-
萧阜水仙花
古诗《萧阜水仙花》宋·释文珦,江妃楚楚大江湄,玉冷金寒醉不归。待得天风吹梦醒,露香清透绿云衣。
-
行窝吟
古诗《行窝吟》宋·释文珦,了无一事可相拘,布袜青鞋信所如。乱石荒苔樵子径,竹篱茅舍隐人居。山林真乐须还我,朝市闲名不问渠。颇谓行窝安乐法,远胜叔夜养生书。
-
山居冬日
古诗《山居冬日》宋·释文珦,白水青山不碍禅,登高临远意翛然。老梅卧雪香逾远,瘦柏凌霜骨更坚。四海交游多契阔,一生陶写赖诗篇。人间万事俱抛弃,自此闲居又几年。
-
征妇词
古诗《征妇词》宋·释文珦,第一伤心是别离,别来三度寄征衣。更嫌春梦无凭准,梦里言归又不归。
-
偶成
古诗《偶成》宋·释文珦,名利双蜗角,堪舆一旅亭。生平嫌著物,老去更忘形。慢火煎茶熟,寒灯照梦醒。室空无道伴,自展八还经。
-
经旬
古诗《经旬》宋·释文珦,经旬坐春雨,畏湿不下席。晓看篱角萱,怒长忽过尺。
-
杜宇朝夕啼客舍檐树间
古诗《杜宇朝夕啼客舍檐树间》宋·释文珦,杜宇蜀帝魂,啼时吻流血。知有思归人,日夜啼不绝。吾归渺无期,汝啼岂易说。故宫春草深,高堂满簪雪。
-
和林静学双兰
古诗《和林静学双兰》宋·释文珦,一本两花新,重滋旧畹春。难教入凡梦,唯共保天真。沮溺终称隐,夷齐又得仁。临风如欲笑,笑著独醒人。
-
晓林日融叶霜滴沥如涕泣
古诗《晓林日融叶霜滴沥如涕泣》宋·释文珦,槁叶殊可怜,寒风吹女急。天复雨严霜,恐女难自立。零落归草莽,晚悟嗟何及。朝阳达机兆,为女增泫泣。
-
古柏
古诗《古柏》宋·释文珦,庭前双柏子,曾入祖师禅。黛色参天古,贞心比石坚。材堪舟楫用,名在邶鄘篇。岁晚冰霜里,清标独蔚然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
石桥瀑布
古诗《石桥瀑布》宋·释文珦,瀑布依真境,何曾与世同。洒空轻作雾,溅石乱生风。绝壁惊飞鸟,危梁卧断虹。人言龙窟宅,祇在此潭中。
-
池上别友人
古诗《池上别友人》宋·释文珦,今朝携手处,高榭俯风漪。正尔俱衰暮,宁堪又别离。柳长深映马,荷弱未胜龟。它日遥相忆,还应话此时。
-
寄淮头家兄
古诗《寄淮头家兄》宋·释文珦,君向淮堧去,相思梦不安。兵戈犹未定,道路自应难。旷野人烟少,荒城鬼磷寒。故园松菊在,何必恋微官。
-
赠隐人
古诗《赠隐人》宋·释文珦,换却青云志,高眠旧隐庐。闲门谁践草,隙地自栽蔬。交道贫尤密,吟情老不疏。囊中何所有,一卷养生书。
-
山寺·其二
古诗《山寺·其二》宋·释文珦,出城行半日,始得到招提。山气随时变,州形入望低。地灵多产药,村远不闻鸡。诘旦还离此,寻幽过别溪。
-
天台野兴
古诗《天台野兴》宋·释文珦,短策堪扶老,飘飘野兴浓。山行不知远,真侣或相逢。积溜穿幽石,长萝上古松。今宵随处宿,难定在何峰。
-
九仙山中瀑
古诗《九仙山中瀑》宋·释文珦,一水从天下,源深不可知。千寻垂缟练,馀沫散珠玑。响激雷霆合,风生草木攲。老僧来灌顶,溅湿薜萝衣。
-
送立上人偕沈东皋谒吴退庵
古诗《送立上人偕沈东皋谒吴退庵》宋·释文珦,阖闾城里去,瘦沈是同舟。不用悲游鹿,唯须问狎鸥。夕阳空茂苑,残雪遍长洲。太守相逢日,言诗定点头。
-
墨水仙
古诗《墨水仙》宋·释文珦,二妃泣苍梧,泪多衣袂黑。犹似不忘君,垂头情脉脉。
-
蒲萄
古诗《蒲萄》宋·释文珦,玉瀣乘旒晚,天浆满珞秋。孟佗消不得,压取换凉州。