-
瓶中落梅
古诗《瓶中落梅》宋·吴惟信,□英雪粲去难招,遗粉馀香亦暗消。休说惜春人未老,小窗明月梦无憀。
-
上曾赞府三首·其二
古诗《上曾赞府三首·其二》宋·吴惟信,只向廛中隐,幽居地更偏。竹风吹夜月,梅雪堕寒烟。心定欺云石,神清照野泉。一峰擎坏塔,终日在吟边。
-
寄沈二山人
古诗《寄沈二山人》宋·吴惟信,休说边埃扫不清,如君出处极分明。西湖旧有骚人分,南岳新添散吏名。吟苦只因听雨久,心闲直待买山成。堂堂京国谁知己,百尺楼空一剑横。
-
仙兴
古诗《仙兴》宋·吴惟信,宫殿高高在五云,鹤摇松露滴行人。洞门不放东风过,留得桃花一院春。
-
掀蓬梅
古诗《掀蓬梅》宋·吴惟信,断桥日老水弥茫,谁托丹扉夜望长。零雪正埋和靖骨,淡烟微见寿阳妆。一时韵巧传清思,几度凝愁忆暗香。举世可无题品手,擅场到底属何郎。
-
梅花·其一
古诗《梅花·其一》宋·吴惟信,长是开初恨岁阑,南枝不管北枝寒。锄云犹记当时种,步月宁辞永夜看。香借好风闻却易,影粘残雪画应难。逋仙骨冷吟声绝,惆怅无人共倚栏。
-
书山家
古诗《书山家》宋·吴惟信,山家元住石桥西,篱落周遭尽药畦。剥啄柴门人未应,鹧鸪飞上野棠梨。
-
寄何宜斋·其一
古诗《寄何宜斋·其一》宋·吴惟信,野笛雨中吹,楼高客梦危。春风在何许,披拂好花枝。
-
赠别·其一
古诗《赠别·其一》宋·吴惟信,歌楼回首已茫然,手托蓬窗夜不眠。月色水光摇荡处,鸳鸯飞过别离船。
-
送陆居士归天台
古诗《送陆居士归天台》宋·吴惟信,道貌尘中见,何时下翠萝。闲情秋水淡,归梦白云多。缨过龙湫濯,诗当雁荡歌。清豪不易得,一别又如何。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄东畎曹侍郎
古诗《寄东畎曹侍郎》宋·吴惟信,结网求鱼事已迟,却非春草不归诗。斜阳一片山如画,更把心期付与谁。
-
寄赵寒泉
古诗《寄赵寒泉》宋·吴惟信,全家移入山中住,见说经年不到城。闲雅足知空世念,讥弹未必损诗名。高楼听雨开书坐,幽涧寻春采药行。寺近只容僧问字,松风满屋笑谈清。
-
曾懒翁复寄俞进可·其一
古诗《曾懒翁复寄俞进可·其一》宋·吴惟信,银台花落夜将阑,天亦那知客思单。鹤帐不知云外梦,燕堂空锁雨中寒。千年风雅教谁主,一卷离骚合自看。又恐孤山梅渐老,明朝问路过长安。
-
隐居·其一
古诗《隐居·其一》宋·吴惟信,床有诗书壁有琴,翠筠佳木午窗阴。只因知得清闲贵,是事从今不动心。
-
孤雁·其一
古诗《孤雁·其一》宋·吴惟信,成行远远别衡阳,岂道如今却断行。声咽为啼千嶂月,翅低因负五更霜。虽云传信元无托,纵不遭烹亦可伤。遥相倦飞沙上去,芦花吹雪水茫茫。
-
寄桐庐戴讲书
古诗《寄桐庐戴讲书》宋·吴惟信,人间无好友,思忆到君深。湖上行春酒,山中坐月心。飘流贫未去,老大病相侵。乍见又轻别,东风恨一襟。
-
雪后孤山
古诗《雪后孤山》宋·吴惟信,断碑孤冢树苍苍,鹤自飞归道士房。春在梅花寻不见,满山残雪只闻香。
-
怀二兄
古诗《怀二兄》宋·吴惟信,十年兄弟恨离群,书雁南来得所闻。惠远栽莲归结社,班超投笔去从军。伤心异路悲春草,泪眼同时湿暮云。惟有母亡无返日,自添抔土上孤坟。
-
雨后
古诗《雨后》宋·吴惟信,雨后轻云学水流,惜春人瘦怕春休。梨花却恐难寻梦,燕子何曾细说愁。
-
寄诗友
古诗《寄诗友》宋·吴惟信,丹井清泠夜向分,露庭吟苦更谁闻。松凉鹤立千峰月,草湿龙归一洞云。回首江湖尘漠漠,伤心天地气纷纷。何当共作诛茅计,免向秋风怨失群。