咏物
-
岁暮
古诗《岁暮》南北朝·谢灵运,殷忧不能寐,苦此夜难颓。明月照积雪,朔风劲且哀。运往无淹物,年逝觉已催。
-
咏萤
古诗《咏萤》南北朝·萧纲,本将秋草并,今与夕风轻。腾空类星陨,拂树若生花。屏疑神火照,帘似夜珠明。逢君拾光彩,不吝此生轻。
-
咏雾
古诗《咏雾》南北朝·萧绎,三晨生远雾,五里暗城闉。从风疑细雨,映日似游尘。乍若飞烟散,时如佳气新。不妨鸣树鸟,时蔽摘花人。
-
咏新荷应诏
古诗《咏新荷应诏》南北朝·沈约,勿言草卉贱,幸宅天池中。微根才出浪,短干未摇风。宁知寸心里,蓄紫复含红!
-
群鹤咏
古诗《群鹤咏》南北朝·萧道成,八风儛遥翮,九野弄清音。一摧云间志,为君苑中禽。
-
咏落梅
古诗《咏落梅》南北朝·谢朓,新叶初冉冉,初蕊新霏霏。逢君后园讌,相随巧笑归。亲劳君玉指,摘以赠南威。用持插云髻,翡翠比光辉。日暮长零落,君恩不可追。
-
咏早梅
古诗《咏早梅》南北朝·何逊,兔园标物序,惊时最是梅。衔霜当路发,映雪拟寒开。枝横却月观,花绕凌风台。朝洒长门泣,夕驻临邛杯。应知早飘落,故逐上春来。
-
咏檐前竹
古诗《咏檐前竹》南北朝·沈约,萌开箨已垂,结叶始成枝。繁荫上蓊茸,促节下离离。风动露滴沥,月照影参差。得生君户牖,不愿夹华池。
-
子夜四时歌·渊冰厚三尺
古诗《子夜四时歌·渊冰厚三尺》南北朝·佚名,渊冰厚三尺,素雪覆千里。我心如松柏,君情复何似?
-
赠王桂阳
古诗《赠王桂阳》南北朝·吴均,松生数寸时,遂为草所没。未见笼云心,谁知负霜骨。弱干可摧残,纤茎易陵忽。何当数千尺,为君覆明月。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
咏兰
古诗《咏兰》南北朝·萧察,折茎聊可佩,入室自成芳。开花不竞节,含秀委微霜。
-
同谢谘议咏铜雀台
古诗《同谢谘议咏铜雀台》南北朝·谢朓,穗帷飘井干,樽酒若平生。郁郁西陵树,讵闻歌吹声。芳襟染泪迹,婵媛空复情。玉座犹寂寞,况乃妾身轻。
-
早梅
古诗《早梅》南北朝·谢燮,迎春故早发,独自不疑寒。畏落众花后,无人别意看。
-
咏萍诗
古诗《咏萍诗》南北朝·吴均,可怜池内萍,葐蒀紫复青。巧随浪开合,能逐水低平。微根无所缀,细叶讵须茎?飘泊终难测,留连如有情。
-
赋得始归雁
古诗《赋得始归雁》南北朝·刘孝绰,洞庭春水绿,衡阳旅雁归。差池高复下,欲向龙门飞。
-
新月
古诗《新月》南北朝·刘缓,仙宫云箔卷,露出玉帘钩。清光无所赠,相忆凤凰楼。
-
伤友
古诗《伤友》南北朝·吴均,可怜桂树枝,怀芳君不知。摧折寒山里,遂死无人窥。
-
咏孤石
古诗《咏孤石》南北朝·高丽定法师,迥石直生空,平湖四望通。岩根恒洒浪,树杪镇摇风。偃流还渍影,侵霞更上红。独拔群峰外,孤秀白云中。
-
咏孤石
古诗《咏孤石》南北朝·朱超,侵霞去日近,镇水激流分。对影疑双阙,孤生若断云。遏风静华浪,腾烟起薄曛。虽言近七岭,独立不成群。
-
咏同心芙蓉
古诗《咏同心芙蓉》隋·杜公瞻,灼灼荷花瑞,亭亭出水中。一茎孤引绿,双影共分红。色夺歌人脸,香乱舞衣风。名莲自可念,况复两心同。