-
守岁
古诗《守岁》唐·李世民,暮景斜芳殿,年华丽绮宫。寒辞去冬雪,暖带入春风。阶馥舒梅素,盘花卷烛红。共欢新故岁,迎送一宵中。
-
王羲之传论
古诗《王羲之传论》唐·李世民,书契之兴,肇乎中古,绳文鸟迹,不足可观。末代去朴归华,舒笺点翰,争相夸尚,竞其工拙。伯英临池之妙,无复余踪;师宜悬帐之奇,罕有遗迹。逮乎锺、...
-
赐萧瑀
古诗《赐萧瑀》唐·李世民,疾风知劲草,板荡识诚臣。勇夫安识义,智者必怀仁。
-
帝范
古诗《帝范》唐·李世民,君体第一夫人者国之先,国者君之本。人主之体,如山岳焉,高峻而不动;如日月焉,贞明而普照。兆庶之所瞻仰,天下之所归往。宽大其志,足以兼包;平正...
-
大唐三藏圣教序
古诗《大唐三藏圣教序》唐·李世民,盖闻:二仪有像,显覆载以含生;四时无形,潜寒暑以化物。是以,窥天鉴地,庸愚皆识其端;明阴洞阳,贤哲罕穷其数。然而,天地苞乎阴阳而易识者,以其...