咏物
-
侍宴咏石榴
古诗《侍宴咏石榴》隋·孔绍安,可惜庭中树,移根逐汉臣。只为来时晚,花开不及春。
-
咏鹅
古诗《咏鹅》唐·骆宾王,鹅,鹅,鹅,曲项向天歌。白毛浮绿水,红掌拨清波。
-
陋室铭
古诗《陋室铭》唐·刘禹锡,山不在高,有仙则名。水不在深,有龙则灵。斯是陋室,惟吾德馨。苔痕上阶绿,草色入帘青。谈笑有鸿儒,往来无白丁。可以调素琴,阅金经。无丝竹之乱耳...
-
赋得古原草送别
古诗《赋得古原草送别》唐·白居易,离离原上草,一岁一枯荣。野火烧不尽,春风吹又生。远芳侵古道,晴翠接荒城。又送王孙去,萋萋满别情。
-
蝉
古诗《蝉》唐·虞世南,垂緌饮清露,流响出疏桐。居高声自远,非是藉秋风。
-
咏柳
古诗《咏柳》唐·贺知章,碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。
-
孤雁
古诗《孤雁》唐·杜甫,孤雁不饮啄,飞鸣声念群。谁怜一片影,相失万重云?望尽似犹见,哀多如更闻。野鸦无意绪,鸣噪自纷纷。
-
蜂
古诗《蜂》唐·罗隐,不论平地与山尖,无限风光尽被占。采得百花成蜜后,为谁辛苦为谁甜?
-
石竹咏
古诗《石竹咏》唐·王绩,萋萋结绿枝,晔晔垂朱英。常恐零露降,不得全其生。叹息聊自思,此生岂我情。昔我未生时,谁者令我萌。弃置勿重陈,委化何足惊。
-
小松
古诗《小松》唐·杜荀鹤,自小刺头深草里,而今渐觉出蓬蒿。时人不识凌云木,直待凌云始道高。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
曲池荷
古诗《曲池荷》唐·卢照邻,浮香绕曲岸,圆影覆华池。常恐秋风早,飘零君不知。
-
相思
古诗《相思》唐·王维,红豆生南国,春来发几枝?愿君多采撷,此物最相思。
-
云
古诗《云》唐·来鹏,千形万象竟还空,映水藏山片复重。无限旱苗枯欲尽,悠悠闲处作奇峰。
-
五岁咏花
古诗《五岁咏花》唐·陈知玄,花开满树红,花落万枝空。唯余一朵在,明日定随风。
-
春夜喜雨
古诗《春夜喜雨》唐·杜甫,好雨知时节,当春乃发生。随风潜入夜,润物细无声。野径云俱黑,江船火独明。晓看红湿处,花重锦官城。
-
房兵曹胡马诗
古诗《房兵曹胡马诗》唐·杜甫,胡马大宛名,锋棱瘦骨成。竹批双耳峻,风入四蹄轻。所向无空阔,真堪托死生。骁腾有如此,万里可横行。
-
落花
古诗《落花》唐·李商隐,高阁客竟去,小园花乱飞。参差连曲陌,迢递送斜晖。肠断未忍扫,眼穿仍欲归。芳心向春尽,所得是沾衣。
-
牡丹
古诗《牡丹》唐·皮日休,落尽残红始吐芳,佳名唤作百花王。竞夸天下无双艳,独立人间第一香。
-
白雪歌送武判官归京
古诗《白雪歌送武判官归京》唐·岑参,北风卷地白草折,胡天八月即飞雪。忽如一夜春风来,千树万树梨花开。散入珠帘湿罗幕,狐裘不暖锦衾薄。将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。瀚海阑干百丈...
-
白鹭儿
古诗《白鹭儿》唐·刘禹锡,白鹭儿,最高格。毛衣新成雪不敌,众禽喧呼独凝寂。孤眠芊芊草,久立潺潺石。前山正无云,飞去入遥碧。