-
偈颂七十二首·其五十六
古诗《偈颂七十二首·其五十六》宋·释祖钦,天黑云深飞暮鸦,鹭鸶立雪对芦花。幸然不属今时事,句后声前会即差。
-
偈颂一百二十三首·其一一二
古诗《偈颂一百二十三首·其一一二》宋·释祖钦,法逐心生,心随法变。心法双忘,千化万变。扇子?跳上三十三天,?著帝释鼻孔。盏子扑落地,楪子成七片。虽是一期方便,闻名不如见面。
-
偈颂一百二十三首·其三十六
古诗《偈颂一百二十三首·其三十六》宋·释祖钦,是亦刬,非亦刬。令下无私,棒头有眼。
-
偈颂七十二首·其二十
古诗《偈颂七十二首·其二十》宋·释祖钦,东君有令不虚行,三顿乌藤大险生。龙得水时增意气,虎逢山色长威狞。
-
如珠上人
古诗《如珠上人》宋·释祖钦,等闲剔出影团团,一一如珠走玉盘。风前灿灿宝光寒,落落谁从转处看。当随机括动,休被眼睛瞒,鱼目光生也一般。天上蟾蜍水底浴,明暗不相干。
-
偈颂七十二首·其六十四
古诗《偈颂七十二首·其六十四》宋·释祖钦,层层落落影团团,切忌当阳著眼看。直下有无俱不立,白漫漫又黑漫漫。
-
偈颂一百二十三首·其八十
古诗《偈颂一百二十三首·其八十》宋·释祖钦,闰月月望,月即寻常。云埋即闇,云散即光。
-
偈颂一百二十三首·其十八
古诗《偈颂一百二十三首·其十八》宋·释祖钦,秋风萧萧,夜雨飘飘。孤峰绝顶,转见寂寥。旷劫前头时节,看来不异今朝。
-
偈颂一百二十三首·其九十二
古诗《偈颂一百二十三首·其九十二》宋·释祖钦,休拟议,莫商量。无朕兆,绝承当。君不见江路野梅无主,自开自落,分外馨香。一枝横亚清波上,引得游蜂上下忙。
-
偈颂七十二首·其五十三
古诗《偈颂七十二首·其五十三》宋·释祖钦,石女高歌木人和,妙用纵横无不可。三更初夜月明前,开口几人曾蹉过。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
朝阳赞二首·其一
古诗《朝阳赞二首·其一》宋·释祖钦,穴鼻针,无缝袄。一线红日头,联得似恰好。
-
偈颂一百二十三首·其一一七
古诗《偈颂一百二十三首·其一一七》宋·释祖钦,集云峰头独立,仰祝圣寿无极。百千甲子春秋,臣僧今日七十,乙酉正月初一。
-
原妙侍者请
古诗《原妙侍者请》宋·释祖钦,上大今已无人,雪岩可知礼也。虚名塞破乾坤,分付原妙侍者。
-
偈颂一百二十三首·其一○九
古诗《偈颂一百二十三首·其一○九》宋·释祖钦,好供养,好修行。拂袖便去,也不多争。
-
偈颂一百二十三首·其四十八
古诗《偈颂一百二十三首·其四十八》宋·释祖钦,千说万说,不如亲面一见。千讨万讨,不知只在手头。寒风萧萧,黄叶飘飘。鹤眠松顶,云卧山腰。几番今日又明朝。
-
道可道者
古诗《道可道者》宋·释祖钦,道可道,非常道。名可名,非常名。名既非常,如器中锽。道既非常,如日之光。如器中锽,声出于内。如日之光,光照无方。夫如是乃可称有道之者,非独善...
-
偈颂一百二十三首·其三
古诗《偈颂一百二十三首·其三》宋·释祖钦,春日晴,烧痕青,布谷催耕处处鸣。虽然底事最分明,只是不得将眼看并耳听。
-
偈颂一百二十三首·其六十三
古诗《偈颂一百二十三首·其六十三》宋·释祖钦,好雨知时节,当春乃发生。倒栽石上无根树,枝叶通身一夜萌。情尘未脱,有眼如盲。
-
偈颂一百二十三首·其一二三
古诗《偈颂一百二十三首·其一二三》宋·释祖钦,进无前,退无后。毫发参差,便成窠臼。八月二十五,洞山离查渡。
-
本来上人
古诗《本来上人》宋·释祖钦,本不曾来亦不去,百二十日如是住。昨夜西风忽转头,花开阑畔木犀树。收拾行囊话起单,集云东湖来去间。双桂枝头冷消息,却与荷花香一般。