-
饯中书侍郎来济
古诗《饯中书侍郎来济》唐·李世民,暧暧去尘昏灞岸,飞飞轻盖指河梁。云峰衣结千重叶, 雪岫花开几树妆。深悲黄鹤孤舟远,独叹青山别路长。聊将分袂沾巾泪,还用持添离席觞。
-
五言咏棋·其一
古诗《五言咏棋·其一》唐·李世民,手谈标昔美,坐隐逸前良。参差分两势,玄素引双行。舍生非假命,带死不关伤。方知仙岭侧,烂斧几寒芳。
-
缺题赞
古诗《缺题赞》唐·李世民,功成积劫印文端,不是南山得恐难。眼睹数重金色润,手击一片玉光寒。炼时百火精神透,藏处千年莹采完。定果熏修真秘密,正心莫作等闲看。
-
帝京篇十首·其八
古诗《帝京篇十首·其八》唐·李世民,欢乐难再逢,芳辰良可惜。玉酒泛云罍,兰肴陈绮席。千钟合尧禹,百兽谐金石。得志重寸阴,忘怀轻尺璧。
-
五言咏棋·其二
古诗《五言咏棋·其二》唐·李世民,治兵期制胜,裂地不要勋。半死围中断,全生节外分。雁行非假翼,阵气本无云。玩此孙吴意,怡神静俗氛。
-
帝京篇十首·其三
古诗《帝京篇十首·其三》唐·李世民,移步出词林,停舆欣武宴。雕弓写明月,骏马疑流电。惊雁落虚弦,啼猿悲急箭。阅赏诚多美,于兹乃忘倦。
-
探得李
古诗《探得李》唐·李世民,盘根直盈渚,交干横倚天。舒华光四海,卷叶荫三川。
-
冬狩
古诗《冬狩》唐·李世民,烈烈寒风起,惨惨飞云浮。霜浓凝广隰,冰厚结清流。金鞍移上苑,玉勒骋平畴。旌旗四望合,罝罗一面求。楚踣争兕殪,秦亡角鹿愁。兽忙投密树,鸿惊起砾...
-
初春登楼即目观作述怀
古诗《初春登楼即目观作述怀》唐·李世民,凭轩俯兰阁,眺瞩散灵襟。绮峰含翠雾,照日蕊红林。镂丹霞锦岫,残素雪斑岑。拂浪堤垂柳,娇花鸟续吟。连甍岂一拱,众干如千寻。明非独材力,终藉栋梁...
-
赋尚书
古诗《赋尚书》唐·李世民,崇文时驻步,东观还停辇。辍膳玩三坟,晖灯披五典。寒心睹肉林,飞魄看沈湎。纵情昏主多,克己明君鲜。灭身资累恶,成名由积善。既承百王末,战兢随岁...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
帝京篇十首·其六
古诗《帝京篇十首·其六》唐·李世民,飞盖去芳园,兰桡游翠渚。萍间日彩乱,荷处香风举。桂楫满中川,弦歌振长屿。岂必汾河曲,方为欢宴所。
-
两仪殿赋柏梁体
古诗《两仪殿赋柏梁体》唐·李世民,绝域降附天下平,八表无事悦圣情。云披雾敛天地明,登封日观禅云亭。太常具礼方告成。
-
帝京篇十首·其一
古诗《帝京篇十首·其一》唐·李世民,秦川雄帝宅,函谷壮皇居。绮殿千寻起,离宫百雉余。连薨遥接汉,飞观迥凌虚。云日隐层阙,风烟出绮疏。
-
出猎
古诗《出猎》唐·李世民,楚王云梦泽,汉帝长杨宫。岂若因农暇,阅武出轘嵩。三驱陈锐卒,七萃列材雄。寒野霜氛白,平原烧火红。雕戈夏服箭,羽骑绿沈弓。怖兽潜幽壑,惊禽散翠...
-
望送魏徵葬
古诗《望送魏徵葬》唐·李世民,阊阖总金鞍,上林移玉辇。野郊怆新别,河桥非旧饯。惨日映峰沉,愁云随盖转。哀笳时断续,悲旌乍舒卷。望望情何极,浪浪泪空泫。无复昔时人,芳春共谁...
-
咏司马彪续汉志
古诗《咏司马彪续汉志》唐·李世民,二仪初创象,三才乃分位。非惟树司牧,固亦垂文字。绵代更膺期,芳图无辍记。炎汉承君道,英谟纂神器。潜龙既可跃,逵兔奚难致。前史殚妙词,后昆沈雅...
-
赋得李
古诗《赋得李》唐·李世民,玉衡流桂圃,成蹊正可寻。莺啼密叶外,蝶戏脆花心。丽景光朝彩,轻霞散夕阴。暂顾晖章侧,还眺灵山林。
-
咏烛二首·其二
古诗《咏烛二首·其二》唐·李世民,九龙蟠燄动,四照逐花生。即此流高殿,堪持待月明。
-
咏烛二首·其一
古诗《咏烛二首·其一》唐·李世民,焰听风来动,花开不待春。镇下千行泪,非是为思人。
-
冬宵各为四韵
古诗《冬宵各为四韵》唐·李世民,雕宫静龙漏,绮阁宴公侯。珠帘烛燄动,绣柱月光浮。云起将歌发,风停与管遒。琐除任多士,端扆竟何忧。