终不奈何。家山随日远,身事逐年多。没雁云横楚,兼蝉柳夹河。此心闲未得,到处被诗磨。
-
哭方干
古诗《哭方干》唐·杜荀鹤,何言寸禄不沾身,身没诗名万古存。况有数篇关教化,得无馀庆及儿孙。渔樵共垒坟三尺,猿鹤同栖月一村。天下未宁吾道丧,更谁将酒酹吟魂。
-
送韦书记归京
古诗《送韦书记归京》唐·杜荀鹤,韦杜相逢眼自明,事连恩地倍牵情。闻归帝里愁攀送,知到师门话姓名。朝客半修前辈礼,古人多重晚年荣。从来有泪非无泪,未似今朝泪满缨。
-
维扬冬末寄幕中二从事
古诗《维扬冬末寄幕中二从事》唐·杜荀鹤,闻道长溪尉,相留一馆闲。□□□□□,尚隔几重山。为旅春风外,怀人夜雨间。年来疏览镜,怕见减朱颜。
-
寄同人
古诗《寄同人》唐·杜荀鹤,尽与贫为患,唯余即不然。四方无静处,百口度荒年。白发生闲事,新诗出数联。时情竟如此,不免却归田。
-
舟行晚泊江上寺
古诗《舟行晚泊江上寺》唐·杜荀鹤,久劳风水上,禅客喜相依。挂衲虽无分,修心未觉非。日沈山虎出,钟动寺禽归。月上潮平后,谈空渐入微。