-
偈颂一百二十三首·其八
古诗《偈颂一百二十三首·其八》宋·释祖钦,乳燕飞华屋,梅子正香熟。连核和皮,一咬百杂碎,元来祖意教意。雪瀑挂层崖,月狖啼寒木。
-
偈颂一百二十三首·其七十九
古诗《偈颂一百二十三首·其七十九》宋·释祖钦,云影重重,山色濛濛。天晴日出,柳绿花红。云门大师飏下乾屎橛,直得清香遍地,散为万物春风。
-
偈颂一百二十三首·其三十九
古诗《偈颂一百二十三首·其三十九》宋·释祖钦,弄晴微雨湿春风,柳自青青花自红。寄语游人急回首,歌楼不在画桥东。
-
偈颂七十二首·其二十四
古诗《偈颂七十二首·其二十四》宋·释祖钦,山花似锦,涧水如蓝。面目现在,谁是同参。
-
偈颂一百二十三首·其七十五
古诗《偈颂一百二十三首·其七十五》宋·释祖钦,巴陵三转语,大仰一瓯茶。有恩成怨恨,无事是雠家。杜鹃啼血染山花。
-
送德富藏主之衡
古诗《送德富藏主之衡》宋·释祖钦,集云云外小睡虎,毛色金斑威百步。顶门正眼烁乾坤,等闲亦或生风雨。拂晓出门去何处,衡阳城中访亲故。记之早晚即归来,震雷一喝了此末后句。
-
偈颂一百二十三首·其三十
古诗《偈颂一百二十三首·其三十》宋·释祖钦,释迦已灭,弥勒未生。于此二千年内,有法谁说,有令谁行。云门鼻直,德山眼横。
-
朝阳赞二首·其二
古诗《朝阳赞二首·其二》宋·释祖钦,离离披披破骨董,补一孔了又一孔。三竿红日透篱边,看来何止七斤重。
-
偈颂一百二十三首·其三十二
古诗《偈颂一百二十三首·其三十二》宋·释祖钦,佛法本无多子,堂堂日用之间。只因自信不及,却于易处艰难。今夜不免作些方便,为诸人豁开户牖拶碎疑团。星在秤兮不在盘。
-
觉圆居士请
古诗《觉圆居士请》宋·释祖钦,妙觉圆明,离诸闻见。才涉安排,云遮日面。若言即此是山僧,三尺竹篦如掣电,好好看方便。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂一百二十三首·其一一一
古诗《偈颂一百二十三首·其一一一》宋·释祖钦,觅起处不得,寻觅处无地。见色元来见心,见了元来不是。是不是,镜不照镜兮水不洗水。
-
偈颂一百二十三首·其四十九
古诗《偈颂一百二十三首·其四十九》宋·释祖钦,道在日用,日用不知。饥只吃饭,寒只添衣,晴天爱日挂枯藜。点检溪头梅树,向阳偷放南枝。
-
偈颂一百二十三首·其五十三
古诗《偈颂一百二十三首·其五十三》宋·释祖钦,进则撞头磕额,退则堕坑落堑。动则犯手伤锋,佛法何曾梦见。咄,莫道仰山今日无为人方便。
-
送光后堂
古诗《送光后堂》宋·释祖钦,春风恶,春风恶,一夜梅花尽吹落。人来话别欲游吴,踏断东南天一角。春风恶,春风恶,八千里外望西川,从前都是错。
-
偈颂一百二十三首·其一○六
古诗《偈颂一百二十三首·其一○六》宋·释祖钦,禅,树止叫喧喧。道,门前风浩浩。冷地思量真可笑。笑什么,等闲拾得一颗苏州梨,看来却是青州枣。
-
偈颂一百二十三首·其九
古诗《偈颂一百二十三首·其九》宋·释祖钦,吹毛剑,啮镞机,肘后符,顶门眼。潭州城里起五千间寨屋,道林寺里借一百名夫。你辈后生晚进,茄子瓠子,吃现成饭,知什么碗。
-
德富藏主请
古诗《德富藏主请》宋·释祖钦,巍巍堂堂,炜炜煌煌。佩小释迦悬记,身穿御赐衣黄。人言有德可富,自羞伎俩寻常,萧萧两鬓风霜。
-
了明上人
古诗《了明上人》宋·释祖钦,了明明了,孤光皎皎。夜永月寒,云开天晓。二浙江山拄杖头,脱略根尘静悄悄。大明当空,无幽不照。如是行脚,行脚事了。百炼精金,由指而绕。
-
颂古四首·其一
古诗《颂古四首·其一》宋·释祖钦,根寻到底得星儿,冷焰腾辉是此时。拈一茎茅轻点著,不知烧杀五须弥。
-
观音赞二首·其二
古诗《观音赞二首·其二》宋·释祖钦,以耳返观,夜涛传别谷之声。以眼返听,甘露散垂杨之碧。所返既忘,观听亦寂。夫是之谓救苦慈悲愿力。