-
咏桃
古诗《咏桃》唐·李世民,禁苑春晖丽,花蹊绮树妆。缀条深浅色,点露参差光。向日分千笑,迎风共一香。如何仙岭侧,独秀隐遥芳。
-
月晦
古诗《月晦》唐·李世民,晦魄移中律,凝暄起丽城。罩云朝盖上,穿露晓珠呈。笑树花分色,啼枝鸟合声。披襟欢眺望,极目畅春情。
-
幸武功庆善宫
古诗《幸武功庆善宫》唐·李世民,寿丘惟旧迹,酆邑乃前基。粤予承累圣,悬弧亦在兹。弱龄逢运改,提剑郁匡时。指麾八荒定,怀柔万国夷。梯山咸入款,驾海亦来思。单于陪武帐,日逐卫文...
-
帝京篇十首·其九
古诗《帝京篇十首·其九》唐·李世民,建章欢赏夕,二八尽妖妍。罗绮昭阳殿,芬芳玳瑁筵。佩移星正动,扇掩月初圆。无劳上悬圃,即此对神仙。
-
赋得浮桥
古诗《赋得浮桥》唐·李世民,岸曲非千里,桥斜异七星。暂低逢辇度,还高值浪惊。水摇文鹢动,缆转锦花萦。远近随轮影,轻重应人行。
-
赞姚秦三藏罗什法师诗
古诗《赞姚秦三藏罗什法师诗》唐·李世民,秦朝朗现圣人星,远表吾师德至灵。十万流沙来振锡,三千弟子共翻经。文含金玉知无朽,舌似兰荪尚有馨。堪叹逍遥园里事,空馀明月草青青。
-
山阁晚秋
古诗《山阁晚秋》唐·李世民,山亭秋色满,岩牖凉风度。疏兰尚染烟,残菊犹承露。古石衣新苔,新巢封古树。历览情无极,咫尺轮光暮。
-
帝京篇十首·其二
古诗《帝京篇十首·其二》唐·李世民,岩廊罢机务,崇文聊驻辇。玉匣启龙图,金绳披凤篆。韦编断仍续,缥帙舒还卷。对此乃淹留,欹案观坟典。
-
置酒坐飞阁
古诗《置酒坐飞阁》唐·李世民,高轩临碧渚,飞檐迥架空。馀花攒镂槛,残柳散雕栊。岸菊初含橤,园梨始带红。莫虑昆山暗,还共尽杯中。
-
喜雪
古诗《喜雪》唐·李世民,碧昏朝合雾,丹卷暝韬霞。结叶繁云色,凝璚遍雪华。光楼皎若粉,映幕集疑沙。泛柳飞飞絮,妆梅片片花。照璧台圆月,飘珠箔穿露。瑶洁短长阶,玉丛高下...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋日敩庾信体
古诗《秋日敩庾信体》唐·李世民,岭衔宵月桂,珠穿晓露丛。蝉啼觉树冷,萤火不温风。花生圆菊橤,荷尽戏鱼通。晨浦鸣飞雁,夕渚集栖鸿。飒飒高天吹,氛澄下炽空。
-
赋得临池竹
古诗《赋得临池竹》唐·李世民,贞条障曲砌,翠叶贯寒霜。拂牖分龙影,临池待凤翔。
-
焚经台
古诗《焚经台》唐·李世民,门径萧萧长绿苔,一回登此一徘徊。青牛谩说函关去,白马亲从印土来。确实是非凭烈焰,要分真伪筑高台。春风也解嫌狼籍,吹尽当年道教灰。
-
赋得夏首启节
古诗《赋得夏首启节》唐·李世民,北阙三春晚,南荣九夏初。黄莺弄渐变,翠林花落馀。瀑流还响谷,猿啼自应虚。早荷向心卷,长杨就影舒。此时欢不极,调轸坐相于。
-
赐魏徵诗
古诗《赐魏徵诗》唐·李世民,醽醁胜兰生,翠涛过玉䪥。千日醉不醒,十年味不败。
-
秋暮言志
古诗《秋暮言志》唐·李世民,朝光浮烧野,霜华净碧空。结浪冰初镜,在径菊方丛。约岭烟深翠,分旗霞散红。抽思滋泉侧,飞想傅岩中。
-
临洛水
古诗《临洛水》唐·李世民,春蒐驰骏骨,总辔俯长河。霞处流萦锦,风前瀁卷罗。水花翻照树,堤兰倒插波。岂必汾阴曲,秋云发棹歌。
-
除夜
古诗《除夜》唐·李世民,岁阴穷暮纪,献节启新芳。冬尽今宵促,年开明日长。冰消出镜水,梅散入风香。对此欢终宴,倾壶待曙光。
-
赋秋日悬清光赐房玄龄
古诗《赋秋日悬清光赐房玄龄》唐·李世民,秋露凝高掌,朝光上翠微。参差丽双阙,照耀满重闱。仙驭随轮转,灵乌带影飞。临波光定彩,入隙有圆晖。还当葵霍志,倾叶自相依。
-
重幸武功
古诗《重幸武功》唐·李世民,代马依朔吹,惊禽愁昔丛。况兹承眷德,怀旧感深衷。积善忻馀庆,畅武悦成功。垂衣天下治,端拱车书同。白水巡前迹,丹陵幸旧宫。列筵欢故老,高宴聚新...