-
初晴落景
古诗《初晴落景》唐·李世民,晚霞聊自怡,初晴弥可喜。日晃百花色,风动千林翠。池鱼跃不同,园鸟声还异。寄言博通者,知予物外志。
-
过旧宅二首·其二
古诗《过旧宅二首·其二》唐·李世民,金舆巡白水,玉辇驻新丰。纽落藤披架,花残菊破丛。叶铺荒草蔓,流竭半池空。纫佩兰凋径,舒圭叶剪桐。昔地一蕃内,今宅九围中。架海波澄镜,韬戈器反...
-
咏雨·其二
古诗《咏雨·其二》唐·李世民,和气吹绿野,梅雨洒芳田。新流添旧涧,宿雾足朝烟。雁湿行无次,花沾色更鲜。对此欣登岁,披襟弄五弦。
-
感旧赋
古诗《感旧赋》唐·李世民,余将问罪东夷,言过洛邑,聊因暇景,散虑郊畿。流盼城阙之闲,睹弱龄游观之所。风云如故,卉木维新,少壮不留,忽焉白首。追思曩日,缅成异世,感时怀...
-
芳兰
古诗《芳兰》唐·李世民,春晖开紫苑,淑景媚兰场。映庭含浅色,凝露泫浮光。日丽参差影,风传轻重香。会须君子折,佩里作芬芳。
-
经破薛举战地
古诗《经破薛举战地》唐·李世民,昔年怀壮气,提戈初仗节。心随朗日高,志与秋霜洁。移锋惊电起,转战长河决。营碎落星沉,阵卷横云裂。一挥氛沴静,再举鲸鲵灭。于兹俯旧原,属目驻华...
-
秋日即目
古诗《秋日即目》唐·李世民,爽气浮丹阙,秋光澹紫宫。衣碎荷疏影,花明菊点丛。袍轻低草露,盖侧舞松风。散岫飘云叶,迷路飞烟鸿。砌冷兰凋佩,闺寒树陨桐。别鹤栖琴里,离猿啼峡...
-
帝京篇十首
古诗《帝京篇十首》唐·李世民,秦川雄帝宅,函谷壮皇居。绮殿千寻起,离宫百雉馀。连薨遥接汉,飞观迥凌虚。云日隐层阙,风烟出绮疏。岩廊罢机务,崇文聊驻辇。玉匣启龙图,金绳披凤...
-
秋日二首·其一
古诗《秋日二首·其一》唐·李世民,菊散金风起,荷疏玉露圆。将秋数行雁,离夏几林蝉。云凝愁半岭,霞碎缬高天。还似成都望,直见峨眉前。
-
辽城望月
古诗《辽城望月》唐·李世民,玄菟月初明,澄辉照辽碣。映云光暂隐,隔树花如缀。魄满桂枝圆,轮亏镜彩缺。临城却影散,带晕重围结。驻跸俯九都,伫观妖氛灭。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赋得残菊
古诗《赋得残菊》唐·李世民,阶兰凝曙霜,岸菊照晨光。露浓晞晚笑,风劲浅残香。细叶凋轻翠,圆花飞碎黄。还持今岁色,复结后年芳。
-
秋日二首·其二
古诗《秋日二首·其二》唐·李世民,爽气澄兰沼,秋风动桂林。露凝千片玉,菊散一丛金。日岫高低影,云空点缀阴。蓬瀛不可望,泉石且娱心。
-
赐房玄龄
古诗《赐房玄龄》唐·李世民,太液仙舟迥,西园引上才。未晓征车度,鸡鸣关早开。
-
还陕述怀
古诗《还陕述怀》唐·李世民,慨然抚长剑,济世岂邀名。星旂纷电举,日羽肃天行。遍野屯万原,临原驻五营。登山麾武节,背水纵神兵。在昔戎戈动,今来宇宙平。
-
两度帖
古诗《两度帖》唐·李世民,两度得大内书,不见奴表,耶耶忌欲恒死,少时间忽得奴手书,报娘子患,忧惶一时顿解,欲似死而更生,今日已后,但头风发,信便即报。耶耶若少有疾患,...
-
咏雨·其一
古诗《咏雨·其一》唐·李世民,罩云飘远岫,喷雨泛长河。低飞昏岭腹,斜足洒岩阿。泫丛珠缔叶,起溜镜图波。濛柳添丝密,含吹织空罗。
-
望雪
古诗《望雪》唐·李世民,冻云宵遍岭,素雪晓凝华。入牖千重碎,迎风一半斜。不妆空散粉,无树独飘花。萦空惭夕照,破彩谢晨霞。
-
元日
古诗《元日》唐·李世民,高轩暧春色,邃阁媚朝光。彤庭飞彩旆,翠幌曜明珰。恭己临四极,垂衣驭八荒。霜戟列丹陛,丝竹韵长廊。穆矣熏风茂,康哉帝道昌。继文遵后轨,循古鉴前...
-
过旧宅二首·其一
古诗《过旧宅二首·其一》唐·李世民,新丰停翠辇,谯邑驻鸣笳。园荒一径新,苔古半阶斜。前池消旧水,昔树发今花。一朝辞此地,四海遂为家。
-
晋宣帝总论
古诗《晋宣帝总论》唐·李世民,制曰:夫天地之大,黎元为本;邦国之贵,元首为先。治乱无常,兴亡有运。