-
送瑫上人往临平兼戏廓然
古诗《送瑫上人往临平兼戏廓然》宋·释德洪,鹘瑫脑骨紧,脚力健生云。叠数一万里,捷于臂屈伸。肉佛不讥诃,称之返云云。坐诵觉范诗,抄录亦甚勤。群儿争欺之,伪杂以佗文。瑫独颔不语,饭沙俱一...
-
崇禅者觅诗归江南
古诗《崇禅者觅诗归江南》宋·释德洪,去年社燕前,道人江南住。一笑塞鸿来,又在龙安浦。今年寒食后,归心忽飘絮。不知换秋菊,能复如期否。此生付浮云,忽散还复聚。要之不可必,恐作人间...
-
次韵题子厚祠堂
古诗《次韵题子厚祠堂》宋·释德洪,元和八司马,子厚独奇伟。谪官无以敌,妙语凌山翠。山以囚自名,溪以愚为字。醉心溪山间,胜处无不至。至今永州祠,大类罗池祀。生存伍猿鸟,遗像土偶...
-
彦周见和复答
古诗《彦周见和复答》宋·释德洪,既有疾可示,非是都无疾。如春有阳焰,渴鹿想为湿。以君足疾苦,例我痛腰脊。忍痛而曰空,触墙为无壁。此论盖四座,闻者皆屏息。吾闻有漏躯,有病资药...
-
邓循道分财赡族湘阴诸老赋诗同作
古诗《邓循道分财赡族湘阴诸老赋诗同作》宋·释德洪,卜式与弟赀,如塞无底窦。其爱止弟耳,亲旧竟何有。二疏得赐金,尽以散亲旧。但可施一时,安能继其后。然于简编中,耿光白如昼。邓侯功名姿,颖脱盖天...
-
次韵曾机宜题石桥
古诗《次韵曾机宜题石桥》宋·释德洪,公才受斧斤,鼻端有馀地。一官游人间,穷达置度外。著屐登名山,眺览吞眼界。倒倾蛟龙室,聊为翰墨戏。搏取华藏海,几间日相对。石桥亦何有,万峰作阶...
-
余病脾气李宜中教余服仙茅乃从彦周乞之彦周袒肩荷临济呵余钝根败阙病辄服药是以生死为二耶得药作此谢之
古诗《余病脾气李宜中教余服仙茅乃从彦周乞之彦周袒肩荷临济呵余钝根败阙病辄服药是以生死为二耶得药作此谢之》宋·释德洪,嗟余早衰人,多病良业疾。脾劳禁晚餐,腿重怯下湿。尔来又增添,冷气攻胁脊。愁坐如蹲猿,呻吟喧四壁。闻世有仙茅,温中等金石。恐能祛吾疾,侥幸延馀...
-
大沩山外侍者求诗
古诗《大沩山外侍者求诗》宋·释德洪,湘南古丛林,钟梵百世传。大圆百丈来,缚屋岩石边。焕然成宝坊,服用如诸天。经今成几何,已逾三百年。谁为中兴者,卓哉空印贤。大钟日夕撞,圆音答山...
-
卧病次彦周韵
古诗《卧病次彦周韵》宋·释德洪,卧便午簟袪残暑,谁令殿阁风鸥语。君来谈笑破岑寂,慰此经旬携手阻。湘山解事不须招,数峰入座争翔舞。心知清境世不要,胜践从来数支许。戏将平时说禅...
-
宋迪作八境绝妙人谓之无声句演上人戏余曰道人能作有声画乎因为之各赋一首·远浦归帆
古诗《宋迪作八境绝妙人谓之无声句演上人戏余曰道人能作有声画乎因为之各赋一首·远浦归帆》宋·释德洪,东风忽作羊角转,坐看波面纤罗卷。日脚明边白岛横,江势吞空客帆远。倚栏心绪风丝乱,苍茫初见疑凫雁。渐觉危樯隐映来,此时增损凭诗眼。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
清臣先臣过余于龙安山出群公诗为示依天觉韵
古诗《清臣先臣过余于龙安山出群公诗为示依天觉韵》宋·释德洪,随轩文字海,异宝罗周遭。忽见张公诗,雪浪翻惊涛。坐令千岩秋,万壑风怒号。如君阅缙绅,异材杂蓬蒿。我公廊庙姿,王室久勤劳。只今天下望,北斗太山...
-
和宵行
古诗《和宵行》宋·释德洪,不眠盥漱罢,和衣肱再曲。村落鸡未鸣,部曲炊已足。露行逢远火,盲龟值浮木。马上续残梦,不复较迟速。故乡夫岂远,随分有松竹。自种橘千奴,大胜五斗...
-
季长见和甚工复韵答之
古诗《季长见和甚工复韵答之》宋·释德洪,翰墨场中见奇杰,行书半杂欧与薛。此诗押韵如射雕,应弦而落人惊绝。词惟达意非有作,公虽不怪傍人愕。嗟余平生事苦吟,吟笔今真为公阁。涣然成文自湍...
-
次韵游衡岳
古诗《次韵游衡岳》宋·释德洪,结发功名场,吾岂厌朝市。风埃涴袍裤,乐事嗟无几。那知望耆阇,举手弄云水。山空答清啸,一洗风埃耻。赤岸横落日,孤烟起墟里。阴晴故多态,风物自闲...
-
你能禅三乡俊宿山
古诗《你能禅三乡俊宿山》宋·释德洪,湘西春色无人要,万顷镜空飞白鸟。小阁披衣眼力衰,一声款乃酬清晓。芒鞋闲穿聚落来,此岸绿阴行不了。南台老未忘乡井,抵掌清谈辄高笑。烹茶煮笋未当...
-
和曾逢原试茶连韵
古诗《和曾逢原试茶连韵》宋·释德洪,霜须瘴面豁齿牙,门前小舟尝自拿。茅茨丛竹依垄畬,君来游时方采茶。传呼部曲江路赊,迎门颠倒披袈裟。仙风照人虔敬加,秀如春露湿兰芽。和如东风吹奇...
-
送友人
古诗《送友人》宋·释德洪,幽人独负三尺琴,自谓羲皇得意深。经年不肯鼓一曲,欲造千里求知音。夕阳渡口西风起,黄叶纷纷坠秋水。送君默默上孤舟,片帆忽举风波里。此去吴中风物...
-
题王路分容膝轩
古诗《题王路分容膝轩》宋·释德洪,诗眼爱云泉,玉骨含富贵。精神画牒开,怒威亦和气。材宜侍至尊,广殿俨剑履。胡为檐隙间,仅止容膝耳。譬如横海鳣,蛣屈见脊尾。卷而为一发,寓此涔蹄...
-
赠别通慧选侄禅师
古诗《赠别通慧选侄禅师》宋·释德洪,选本住山人,精进激惰懒。规模如乃翁,铁喙石肝胆。岂特七闽英,盖亦丛林拣。子少长庚晓,我老碧云晚。相亲出数面,别袂聊一挽。是非一言足,勃窣百事...
-
次韵题兀翁瑞筠亭
古诗《次韵题兀翁瑞筠亭》宋·释德洪,大圆镜空越数量,是中岂容男女相。风橐俱声未易分,前身后身翻覆掌。种石王生砚出芝,人亡物在何足奇。请看襄母千里至,庭竹骈根生瑞枝。人言亲少而子...